Αναζήτηση
Σε τεντωμένο σκοινί κινείται η Ευρώπη, με την ένταση μεταξύ των ισχυρών του βορρά, που εμμονικά αρνούνται την έκδοση ευρωομολόγου, και του νότου, που τη θεωρεί το πιο αποτελεσματικό όπλο για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς ύφεσης λόγω της πανδημίας, να ανεβαίνει σε πρωτοφανή επίπεδα.
Με τη Γαλλία δε να βγαίνει μπροστά και να τάσσεται στο πλευρό της Ιταλίας και της Ισπανίας ζητώντας δημιουργία ταμείου για την έκδοση ευρωομολόγου, προμηνύεται μάχη γιγάντων, καθώς η δύναμη και το εκτόπισμα των χωρών αυτών, δεδομένης της στάθμισης των οικονομιών τους στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ, δεν επιτρέπει σε Γερμανία και Ολλανδία απλώς να κουνούν το δάχτυλο δογματικά, όπως έπραξαν με την Ελλάδα όταν τόλμησε να ανοίξει συζήτηση για ευρωομόλογα στην οικονομική κρίση και το πλήρωσε με τρία μνημόνια.
Εκτός από τα μεγέθη, εντελώς διαφορετικές είναι και οι συνθήκες, καθώς τώρα μιλάμε για πρωτοφανή ύφεση από μια πανδημία που πλήττει την παγκόσμια οικονομία με απρόβλεπτες προς το παρόν συνέπειες. 
Τα κάστανα από τη φωτιά καλείται να βγάλει το Eurogroup
H Γερμανία δοθείσης ευκαιρίας επαναλαμβάνει την κατηγορηματική άρνησή της στα ευρωομόλογα και δείχνει προς κορονο-μνημόνια, αφήνοντας παράθυρο συμβιβασμού μόνο σε ό,τι αφορά τους όρους που θα τα συνοδεύουν.
Η Ολλανδία επίσης εμμένει στην άρνησή της, με τον γαλαντόμο Ρούτε να δηλώνει μάλιστα ότι προτιμά ακόμη και να δωρίσουν οι ισχυροί της Ευρώπης χρήματα στους αδύναμους που πλήττονται από το να εκδοθεί κοινό χρέος.
Την ίδια ώρα ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, μιλώντας για «μεταπολεμική οικονομική κατάσταση», ζητά τη δημιουργία κοινού ευρωπαϊκού ταμείου που θα βοηθήσει την Ευρώπη να αντέξει την κρίση του κοροναϊού, προτείνοντας να περιορισθεί η διάρκειά του σε πέντε έως δέκα χρόνια και να εστιάσει στην οικονομική ανάκαμψη, απορρίπτοντας προφανώς τον -βολικό για την Γερμανία- ισχυρισμό του επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ ότι η δημιουργία νέου θεσμού για την έκδοση ευρωομολόγων απαιτεί ένα έως τρία χρόνια.
Καρφιά προς τη Γερμανία και τους δορυφόρους της δεν χάνει ευκαιρία να πετάξει η Ιταλία με τον πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε να δηλώνει στο γερμανικό ARD οτι «δεν γράφουμε εγχειρίδιο οικονομίας, αλλά μια σελίδα βιβλίου Ιστορίας».
«Το ζητούμενο είναι να υιοθετηθεί ένα ευρωπαϊκό μοντέλο και όχι οι Γερμανοί να πληρώσουν τα χρέη της Ιταλίας», πρόσθεσε μιλώντας για κοινό αόρατο εχθρό, από τον οποίο όλοι πλήττονται και όλοι είναι στην πρώτη γραμμή.
Σε αυτό το κλίμα που μυρίζει μπαρούτι το Eurogroup θα κληθεί στις 7 Απριλίου να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, βρίσκοντας λύσεις και συμβιβάζοντας τα ασυμβίβαστα, με τον πρόεδρό του Μάριο Σεντένο ήδη να κρούει κώδωνα κινδύνου για διαλυτικές τάσεις στην ευρωζώνη. 
Γαλλία: Ευρωομόλογο για την αντιμετώπιση της «μεταπολεμικής οικονομικής κατάστασης»
H Γαλλία κάνει έκκληση για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού ταμείου που θα βοηθήσει την Ευρώπη να αντέξει την κρίση του κορονοϊού, προτείνοντας να περιορισθεί η διάρκειά του σε πέντε έως δέκα χρόνια και να εστιάσει στην οικονομική ανάκαμψη, απαντώντας στις γερμανικές και ολλανδικές αντιρρήσεις στην αμοιβαιοποίηση του χρέους, αναφέρει δημοσίευμα του γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού France 24, το οποίο αναμεταδίδει αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Μπρουνό Λεμέρ, στους Financial Times.
«Σκεφτόμαστε ένα ταμείο που θα είναι χρονικά περιορισμένο με τη δυνατότητα χρέους για μία μακροπρόθεσμη απάντηση στην κρίση», δήλωσε ο Λεμέρ, στους Financial Times.
Είναι απόλυτη ανάγκη να κρατήσουμε ανοιχτή την πόρτα σε ευρείας κλίμακας, μακροπρόθεσμα μέσα που θα μας επιτρέψουν να αντιμετωπίσουμε μία «μεταπολεμική οικονομική κατάσταση», πρόσθεσε.
Ο Λεμέρ είπε ότι η ιδέα για το Ταμείο –το οποίο θα λειτουργούσε πέραν των άλλων προτάσεων βοήθειας ύψους πολλών δισ. ευρώ που προτάθηκαν ή διαπραγματεύονται από άλλους θεσμούς της ΕΕ και της Ευρωζώνης– προέρχεται από την πρόταση του προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν, για κοινά κορονο-ομόλογα ή ευρωομόλογα, η οποία στηρίχθηκε από ακόμη οχτώ κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, αλλά απορρίφθηκε από άλλες.
Σημείωσε, ακόμη, ότι υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού στις επόμενες συνόδους των 19 χωρών-μελών της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
«Δεν πρέπει να έχουμε εμμονή με τη λέξη ‘κορονο-ομόλογα’. Πρέπει να έχουμε εμμονή με την ανάγκη για ένα πολύ ισχυρό εργαλείο που θα στηρίξει την ανάκαμψη της οικονομίας από την κρίση… Το να έχεις ένα Ταμείο για, ας πούμε, πέντε ή δέκα χρόνια –περιορισμένου χρονικού ορίζοντα– και με τη δυνατότητα να έχεις ένα κοινό χρέος αλλά μόνο στο πλαίσιο αυτού του Ταμείου, που θα ήταν πιο αποδεκτό για άλλες χώρες, θα μπορούσε να είναι μία λύση», πρόσθεσε.
