Αναζήτηση
Μια πανδημία έπληξε τον κόσμο, σκοτώνοντας περισσότερους από 50 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και περίπου 675.000 στις ΗΠΑ.
«Η ένταση και η ταχύτητα με την οποία χτύπησε ήταν σχεδόν αδιανόητη -μολύνοντας το ένα τρίτο του πληθυσμού της Γης», ανέφερε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Ο λόγος για την πανδημία του 1918 γνωστή και ως «ισπανική γρίπη».
Τώρα, εν έτει 2020, η πανδημία του κοροναϊού εξαπλώνεται με την ίδια εκπληκτική ταχύτητα.
Μερικά από τα οδυνηρά μαθήματα που πήραμε από την πανδημία του 1918 είναι ακόμη σχετικά και σήμερα και θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποτροπή ενός εξίσου καταστροφικού αποτελέσματος.
Μάθημα 1ο: Να μην αρθεί νωρίς η καραντίνα
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας της ισπανικής γρίπης, οι άνθρωποι σταμάτησαν την κοινωνική απομόνωση πολύ νωρίς, οδηγώντας σε ένα δεύτερο κύμα λοιμώξεων που ήταν πιο θανατηφόρο από το πρώτο, σύμφωνα με τους επιδημιολόγους.
Στην πραγματικότητα, μια μεγάλη συγκέντρωση κοντά στο τέλος του πρώτου κύματος το 1918 βοήθησε να τροφοδοτηθεί το θανατηφόρο δεύτερο κύμα.
«Δύο μήνες αργότερα, εξαιτίας αυτού του γεγονότος, η μεγάλη γρίπη επέστρεψε ξανά», ανέφερε στο CNN ο επιδημιολόγος Larry Brilliant.
Μάθημα 2ο: Νέοι, υγιείς ενήλικες μπορεί να είναι θύματα του ισχυρού ανοσοποιητικού τους συστήματος
Η πανδημία του 1918 σκότωσε πολλούς νεαρούς ενήλικες που ήταν υπό άλλες συνθήκες υγιείς, δήλωσε ο John M. Barry, καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας και Τροπικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Tulane.
Περίπου τα δύο τρίτα των θανάτων ήταν τότε μεταξύ ατόμων ηλικίας 18 έως 50 ετών, «και η αιχμή του θανάτου ήταν 28», δήλωσε ο Μπάρι, συγγραφέας της «Μεγάλης Γρίπης: Η ιστορία της πιο Θανατηφόρας Πανδημίας στην Ιστορία».
Στα χρόνια που οδήγησαν στην πανδημία της γρίπης του 1918, το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ ήταν στις αρχές των 50 ετών. Αλλά σε ένα μόνο χρόνο μετά το χτύπημά της, το μέσο προσδόκιμο ζωής των ΗΠΑ μειώθηκε κατά 12 χρόνια.
Από το 2017, το μέσο προσδόκιμο ζωής των ΗΠΑ ήταν 78,6 χρόνια. Και με τον κοραναϊό, οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με υποκείμενα προβλήματα υγείας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών.
Ωστόσο, πολλοί νέοι, υγιείς άνθρωποι αρρωσταίνουν επίσης σοβαρά ή πεθαίνουν από κοροναϊό.
Ένας λόγος για τον οποίο η γρίπη του 1918 ήταν τόσο θανατηφόρα για τους νεαρούς ενήλικες ήταν επειδή το ξέσπασμα ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου, όταν πολλοί στρατιώτες βρίσκονταν σε στρατώνες και σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους.
«Τα στρατόπεδα στρατιωτικής εκπαίδευσης των ΗΠΑ είχαν προφανώς υψηλή θνησιμότητα», δήλωσε στο CNN ο Μπάρι.
Μάθημα 3ο: Μη δοκιμάζετε μη αποδεδειγμένα φάρμακα κατά του ιού
Κατά τα τελευταία 102 χρόνια υπήρχαν σίγουρα επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Όμως η πανδημία του κοροναϊού και της ισπανικής γρίπης μοιράζονται μια κοινή πρόκληση: την έλλειψη εμβολίου και θεραπείας.
Το 1918, οι θεραπείες «ποικίλαν από τα φάρμακα που αναπτύχθηκαν πρόσφατα σε έλαια και βότανα», σύμφωνα με μια ερευνητική θέση του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. «Η θεραπεία ήταν πολύ λιγότερο επιστημονική από τα διαγνωστικά, καθώς τα φάρμακα δεν είχαν σαφή επεξηγηματική θεωρία δράσης».
Το 2020, υπάρχει ευρεία εικασία σχετικά με το εάν η υδροξυχλωροκίνη – ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ελονοσίας, του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας – θα μπορούσε να βοηθήσει τους ασθενείς με κοροναϊό.
Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ προωθούσε την υδροξυχλωροκίνη, λέγοντας: «Τι έχετε να χάσετε; Δοκιμάστε το». Μετά από αυτό, ορισμένοι άρχισαν να συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες της- παρόλο που εξακολουθεί να δοκιμάζεται και ίσως να μην λειτουργήσει ακόμη και κατά του κοροναϊού.
«Η ουσία είναι η εξής: Δεν είναι ακόμη σαφές εάν ορισμένα φάρμακα θα προκαλέσουν περισσότερη βλάβη παρά καλό στην καταπολέμηση του κοροναϊού» καταλήγει το άρθρο του CNN.
