Αναζήτηση
Ο σπουδαίος Ουμπέρτο Εκο είχε προβλέψει αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες. Είχε πει: «Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση».
Θα προσθέταμε πλέον και τα social media μιας και η απίστευτη πλύση εγκεφάλου γίνεται μέσω facebook και twitter. Το παιχνίδι της προπαγάνδας με τα fake news που παίζει εδώ και καιρό ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του «υβριδικού πολέμου» που είναι σε εξέλιξη.
Ας αφήσουμε, όμως τον δικτάτορα Ερντογάν και τις φασιστικές του αντιλήψεις κι ας πάμε στα του οίκου μας. Το τι κάνουν οι Τούρκοι το γνωρίζουμε καλά, δεν θα έπρεπε να εκπλαγούμε για όσα συμβαίνουν στον Εβρο. Η εξωτερική πολιτική των γειτόνων μας είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες, άσχετα αν εμείς βάζουμε το κεφάλι στην τρύπα ή αν το μεταναστευτικό έχει εργαλειοποιηθεί στα χέρια του Ερντογάν.
Προφανώς και στην Ελλάδα δεν τίθεται θέμα δικτατορίας σε πολιτικό επίπεδο. Υπάρχει, όμως, μια ξεκάθαρη προσπάθεια «δικτατορίας» της σκέψης. Η επικρατούσα αντίληψη της «εθνικής γραμμής» είναι αυτή που πρέπει να κυριαρχήσει, όλοι οι υπόλοιποι είναι προδότες, εθνική ντροπή, όργανα του Ερντογάν, εθνομηδενιστές, αριστεράντζες, πράκτορες της MIT κ.λπ.
Όμως, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Άλλο η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, άλλο η προστασία των συνόρων από προσπάθειες εισβολής, εισροής ή όπως αλλιώς το λένε, κι άλλο η επικράτηση εθνικιστικών νοοτροπιών που προσιδιάζουν με ιδεολογίες από κάτι Τάγματα Εφόδου τα οποία τα κάναμε και βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου.
Και δυστυχώς, μπορεί να πιστέψαμε ότι σκοτώσαμε το κτήνος, όμως… η σκύλα που γέννησε αυτό το κτήνος ζει και είναι πάλι σε οργασμό.
Η προπαγάνδα που γίνεται τις τελευταίες ημέρες βαφτίζεται «εθνική γραμμή», χαρακτηρίζεται άμυνα κατά της προπαγάνδας του Ερντογάν, διακινείται ως να είναι τα «ιερά και τα όσια» της πατρίδας.
Προπαγάνδα και μισή αλήθεια
Κι αυτό είναι επικίνδυνο. Οσοι σπέρνουν τους ανέμους του εθνικισμού θα θερίσουν τις θύελλες του φασισμού, γι’ αυτό να είναι σίγουροι.
Πίσω από την προπαγάνδα κρύβεται πάντα η μισή αλήθεια, και ως γνωστόν η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την άγνοια.
Με ωραίες εικόνες, εθνικοπατριωτικά τσιτάτα, φωτογραφίες των ηρώων της Επανάστασης, έξαρση ιερής αγανάκτησης στην τηλεόραση και στα social media, επιχειρείται να δημιουργηθεί η εικόνα μιας χώρας που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.
Κι ως εκ τούτου μιας χώρας στην οποία είναι περίπου νόμιμη η καταπάτηση πανανθρώπινων αξιών, ανεκτή η πλήρης εγκατάλειψη της ανθρωπιάς, αποδεκτή ακόμη και η εικόνα ενός λαού που είναι έτοιμος να πάρει τα όπλα αλλά απέναντι σε λάθος εχθρούς.
Οι πολεμιστές του facebook σηκώνουν σημαίες στους «τοίχους» τους, αναρτούν πολεμικά όπλα, δηλώνουν έτοιμοι να πολεμήσουν, ριγούν από πατριωτικά συναισθήματα και ρίχνουν τσιτάτα που είπε ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης και τόσοι άλλοι πρόγονοί μας.
Ποιοι; Οι πολεμιστές με τις παντούφλες από το ασφαλές πεδίο του πληκτρολογίου τους στο fb, να εξυμνούν τους πραγματικούς ήρωες. Αυτό κι αν είναι υποκρισία.
Είναι οι ίδιοι «πατριώτες» που με την πρώτη ευκαιρία θα κλέψουν την εφορία ή θα καταπατήσουν τη δασική έκταση γιατί έτσι γουστάρουν.
Είναι οι ίδιοι που θα «κοιτάνε τη δουλίτσα» τους σαν άλλοι… κυρ Παντελήδες, όμως δίπλα τους θα καίγεται το σπίτι του γείτονα, θα βιάζεται το παιδάκι από τον γονιό του, θα δέρνεται η γυναίκα από τον σύζυγο – αφέντη. Αλλά… που να μπλέκουν αυτοί και τι να κάνουν;
Είναι οι ίδιοι που δηλώνουν «πατριώτες» έτοιμοι να ξεσκίσουν τον μεμέτη, αλλά δεν έχουν κανενα πρόβλημα να καταναλώσουν με την οκά τα τουρκικά σήριαλ της προπαγάνδας για το πόσο καλή, ασφαλής, σύγχρονη και όμορφη είναι η Τουρκία.
