«Αγνώμων, αναξιόπιστος, προδότης, με διασυνδέσεις με τρομοκράτες». Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που εισπράττει τις τελευταίες μέρες ο τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, στο πλαίσιο μιας ανίερης επίθεσης από την Τουρκία – και όχι μόνο -, λίγους μόλις μήνες πριν από τις «προεδρικές εκλογές» του Απριλίου στην κατεχόμενη Κύπρο. Μια επίθεση που ξέσπασε με αφορμή τη δήλωσή του στον «Guardian» πως ένα σενάριο προσάρτησης των Κατεχομένων στην Τουρκία σε περίπτωση μη λύσης θα ήταν «φρικτό». «Δεν δεχόμαστε να είμαστε μια μειοψηφία των Ελληνοκυπρίων, ούτε δούλοι των ηγεμόνων στην Τουρκία. Θέλουμε ανεξαρτησία και ελευθερία» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Ακιντζί στις δηλώσεις του.

Ο Μουσταφά Ακιντζί απλά επανέλαβε θέσεις του. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα λιγότερο. Θέσεις που συνδέονται άμεσα με την επιμονή του στη λύση του Κυπριακού σε βάση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, η οποία σίγουρα δεν είναι στα σενάρια των τετελεσμένων που επιχειρεί να επιβάλει η Τουρκία. Και έστω και αν και άλλοι πολιτικοί στα Κατεχόμενα – ακόμα και ο Κουντρέτ Οζερσάι – έχουν εκφράσει αντίστοιχες θέσεις, ενάντια στην προσάρτηση του ψευδοκράτους, στην Τουρκία, κανείς δεν έχει δεχθεί αντίστοιχη επίθεση με αυτήν που δέχεται ο Ακιντζί. Σε κάθε περίπτωση δε, πολιτικοί αναλυτές που αναφέρονται στις εξελίξεις στα Κατεχόμενα και την προεκλογική περίοδο δεν διστάζουν να υπογραμμίσουν ότι αν κερδίσει τις εκλογές ο Ακιντζί, η επικοινωνία και η συνεργασία του με την Αγκυρα θα είναι σαφώς πιο δύσκολες από οποιουδήποτε άλλου, καθώς το σύνολο των υποψηφίων έχουν ανοιχτούς διαύλους με την Αγκυρα. Για πολλούς δε η αντίδραση της Τουρκίας απέναντι στον τουρκοκύπριο ηγέτη αποδεικνύει ότι στα σενάρια που επεξεργάζεται είναι σαφώς και η προσάρτηση των Κατεχομένων.

Ο Ακιντζί χαρακτηρίζεται από τους ίδιους τους Τουρκοκυπρίους, κυρίως στον χώρο της Αριστεράς, ως η μοναδική ελπίδα για την προώθηση και επιβίωση του οράματος της ομοσπονδίας στα Κατεχόμενα. Ως ο άνθρωπος που μπορεί να μιλάει σαν ένας από αυτούς, και όχι ως εκπρόσωπος της Αγκυρας σε μια τουρκική επαρχία. Ο Ακιντζί εκφράζει, όπως λένε στα Κατεχόμενα, και μεγάλη μερίδα εποίκων δεύτερης γενιάς, που θέλουν δίκαιη λύση στο Κυπριακό και δεν υποστηρίζουν την εξάρτηση από την Αγκυρα.

Ο τουρκοκύπριος ηγέτης, που έχει γίνει «κόκκινο πανί» για την Αγκυρα και την κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει παλέψει για την ανατροπή των τετελεσμένων της κατοχής από το πρώτο αξίωμα που ανέλαβε. Αυτό του δημάρχου της κατεχόμενης Λευκωσίας από το 1976 μέχρι το 1990. Σε μια περίοδο δύσκολη για την ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων, ο Ακιντζί συνεργάστηκε εξαιρετικά και πολύ στενά με τον φίλο του και τότε δήμαρχο Λευκωσίας (στις ελεύθερες περιοχές) Λέλλο Δημητριάδη για δημιουργία αποχετευτικού συστήματος στην πρωτεύουσα της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς επίσης και ενός master plan για την πόλη. Τότε οι Δημητριάδης και Ακιντζί κέρδισαν διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων το «Aga Khan Award for Architecture», το «World Habitat Award» και το «Europa Nostra» για την προσφορά τους στην πόλη σε ένα χρονικό διάστημα το οποίο χαρακτηριζόταν πολιτικά ασταθές.

