Πυξ Λαξ: Οι «Πρίγκιπες της δυτικής όχθης» τραγουδούν ακόμα

«Αυτός που θα χαιρόταν περισσότερο από όλους μας με αυτό που συμβαίνει θα ήταν ο Μάνος».

Με αυτά τα λόγια προλόγισε ο Φίλιππος Πλιάτσικας την μεγάλη συναυλία των Πυξ Λαξ στο ΟΑΚΑ το 2011.

Ήταν η πρώτη φορά που το συγκρότημα βρέθηκε επί σκηνής μετά την διάλυσή και η πρώτη φορά που «αναγκαστήκαμε» να τους απολαύσουμε χωρίς τον Μάνο Ξυδούς.

Από τότε κάθε φορά που ο Μπάμπης Στόκας και ο Φίλιππος Πλιάτσικας τραγουδούν μαζί η συναυλία είναι αφιερωμένη στον άνθρωπο που πίστεψε όσο κανείς στα δύο παιδιά των Δυτικών Συνοικιών, που έγινε παραγωγός τους, μέλος της παρέας τους και τελικά άλλαξε τελείως τον ήχο τους. Στον Μάνο Ξυδούς που έφυγε από τη ζωή στις 13 Απριλίου 2010.

Σε αυτόν θα είναι αφιερωμένη και η μεγάλη συναυλία των Πυξ Λαξ στο MEGA την Παρασκευή 12 Ιουνίου.

Από το «Παναγία Βόηθα» στους Πυξ Λαξ

Ο Μπάμπης Στόκας και ο Φίλιππος Πλιάτσικας ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του ’80 να παίζουν μουσική στις γειτονιές των δυτικών προαστίων με το όνομα «Παναγία Βόηθα» και έφτασαν να γίνουν το πιο εμπορικό ελληνικό συγκρότημα.

Η νεανική τους ορμή και η όρεξή τους για μουσική, τους οδηγεί στα γραφεία δισκογραφικών εταιρειών και για μεγάλη τους τύχη στον Μάνο Ξυδούς.

Ο Μάνος με την οξυδέρκεια και την βαθιά γνώση της ροκ μουσικής συμπαθεί αμέσως τα δυο παιδιά και αποφασίζει να αναλάβει την πορεία τους.

Ο ίδιος έχει ήδη συμμετάσχει ως συντονιστής παραγωγής στον ιστορικό δίσκο «Φλου» του Παύλου Σιδηρόπουλου και σε δεκάδες άλλες δουλειές που έγραψαν ιστορία τη δεκαετία του ’80. Σε αυτόν οφείλεται και ο πρώτος δίσκος των Κατσιμιχαίων «Ζεστά Ποτά» στον οποίο του αφιέρωσαν το «Φάνη» και η μετέπειτα προσωπική πορεία του Μιλτιάδη Πασχαλίδη, στη μετά «Χαΐνηδων» εποχή.

Το ξεκίνημα των Πυξ Λαξ ταυτίζεται με το όραμα του Ξυδούς για αυτούς, αν και το όνομα του συγκροτήματος οφείλεται στον Δημήτρη Φεργάδη.

Ο πρώτος δίσκος ήρθε το 1990 με τίτλο «Τι άλλο να πεις πιο απλά» και πρώτο τραγούδι το «Με στέλνεις». Η αρχή έμοιαζε ενδιαφέρουσα, ωστόσο το «Πούλα με» της δεύτερης δουλειάς τους «Ζόρικοι Καιροί», που κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα, ήταν αυτό που έκανε περισσότερο αίσθηση σε ραδιοφωνικούς παραγωγούς και ακροατές. Στον ίδιο δίσκο υπάρχει και το «Ακόμα προσπαθώ» που άργησε να βρει το δρόμο του αλλά αγαπήθηκε πολύ στη συνέχεια.

Το μεγάλο μπαμ με τους Πυξ Λαξ έγινε το 1993 και οφείλεται σε ένα λαϊκό τραγουδιστή. Μια συνεργασία για την οποία άκουσαν σκληρή κριτική αλλά άφησε ένα υπέροχο τραγούδι στο ελληνικό πεντάγραμμο. Το «Ας τη να λέει» με τη φωνή του Βασίλη Καρρά στο δίσκο «Η ήλιος του χειμώνα με μελαγχολεί» κάνει το συγκρότημα ευρέως γνωστό και η αρχή έχει ήδη γίνει.

Η «είσοδος» του Μάνου

Και μετά ήρθε ο δίσκος «Για του πρίγκιπες της Δυτικής Όχθης» που έφερε ουσιαστικά τα πάνω κάτω τόσο στη μουσική βιομηχανία όσο και στον ήχο της μπάντας. Ο Μάνος Ξυδούς -που υπήρξε παλιότερα και ιδρυτικό μέλος των Dreamer and the Full Moon- αποφασίζει να μπει ενεργά στην παρέα του Στόκα και του Πλιάτσικα, τραγουδάει στο δίσκο μαζί τους, συμμετέχει συνθετικά στους «πρίγκιπες» και ανεβαίνει στη σκηνή.

