Δίκη Χρυσής Αυγής – Θεοδωρόπουλος: Ανεπίτρεπτος ο εφησυχασμός – Ο κίνδυνος δεν πέρασε

Ολοκληρώθηκε σήμερα, Τρίτη, η αγόρευση του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, Θεόδωρου Θεοδωρόπουλου, στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Σύμφωνα με τον συνήγορο, αποτέλεσε καίριας σημασίας το γεγονός ότι κατασχέθηκε και βρισκόταν στην κατοχή των κατηγορουμένων και γενικότερα στην κατοχή της ΧΑ το αποδεικτικό υλικό, καθώς ό,τι διασώθηκε από τους ίδιους αποτελεί το πρόγραμμα δράσης της Χ.Α. που υλοποιήθηκε στα πλαίσια εφαρμογής των σκοπών και καταστατικών αρχών λειτουργίας της, συνδέεται δε απόλυτα με τις αξιόποινες πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται, αποτελεί δηλαδή κρίσιμο αποδεικτικό υλικό που επιβεβαιώνει τις μαρτυρικές καταθέσεις και αποδεικνύει τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης Χ.Α.

«Όσα προέκυψαν από τα αναγνωστέα έγγραφα (κατηγορητηρίου και Πολιτικής Αγωγής) και στοιχειοθετούν την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης επιβεβαιώθηκαν και ενισχύθηκαν τόσο από τους μάρτυρες του κατηγορητηρίου και της πολιτικής αγωγής, όσο ουσιαστικά και από τους μάρτυρες υπεράσπισης, αλλά και από τις απολογίες των ίδιων των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο» ανέφερε ο δικηγόρος, όπως μεταδίδει το 902.gr.

Η ναζιστική ιδεολογία

Σχετικά με την ιδεολογία της ΧΑ, τον εθνικοσοσιαλισμό, τον οποίον οι χρυσαυγίτες, οι μάρτυρες υπεράσπισης αλλά και η εισαγγελέας στην πρότασή της αρνούνται, τόνισε μεταξύ άλλων ο συνήγορος ότι η εισαγγελέας αγνόησε και δεν ασχολήθηκε με τον εθνικοσοσιαλισμό ως κίνητρο των υπό διερεύνηση εγκληματικών πράξεων. Μάλιστα ανέφερε σχετικά «Και ερωτάται: μπορεί κανείς να μάχεται για την επικράτηση των ιδεών του ναζισμού (π.χ. για τη φυλετική καθαρότητα) χωρίς να εγκληματεί; Η ναζιστική ιδέα λοιπόν δεν είναι απλά ήχος, λέξεις στ’ αυτιά των ανθρώπων, μα μεταφράζεται σε τρομοκρατική βία, σε μαχαίρωμα, σε εμπρησμούς, συνοδεύεται δε από απέραντο πόνο, θρήνο και απόγνωση των θυμάτων. Η ναζιστική ιδεολογία δεν μπορεί να μείνει στη σφαίρα των ιδεών, αν θέλει να αναπτυχθεί κατακτώντας ή επιβαλλόμενη στα μυαλά των ανθρώπων, παρά μόνο μέσω της αξιόποινης δραστηριότητας, δηλαδή μέσω του εγκλήματος.

Στην περίπτωση αυτή δεν είναι εύκολο, όπως έχει ειπωθεί, να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα στην προπαγάνδιση των ναζιστικών ιδεών και στις εγκληματικές πράξεις των μελών της ναζιστικής οργάνωσης, γιατί και τα δύο αποτελούν αδιάσπαστη ενότητα. (Δεν είναι λοιπόν μόνο ιδέα – είναι και πράξη, είναι έγκλημα. Ιδέα και πράξη σε διαλεκτική ενότητα και αλληλεπίδραση)» πρόσθεσε.

Υπογράμμισε ότι «το κίνητρο των εγκλημάτων της Χ.Α. έγκειται σ’ αυτήν την εγκληματική ιδεολογία. Αν αποσυνδεθεί η διερευνώμενη εγκληματική τους δράση -που άλλωστε αποτελούσε υλοποίηση του πολιτικού τους προγράμματος- από το ναζισμό, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κατανοηθεί ο λόγος που τα τάγματα εφόδου επιχείρησαν να δολοφονήσουν τους Αιγύπτιους ψαράδες, τους κομμουνιστές συνδικαλιστές, τους αναρχικούς στο στέκι “Αντίπνοια”, τον Δ. Κουσουρή, δεν μπορεί να κατανοηθεί ο λόγος που δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα».

Η ρητορική μίσους

Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής αρνούνται ότι χρησιμοποιούν εμπρηστικό λόγο και ρητορική μίσους, είναι πολλές οι αναφορές τους σε «υπανθρώπους», «σκουλήκια», «σκουπίδια», «κατσαρίδες» κ.λπ. «Οι χαρακτηρισμοί αυτοί έχουν πολύ μεγάλη σημασία γιατί σε ένα σύστημα οργάνωσης και ιεραρχίας με αυτή την πειθαρχία, την πίστη σε πολιτικές και συνθήματα όπως «αίμα, τιμή, Χ.Α.» ή «πατρίδα, τιμή, Χ.Α.», τι επίδραση διαμορφώνει στη συνείδηση των χρυσαυγιτών αυτή η φρασεολογία;», αναρωτήθηκε ο δικηγόρος, όπως μεταδίδει η Εφ.Συν.