Πρόσφυγας

Ο Μουσταφά Ακιντζί είναι πρόσφυγας, από τα Τέσσερα Φανάρια της Λεμεσού. Γεννήθηκε το 1947 και είναι από τους ανθρώπους που έζησαν και πολέμησαν στην τουρκική εισβολή το 1974, μετρώντας και φίλους νεκρούς στις μάχες. Κάτι που δείχνει να μην έχει ξεχάσει μέχρι σήμερα.

Και τα αγκάθια στη σχέση του με την Τουρκία είναι πολλά. Γιατί μπορεί να υιοθέτησε και να ακολούθησε επιλογές της Αγκυρας κατά τη διάρκεια της θητείας του σε ορισμένα ζητήματα, όπως οι θέσεις του για το ζήτημα της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων, ωστόσο σε αυτά που πονούν περισσότερο την Τουρκία επέμεινε στις δικές του θέσεις. Εκτός από υπέρμαχος της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, για την οποία οι αντίπαλοι του Τατάρ και Οζερσάι δηλώνουν ότι είναι ένα «νεκρό» σχέδιο, είναι υποστηρικτής της επιστροφής της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της. Την ίδια στιγμή, Τατάρ και Οζερσάι, με την καθοδήγηση της Αγκυρας, διοργανώνουν επισκέψεις στο Βαρώσι και ανακοινώνουν σχέδια για το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης, υπό κατοχικό καθεστώς.

Ο Ακιντζί ήταν στη μαύρη λίστα της Τουρκίας από την αρχή της εκλογής του, το 2015. Ακόμη και η εκλογή του αποτέλεσε μια μεγάλη έκπληξη. Ακριβώς γιατί οι θέσεις του ήταν ξεκάθαρες από την αρχή. Ο «πόλεμος» Ακιντζί – Ερντογάν ωστόσο κηρύχθηκε επίσημα όταν το 2018 η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Αφρίκα», του Σενέρ Λεβέντ, άσκησε δριμύτατη κριτική στον Ερντογάν καταγγέλλοντάς τον για «εισβολή» στην Αφρίν και παραλληλίζοντάς την με την εισβολή στην Κύπρο. Τότε πλήθος «εξαγριωμένων πολιτών» στα Κατεχόμενα επιτέθηκε στα γραφεία της εφημερίδας, με τον Μουσταφά Ακιντζί να υπερασπίζεται τον Σενέρ Λεβέντ και να καταδικάζει την επίθεση. Αλλά και τον περασμένο Οκτώβρη εκφράστηκε κατά της τουρκικής εισβολής στη Συρία, παραλληλίζοντάς την με την εισβολή στην Κύπρο το 1974 σημειώνοντας: «Αν και την επέμβαση της Τουρκίας τότε την αποκαλούσαμε “Ειρηνευτική Επιχείρηση”, ήταν ένας πόλεμος στον οποίο χύθηκε αίμα. Και τώρα, παρ’ όλο που την αποκαλούμε “Πηγή Ειρήνης”, δεν είναι νερό που χύνεται, αλλά αίμα» προκαλώντας και τότε την οργή του Ερντογάν.

Το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές στα Κατεχόμενα δεν είναι σαφές αυτή τη στιγμή. Τα σενάρια είναι πολλά. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που συντάσσονται με τη θέση ότι η μη εκλογή Ακιντζί και η ανάδειξη οποιουδήποτε άλλου υποψηφίου αποτελεί επικράτηση των σχεδιασμών του Ερντογάν…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ

Τελευταία Νέα