Οι «πρίγκιπες» κάνουν πολύ μεγάλη επιτυχία και άνθρωποι όλων των ηλικιών ψάχνουν να μάθουν για αυτή την ανδροπαρέα που γράφει ωραίες μπαλάντες και δυναμικά ροκ κομμάτια.

Ο τέταρτος δίσκος τους γίνεται πλατινένιος και τραγούδια όπως το «Μπορεί», το «Δεν θα δακρύσω πια για σένα» και το «Τι είναι αυτό που μας χωρίζει» ακούγονται από όλα τα ραδιόφωνα. Βέβαια και εδώ μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας οφείλεται σε μια δεύτερη πολύ σημαντική συνεργασία, αυτή με τους Κατσιμιχαίους στο τραγούδι «Ανόητες Αγάπες».

Οι «πρίγκιπες» της δυτικής όχθης

Από τότε και μετά η πορεία του συγκροτήματος είναι συνεχώς ανοδική. Από το 1996, χρονιά που κυκλοφόρησαν το δίσκο «Ο μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες» μέχρι το 2004 όταν ανακοίνωσαν ότι θα διαλυθούν μεσολάβησαν οχτώ «χρυσά» χρόνια.

Συνεχόμενες επιτυχίες, χιλιάδες θαυμαστές, εκατοντάδες πωλήσεις και συνεργασίες που δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν οι φίλοι από τους Αγίους Αναργύρους.

Ο «Μπαμπούλας» περιλαμβάνει τραγούδια που σημάδεψαν τη δεκαετία του ’90 με τις «Παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο» να γίνονται αμέσως σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος. Ο Γιάννης Σπυρόπουλος Μπαχ αλλά και ο ο Gordon Gano των Violent Femmes συμμετέχουν σε αυτή τη δουλειά που έχει μέσα κομμάτια όπως: «Spleen», «Σαν την άδικη κατάρα», «Δεν αφήνουν σημάδια στην άμμο του χρόνου» και «Όλο με αφήνεις να σε αφήσω».

Η συνεργασία με τον Νταλάρα στην Ιερά Οδό

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της μεγάλης απήχησης που είχαν οι Πυξ Λαξ από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 και μετά ήταν η συνεργασία τους με τον Γιώργο Νταλάρα στην Ιερά Οδό τη σεζόν 1996-1997.

Η συνεργασία του πάντα τελειομανή Νταλάρα με ένα συγκρότημα που έχει βασικό του χαρακτηριστικό τον ατημέλητο ήχο και τις αυθόρμητες ερμηνείες βρίσκει σύμφωνους τους ακροατές που κατακλύζουν την Ιερά Οδό.

Ο δίσκος «Ζωντανή Ηχογράφηση στην Ιερά Οδό» κυκλοφορεί λίγους μήνες μετά, πουλάει πάνω από 100 χιλιάδες αντίτυπα και γίνεται πλατινένιος.

Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί και το «Παίξε παλιάτσο, τα τραγούδια σου τελειώνουν», που περιέχει ζωντανές ηχογραφήσεις της περιόδου 1993-1997 και αμέσως μετά η ιστορική «Στίλβη».

«Μια συνουσία μυστική» δίπλα στο ποτάμι

Η τρέλα με τους Πυξ Λαξ συνεχίζεται και τα επόμενα χρόνια. Τα αγόρια από τα δυτικά έχουν πάρει φόρα και δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στο πέρασμά τους. Γράφουν υπέροχα τραγούδια, κάνουν συνεχώς sold out συναυλίες, ταυτίζονται με τα φθινοπωρινά live στο Λυκαβηττό, διαμορφώνουν μια ολόκληρη γενιά που πίνει νερό στο όνομα τους, που παίζει με μανία τις μελωδίες τους στην κιθάρα, που ερωτεύεται με το «Μοναξιά μου όλα» και ενηλικιώνεται με το «Senor», διασκευή του ομώνυμου τραγουδιού του Μπομπ Ντίλαν.

Η μπάντα μετά την «Στίλβη», που γίνεται αμέσως πλατινένια, μοιάζει να τα έχει δώσει όλα. Πολλοί μιλούν για την κορυφή του παγόβουνο, οι γνωρίζοντες το χώρο μιλούν ήδη για υπεροπτική συμπεριφορά, για προβλήματα στις σχέσεις, για ένα τέλος που αρχίζει να φαίνεται.

