Διαδικασία νομιμοποίησης -αλά ολλανδικά – τουλάχιστον 600 οίκων ανοχής στην Αττική φαίνεται να ενεργοποιεί τα τελευταία 24ωρα το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη σε συνεργασία και με τον Δήμο Αθηναίων. H σχετική επιλογή -με την πρωτοβουλία του υπουργού Δημόσιας Ταξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη σε συνενόηση και με τις δημοτικές αρχές- υπήρξε στο πλαίσιο αποτροπής της εξάπλωσης του κορωνοϊού κι αλλων απειλών για τη δημόσια υγεία, από την ανεξέλεγκτη λειτουργία των οίκων ανοχής, της σχετικής ανομίας που υπήρξε κι η οποία συνδεόταν με κρούσματα διαφθοράς στην ΕΛΑΣ.
Ηδη, με έγγραφό του προ τριών ημερών, το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. έχει ζητήσει από κεντρικές υπηρεσίες την καταγραφή των οίκων ανοχής των περιοχών τους και θα επιχειρηθεί αλλαγή του σχετικού νόμου 2734/1999 που έχει θεωρηθεί ότι ήταν αναποτελεσματικός και σε πολλά σημεία του ανεφάρμοστος.
Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο (Ν. 2734/1999) καθόριζε ότι το πρόσωπο που επιθυμεί να εκδίδεται επ’ αμοιβή πρέπει να διαθέτει πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος που εκδίδεται από την περιφέρεια. Απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση του πιστοποιητικού η «άδεια εγκατάστασης και χρήσης οικήματος», κοινώς απαγορεύεται η υπαίθρια άσκηση του επαγγέλματος. Στο εν λόγω οίκημα δεν μπορούν να ασκούν το επάγγελμα περισσότερα του ενός άτομα, ενώ το «σπίτι» δεν επιτρέπεται να στεγάζεται σε διατηρητέα ή παραδοσιακά και σε κτίρια που απέχουν λιγότερο από 200 μ. από ναούς, σχολεία, νηπιαγωγεία, φροντιστήρια, παιδικούς σταθμούς, νοσηλευτικά ιδρύματα, κέντρα νεότητας, αθλητικά κέντρα, οικοτροφεία, βιβλιοθήκες και ευαγή ιδρύματα, παιδικές χαρές και πλατείες. Κι ετσι, λόγω αυτών των αυστηρών προαπαιτούμενων ελάχιστοι οίκοι ανοχής -περίπου 15-20- έχουν νομιμοποιηθεί. Κι όλα αυτά, όταν σε προηγούμενες έρευνες έχει προσδιορισθεί ότι τουλάχιστον 1.000.000 Ελληνες καταφεύγουν στις υπηρεσίες εκδιδομένων γυναικών, περίπου 20.000 γυναίκες ασκούν το επάγγελμα, ενώ σύμφωνα με κάποια στοιχεία μόλις 2.000 διαθέτουν άδεια άσκησης επαγγέλματος. Προ μερικών ετών ο Δήμος Αθηναίων είχε προτείνει «τη μείωση της επιτρεπόμενης απόστασης στα 100 μ., την αφαίρεση του όρου «ευαγή ιδρύματα» και την επιβολή κυρώσεων στον ιδιοκτήτη κτιρίου που στεγάζει παράνομο οίκο ανοχής», χωρίς όμως αποτέλεσμα…
Τις πρώτες ημέρες εξάπλωσης του covid -19 , η κυβέρνηση ανέστειλε τη λειτουργία χώρων στους οποίους συνωστίζονται πολίτες και υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του ιού. Μεταξύ αυτών ήταν και οι οίκοι ανοχής όπου ναι μεν δεν υπάρχει συνωστισμός, ωστόσο οι ιδιαίτερα στενές επαφές κατά τη διάρκεια της παροχής υπηρεσιών μπορούν, όπως λένε οι επιστήμονες, να γίνουν αιτία μετάδοσης του ιού μεταξύ εργαζομένων στο σεξ και πελατών, όπως και σε κάθε άλλη κοντινή επαφή μεταξύ δύο ανθρώπων. Ενα από τα θέματα που τέθηκαν επιτακτικά ήταν ποιοι οίκοι ανοχής θα έκλειναν αφού, ούτως ή αλλως, οι πιο πολλοί ήταν παράνομοι, όπως και τι θα γινόταν με τα εκατοντάδες άτομα που εργάζονται ανεξάρτητα στο σεξ και χωρίς καμία νομική κάλυψη. Κι έτσι λόγω αυτής της νομικής εκκρεμότητας είχε καταγγελθεί ότι «εκατοντάδες ανθρώποι εργαζόμενοι στους οίκους ανοχής ή συμμετείχαν σε κυκλώματα σωματεμπορίας το σεξ να είχαν μόνο δύο επιλογές: να θέσουν σε κίνδυνο την ζωή τους κολλώντας και μεταδίδοντας τον ιό ή να αντιμετωπίσουν προβλήματα επιβίωσης».
Επιπλέον υψηλόβαθμοι αξιωματικοί επεσήμαναν στο «Βήμα» ότι το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο δεν επιτρέπει τη διερεύνηση της δράσης των κυκλωμάτων σωματεμπορίας , παρά μόνο όταν υπάρξει καταγγελία ενός από τα θύματα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Ακόμη αναφέρουν ότι πολλές φορές η ηγεσία της ΕΛΑΣ έχει απασχοληθεί με υποθέσεις διαφθοράς ενστόλων που πωλούσαν «προστασία» στα ροζ κυκλώματα ή με την εμπλοκή ποινικών.