Κάποια από τα αποσπάσματα που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο:

• Δ. Κουσουρής: «…Η απ-ανθρωποποίηση του πολιτικού αντίπαλου αποτελεί συγκεκριμένο στάδιο για να περάσουν τα μέλη στην πράξη. Για να άρουν τους όποιους ενδοιασμούς, όπως και με τους Εβραίους, που ονομάζονταν “φιγούρες” αντί για άνθρωποι. Είναι μία διαδικασία που έχει μελετηθεί ιστορικά…»
• Γ. Μαργαρίτης: «…Το έγκλημα τελικά θα το κάνει κάποιο χέρι που πρέπει να έχει προετοιμαστεί για να κάνει έγκλημα. Και όλη η μύηση αποβλέπει στο να κάνει τα μέλη εκτελεστές αυτών των εγκληματικών πρακτικών…»
• Σπ. Λυκούδης: «…Αν κάποιος πειστεί από έναν πολιτικό χώρο που είναι αρθρωμένος σε άξονα μίσους, επιχειρεί να καθαρίσει ο ίδιος την κοινωνία από τον μετανάστη ή τον αντιφρονούντα. Η εκπομπή του μηνύματος είχε τέτοιο μίσος, ώστε όποιος πειθόταν, υπερέβαινε τις όποιες αναστολές του, δεν είχε όρια η βιαιότητα της αντίδρασης…»
• Χρ. Ρήγας: «… Οι απαξιωτικές φράσεις περί υπανθρώπων δεν ήταν μεμονωμένες ενέργειες (…), ήθελαν να δημιουργήσουν δέος, ήταν ένα νεύμα στους ανθρώπους τους, στα μέλη, μια εικόνα πυγμής, ένα σινιάλο, τώρα που είχαν ασυλία, θα είχαν και τα μέλη τους για να κάνουν ό,τι θέλουν…»
• Ν. Αλιβιζάτος: «…Η δημόσια ρητορική του μίσους χρησιμοποιείται από την ηγεσία γιατί αφιονίζει τα μέλη και τους οπαδούς, τους εθίζει στη βία, τους περιορίζει τους ηθικούς φραγμούς και περιορισμούς», ότι με αυτό τον τρόπο τα μέλη διαπαιδαγωγούνται, εθίζονται να δέχονται και να χρησιμοποιούν τη βία»
• Μ. Σπουρδαλάκης: «…Το θέμα δεν είναι μόνο η (δημόσια) ρητορική (μίσους), αλλά και η ύπαρξη της οργάνωσης, που έχει η Χ.Α., για να την επιβάλει…»

Η οργάνωση είναι εγκληματική γιατί είναι ναζιστική

Στον επίλογο της αγόρευσής του ο συνήγορος Θ. Θεοδωρόπουλος υπογράμμισε για τη Χρυσή Αυγή ότι η οργάνωση είναι εγκληματική, επειδή είναι ναζιστική. «Τούτο ενισχύεται από την πίστη στο ναζισμό που αφαιρεί από το ανθρώπινο «υποκείμενο» τις ηθικές αναστολές, τον ουμανισμό, τις τύψεις… Είναι τέτοια η ταύτιση ναζισμού και τρομοκρατικής βίας, που όταν -λόγω της δίκης- η ΧΑ υποχρεώθηκε να αποσύρει τα τάγματα εφόδου, άρχισε και η κρίση της, οι αποχωρήσεις, οι διαγραφές, οι διαλυτικές τάσεις, η μείωση της δύναμής της. Όταν υποχρεώνεται να μη δρα όπως γνωρίζει (με την τρομοκρατία, τις δολοφονίες), παύει να αναπτύσσεται, μειώνεται, διαλύεται».

«Η εγκληματική δραστηριότητα είναι συστατικό στοιχείο της ναζιστικής ιδεολογίας, η οποία μεγεθύνεται σαν τη φλόγα μέσα στο καμίνι της εγκληματικής πράξης. Η ναζιστική ιδέα όταν γίνεται πίστη, πεποίθηση, συνείδηση, σκοπός, όχι ενός ατόμου τόσο, όσο μιας στρατιωτικού τύπου οργανωμένης ομάδας με απόλυτη πειθαρχία και υπακοή στους ανωτέρους, μιας ομάδας-οργάνωσης που έχει την ικανότητα να κάνει πράξη αυτά που διακηρύττει, τότε σ’ αυτήν την περίπτωση η απόσταση ανάμεσα στη ναζιστική ιδέα και στη ναζιστική εγκληματική πράξη παύει να υπάρχει. Η μία πυροδοτεί την άλλη, στο πλαίσιο μιας αδιάσπαστης διαλεκτικής ενότητας, έτσι ώστε να δυσκολεύεσαι να δεις στην εξέλιξη της πολιτικής παρουσίας της ναζιστικής οργάνωσης ποιο είναι το πρώτο και ποιο το δεύτερο, η ιδέα δηλαδή ή η πράξη» ανέφερε σε άλλο σημείο της αγόρευσης, σύμφωνα με τον 902.gr.

«Γι’ αυτό είναι ανεπίτρεπτος ο εφησυχασμός. Ο κίνδυνος, με ή χωρίς κοινοβουλευτικό μανδύα, δεν πέρασε. Η συμβολή της απόφασής σας, ενόψει του συντριπτικού αποδεικτικού υλικού και της ανάγκης δικαστικής προστασίας των θυμάτων, μπορεί να αποδειχθεί ιστορική», κατέληξε.

Η δίκη συνεχίζεται αύριο στο Εφετείο Αθηνών με την αγόρευση του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, Αντώνη Αντανασιώτη.