Εκείνοι κάνουν σημείο αναφορά της αθηναϊκής νύχτα το «Δίπλα στο ποτάμι», κάνουν συναυλίες στην Μεγάλη Βρετανία, στις οποίες επικρατεί το αδιαχώρητο, γυρνούν πίσω και το 1999 κυκλοφορούν το «Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;». Ένας διπλός δίσκος στο πρώτο μέρος του οποίου περιέχονται καινούργια διαμαντάκια όπως το «Ένα γέλιο κρεμασμένο από το μπαλκόνι», το ομώνυμο αλλά και το «Μέλυδρον» και στο δεύτερο ηχογραφήσεις παλιότερων επιτυχιών τους από ζωντανές εμφανίσεις.

Ο δίσκος αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις, διαψεύδει τα σενάρια για στέρηση έμπνευσης και γίνεται αμέσως τριπλά πλατινένιος.

Λίγο πριν το τέλος

Η δεκαετία του 2000 βρίσκει στους Πυξ Λαξ στο απόγειο της καριέρας τους. Το 2001 κυκλοφορούν «Τα δοκάρια στο γρασίδι περιμένουν τα παιδιά» και δυστυχώς τα προβλήματα είναι πια φανερά. Ο Πλιάτσικας αναλαμβάνει μεγάλο μέρος των ερμηνειών, ο Στόκας κυκλοφορεί παράλληλα την πρώτη προσωπική του δουλειά και η ρήξη έχει αρχίσει.

Διαφωνίες για το ύφος των κομματιών, διεκδικήσεις ρόλων αλλά και όνειρα για προσωπική καριέρα από Πλιάτσικα και Στόκα αναζωπυρώνουν τις συζητήσεις για «διαζύγιο».

Λίγα χρόνια αργότερα, σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις πριν φύγει από τη ζωή, ο Ξυδούς μου είχε πει ότι έκαναν μουσική για την πλάκα τους και για να ρίξουν καμία γκόμενα. «Μόλις κάναμε μουσική για τα λεφτά και τη δόξα, αποτύχαμε και το διαλύσαμε». Ειλικρίνεια από έναν άνθρωπο που δεν κυνήγησε ποτέ ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Το 2000 κυκλοφόρησε το «Από εδώ κι από εκεί» που περιλαμβάνει τις περισσότερες παλαιότερες συνεργασίες τους και το 2003 το «Χαρούμενοι στην πόλη των τρελών» με σπουδαίες συμμετοχές, μεταξύ άλλων και του Έρικ Μπάρτον από τους Animals.

To 2004 ανακοινώνεται και επίσημα το τέλος του συγκροτήματος, που στην ουσία δεν ήρθε ποτέ.

Πανηγυρικός αποχαιρετισμός, πανηγυρική επανένωση

Η διάλυση του γκρουπ σφραγίστηκε από μεγάλες συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και ένα live δίσκο με τίτλο «Τέλος» με τη συμμετοχή καλλιτεχνών που βρέθηκα στον Λυκαβηττό για να τους αποχαιρετίσουν στις 18 Σεπτεμβρίου του 2004, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Χάρις Αλεξίου, ο Βασίλης Καρράς και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.

Τα επόμενα έξι χρόνια Πλιάτσικας, Στόκας και Ξυδούς ακολουθούν προσωπική πορεία και αποκλείουν συνεχώς τις φήμες για επανασύνδεση.

Ωστόσο αυτή ήρθε το 2011 ένα χρόνο μετά το θάνατο του Ξυδούς ως ύστατο χαίρε στον άνθρωπο που οφείλει η μπάντα τα περισσότερα.

Οι συναυλίες του 2011 συγκεντρώνουν χιλιάδες κόσμο με αποκορύφωμα την μεγαλύτερη συναυλία της μπάντα στις 13 Ιουλίου στο ΟΑΚΑ με πάνω από 80 χιλιάδες θεατές. Το συγκλονιστικό «Ήμουν εκεί» από το κοινό αλλά και τους δημιουργούς έδειξε ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Τον χειμώνα του 2012, και στο πλαίσιο της ίδιας περιοδείας, οι Πυξ Λαξ πραγματοποίησαν τέσσερις επιτυχημένες συναυλίες στη Βόρεια Αμερική, συγκεκριμένα στη Βοστώνη, το Σικάγο, στη Νέα Υόρκη και στο Τορόντο.

Τον Δεκέμβριο του 2018, με αφορμή τα 30 χρόνια του συγκροτήματος έκαναν περιοδεία η οποία ξεκίνησε πάλι από το ΟΑΚΑ και λίγο καιρό μετά οι Πυξ Λαξ επέστρεψαν και δισκογραφικά με το «Μια μέρα πριν το χειμώνα».

Η οριστική επανένωση ήρθε τον Μάιο του 2019 με το τραγούδι «Κόντρα στου χρόνου τη σκουριά» σε στίχους Μπάμπη Στόκα και Φίλιππου Πλιάτσικα και μουσική του δεύτερου που μιλάει για την απόφαση τους να συνεχίσουν μαζί.