Οι ίδιοι «υπερπατριώτες» που έβαλαν στη Βουλή ένα φασιστικό – ρατσιστικό κόμμα, οι ίδιοι που αγοράζουν τις κηραλοιφές που μας σώζουν από τον κοροναϊό, μέχρι 17 χειραψίες, οι ίδιοι που ψηφίζουν ό,τι να ‘ναι και την ίδια ώρα μουτζώνουν το κοινοβούλιο γιατί δεν τους αρέσουν οι 300 βουλευτές.
Και είναι οι ίδιοι που δεν ανέχονται τη διαφορετικότητα.
Ο μετανάστης ή πρόσφυγας είναι «εχθρός που ήρθε να μας πάρει την πατρίδα και να βιάσει τις γυναίκες μας».
Ο ομοφυλόφιλος είναι η «αδερφή» που δεν πρέπει να κάνει παρέα το παιδί μας γιατί ως γνωστό η «ομοφυλοφιλία» κολλάει πιο συχνά και από τον κοροναϊό.
Ο ξένος είναι συλλήβδην εχθρός της Ελλάδας κι έρχεται να αγοράσει το «καλύτερο οικόπεδο του κόσμου που το έχει αγιάσει και ο Θεός».
Ο Μουσουλμάνος είναι σίγουρο ότι είναι τρομοκράτης κι έρχεται να σβήσει τη χριστιανική θρησκεία.
Ο ανάπηρος είναι ο απόκληρος που δεν έχει δικαίωμα να κινείται στο δρόμο γιατί του φράζουν τις μπάρες τα αυτοκίνητα και τα τραπεζάκια από τις καφετέριες.
Υπάρχουν άπειρα άλλα παραδείγματα μιας νεοελληνικής κοινωνίας η οποία βουλιάζει στη διαφθορά, στη γραφειοκρατία, στο μίσος για τον διπλανό, στην έλλειψη προτύπων και κινήτρων για να πάει μπροστά η χώρα.
Αγνή αγάπη για την πατρίδα
Προς Θεού. Δεν είναι όλοι έτσι. Οι περισσότεροι Έλληνες αγαπάνε την πατρίδα τους με αγνότητα. Αγωνιούν πραγματικά για όσα γίνονται στον Εβρο και στα νησιά. Θέλουν ειρήνη και ηρεμία, δεν θέλουν να ζήσουν τη φρίκη ενός πολέμου, κι ας μην υπάρχουν πια πολλοί από τη γενιά εκείνη που είδε τα όσα τραγικά έγιναν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όμως, εκείνοι που εργολαβικά έχουν αναλάβει το έργο της «εθνικής γραμμής» δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην πατρίδα.
Άλλο η προστασία και της τελευταίας σπιθαμής ελληνικής γης κι άλλο να χάσουμε την ανθρωπιά μας.
Άλλο να βοηθάς τα παλικάρια στον Εβρο και τους νησιώτες κι άλλο να τρέφεις τη σκύλα που γεννά το φασισμό.
Γι’ αυτό, λοιπόν, μην τσιμπάτε με την προπαγάνδα, μην παίρνετε τα όπλα με τις μισές αλήθειες, μην παρασύρεστε από ακραίες φωνές. Η Ελλάδα δέχεται επίθεση, αλλά αυτή η επίθεση αφορά κυρίως εκείνους που θέλουν τη χώρα μας μια απέραντη «νήσο Ελις» όπου χιλιάδες κατατρεγμένοι θα πρέπει να μείνουν εδώ και να μην περάσουν στην Ευρώπη.
Το πρόβλημά μας, λοιπόν, είναι ο Ερντογάν, αλλά είναι και οι Ευρωπαίοι που κλείνουν τα μάτια σε μια ανθρωπιστική κρίση. Ο κίνδυνος είναι ότι κάποιοι θέλουν να εξαναγκάσουν την Ελλάδα να γίνει αποδέκτης μιας τραγωδίας την οποία δεν δημιούργησε αυτή.
Η ξεφτίλα είναι ότι θέλουν να μας μετατρέψουν σε απάνθρωπους, σε εθνικιστικά ρομπότ που στο όνομα της Ελλάδας και για λάθος λόγους, δεν θα διστάσουμε να σηκώσουμε τα όπλα σε λάθος στόχους.
Γι’ αυτό, λοιπόν, επαναλαμβάνω αυτό που έγραψε ο Σαρτρ: «Ο φασισμός δεν ορίζεται από τον αριθμό των θυμάτων αλλά από τον τρόπο που τα σκοτώνει».
