Οι λέξεις είναι πανίσχυρα εργαλεία. Στον δημόσιο βίο μπορούν να ανυψώσουν αλλά και να υπονομεύσουν τον αδέξιο χειριστή τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας συνήθιζε να τις χρησιμοποιεί για να πετροβολήσει τους αντιπάλους του, αλλά την Πέμπτη στη Βουλή οι λέξεις τον εξέθεσαν. Οχι επειδή δεν μπόρεσε να τις χρησιμοποιήσει αλλά γιατί δεν κατάφερε να τις φορτίσει με τα νοήματα που θα ήθελε.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρησιμοποίησε τις δικές του λέξεις για να δείξει τη σοβαρότητα και τη μεθοδικότητα της κυβέρνησης σε αυτή την πρωτοφανή κρίση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αντί να προβάλει την υπεύθυνη στάση του κόμματός του, επέλεξε να σκιαγραφήσει το προφίλ του Πρωθυπουργού ως ενός πολιτικού «με ύφος πατερναλιστικό και αλαζονικό, σχεδόν αυτοκρατορικό», που χρησιμοποιεί την κρίση σαν ευκαιρία για να εγκαταστήσει «ένα αντιδημοκρατικό, ανεξέλεγκτο και επικίνδυνα ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας». «Αυτή» τόνισε «είναι η ελληνική εκδοχή του ορμπανισμού».
Η κριτική του κ. Τσίπρα είναι προφανώς υπερβολική και άδικη. Τα περιοριστικά μέτρα που επέβαλε η ελληνική κυβέρνηση είναι από τα ηπιότερα στην Ευρώπη, με τη μεγαλύτερη προσήλωση στο Σύνταγμα, όταν άλλα κράτη κήρυξαν κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή δικαιολόγησαν παρεκκλίσεις από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Στην κυβέρνηση επιχειρούν να κεφαλαιοποιήσουν τις θετικές επιδόσεις στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης και να προβάλουν το σχέδιο για μια ομαλή, σταδιακή μετάβαση στην επόμενη φάση επανεκκίνησης της οικονομίας.
Αναλυτικά στο Βήμα της Κυριακής:
Στο φως οι αδυναμίες του Αλέξη Τσίπρα
Η υπεροχή Μητσοτάκη στις δημοσκοπήσεις
Οι δυσκολίες της εξόδου από την καραντίνα
Κυβερνητικό σχέδιο με στοχευμένες παρεμβάσεις
Υγειονομικός κίνδυνος και πολιτικό κόστος – Ισορροπίες τρόμου σε ένα θολό περιβάλλον
Τα «κόκκινα» δάνεια και η στήριξη της απασχόλησης
Διαβάστε περισσότερα στο ρεπορτάζ της Δήμητρας Κρουστάλλη στο «Βήμα της Κυριακής»
