Η Σουηδία ενδέχεται να δώσει οριστικό τέλος στο αίνιγμα της δολοφονίας του πρωθυπουργού Ούλοφ Πάλμε το 1986, με τον επικεφαλής των ερευνών να τονίζει πως βρίσκεται κοντά είτε στην άσκηση διώξεων ή στο τελειωτικό κλείσιμο της υπόθεσης, λόγω του θανάτου του υπόπτου.
Οι θεωρίες συνωμοσίας και τα νέα δεδομένα
Αίσθηση ενόχλησης και τύψεων κυριαρχεί στην κοινή γνώμη για το γεγονός ότι τόσα χρόνια μετά τη δολοφονία του Πάλμε, τον Φεβρουάριο του 1986 εν μέση οδώ στη Στοκχόλμη μετά μία έξοδο με τη σύζυγό του στον κινηματογράφο, η αστυνομία αδυνατεί ακόμη να συλλάβει τον δολοφόνο του. Η υπόθεση αυτή έχει δώσει τροφή σε μία πλειάδα από θεωρίες συνωμοσίας.
Σήμερα ο επικεφαλής των ερευνών Κρίστερ Πέτερσον (Krister Paetersson) αναμόχλευσε τις ελπίδες για τη διαλεύκανση της υπόθεσης, δηλώνοντας πως βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση των ερευνών.
«Πλέον εργαζόμαστε σε οδούς που είναι πολύ ενδιαφέρουσες και στόχος μου είναι μέσα στο πρώτο μισό του 2020 να είμαστε σε θέση να λάβουμε μία απόφαση για το εάν θα πρέπει να ασκήσουμε διώξεις», τόνισε ο Πέτερσον μιλώντας στην εκπομπή «Το έγκλημα της εβδομάδας» της σουηδικής τηλεόρασης.
«Εξακολουθώ να αισθάνομαι βέβαιος ότι θα είμαστε ικανοί να παρουσιάσουμε τι έγινε στις 28 Φεβρουαρίου 1986. Τι συνέβη τη στιγμή της δολοφονίας και ποιος ήταν υπεύθυνος», πρόσθεσε ο ίδιος.
Το σενάριο να έχει πεθάνει ο δολοφόνος
Ο Πέτερσον ωστόσο εξήγησε πως η έρευνα ενδέχεται να κλείσει χωρίς να ασκηθούν διώξεις. Τούτο θα συμβεί εάν αποδειχθεί πως ο ύποπτος για τη δολοφονία του Πάλμε έχει αποβιώσει ήδη.
Οι δηλώσεις του υπεύθυνου των ερευνών για τη δολοφονία του Πάλμε πυροδότησε αμέσως νέες εικοτολογίες σχετικά με την ταυτότητα του υπόπτου. Αλλά και νέες αμφιβολίες για το εάν όντως ο Πέτερσεν κατόρθωσε, έπειτα από τόσα χρόνια, να ανασύρει στην επιφάνεια νέα στοιχεία—πιθανόν το όπλο της δολοφονίας, που ποτέ δεν βρέθηκε.
Λίγα λόγια για τον Ούλοφ Πάλμε
Ο σοσιαλδημοκράτης Πάλμε χρημάτισε πρωθυπουργός της Σουηδίας το διάστημα 1969-76 και ξανά μεταξύ 1982-86. Ιδιαίτερα αντιπαθής στους συντηρητικούς κύκλους της Σουηδίας για τις αντι-αποικιακές απόψεις του, την κριτική του κατά του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, θεωρείτο από πολλούς ότι ήταν κατάσκοπος της KGB, ενώ η συνωμοσιολογία για τον θάνατό του κατά καιρούς ενέπλεξε τους Κούρδους αυτονομιστές, τις μυστικές υπηρεσίες της Νοτίου Αφρικής ή τη μυστική αστυνομία της Γιουγκοσλαβίας.
Μόνος ύποπτος στην υπόθεση υπήρξε ένας μικροεγκληματίας ονόματι Κρίστερ Πέτερσον (Christer Paetersson), σχεδόν συνονόματος του ερευνητή), που ταίριαζε στην περιγραφή του δολοφόνου κι αρχικά καταδικάσθηκε το 1989 για τη δολοφονία του Πάλμε, αλλά απαλλάχθηκε κατόπιν για λανθασμένη αναγνώρισή του στην έφεση που άσκησε. Η εικόνα του να επιστρέφει σπίτι του με ένα μπουκάλι βότκα κι ένα Bailys έχει μείνει θρυλική στη Σουηδία, ενώ ένα νέο κοκτέιλ (βότκα με Bailys) κατέκτησε τη νυκτερινή ζωή με το όνομα «Τhe Killer», ο δολοφόνος. Ο Πέτερσον πέθανε το 2004.