Αναζήτηση
Θα περίμενε κανείς ότι στην Αθήνα του 2020, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών των επιστημόνων και των ανθρώπων που διατυπώνουν δημόσιο λόγο θα επικροτούσαν το έργο ανάπλασης στην Πανεπιστημίου.
Θα ανέμενε πως θα υποστήριζαν τον περιορισμό των λωρίδων αυτοκινήτων από έξι σε τρεις ώστε να δοθεί περισσότερος χώρους για τους πεζούς και το ποδήλατο. Διότι αυτά σημαίνει λιγότεροι ρύποι, λιγότερος θόρυβος, βελτίωση της ποιότητας ζωής για Αθηναίους και επισκέπτες.
Εξαιτίας όμως των έργων που ξεκίνησε ο Δήμος Αθηναίων στην Πανεπιστημίου και του προσωρινού μποτιλιαρίσματος αρκετοί είναι αυτοί που επιχειρούν να «τορπιλίσουν» την επέκταση των πεζοδρομίων και τη δημιουργία ποδηλατόδρομων. Γιατί; Ο βασικότερος λόγος που το κάνουν είναι επειδή ακόμη δεν έχει ξεριζωθεί η νοοτροπία ότι τα πάντα στη ζωή μας πρέπει να γίνονται με το αυτοκίνητο.
Τις τελευταίες ημέρες αρκετοί εξ αυτών γράφουν κατεβατά κειμένων. Τρίβω τα μάτια μου μ’ αυτά που διαβάζω. Υποστηρίζουν πράγματα που δεν έχουν καμία βάση. Είναι σαν να μιλούν για την Αθήνα του ΄50 και το ΄60, όταν το πρώτο λόγο στους σχεδιασμούς είχε το αυτοκίνητο… 
Μερικά παραδείγματα:
-Λέει κάποιος: Γιατί να γίνει ποδηλατόδρομος στην Πανεπιστημίου; Γιατί να υπάρχουν ποδηλατόδρομοι στην Αθήνα που έχει τόσους λόφους; Το ποδήλατο είναι μόνο για τους «φιτ».
Με την ίδια λογική το Παρίσι που επίσης έχει λόφους (βλέπε Μονμάρτρη) δεν θα έπρεπε να έχει κανέναν ποδηλατόδρομο ούτε η Βαρκελώνη (βλέπε Μονζουίκ, Τιμπιντάμπο, Γκουέλ). Και οι δύο έχουν ποδηλατόδρομους και χρησιμοποιούνται από πολλούς πολίτες. Και βέβαια αγνοείται σκοπίμως ότι τεράστιο κομμάτης της Αθήνας και των προαστίων είναι «φλατ».
-Υποστηρίζει ένας άλλος: Ούτε 2-3 ποδηλάτες την ώρα δεν θα περνάνε από τον ποδηλατόδρομο της Πανεπιστημίου με ντάλα ήλιο.
Μα έχουμε 12 μήνες αδιάκοπου καύσωνα με 40 βαθμούς κελσίου και δεν το ξέρω; Περιγράφουν την Αθήνα σαν να είναι…έρημος!
-Ένας άλλος λέει: Η νέα Πανεπιστημίου με την επέκταση των πεζοδρομίων δεν θα είναι για όλους. Θα τη χαίρονται μόνο οι συνταξιούχοι (;;;) και οι τουρίστες.
Ποιος είπε ότι οι συνταξιούχοι πρέπει να είναι έγκλειστοι στα σπίτια τους; Περισσότερος χώρος για πεζούς σημαίνει περισσότεροι συνταξιούχοι, περισσότερα παιδιά στην πόλη. Χώρος για όλους.
-Κάποιος άλλος γράφει: Με την ανάπλαση στην Πανεπιστημίου χιλιάδες πολίτες δεν θα μπορούν να πάνε στη δουλειά τους.
Ωραία η προσπάθεια αποπροσανατολισμού και διαστρέβλωσης αλλά η Πανεπιστημίου δεν κλείνει εντελώς. Δεν πεζοδρομείται ολόκληρη. Θα έχει τρεις λωρίδες για αυτοκίνητα (2 για ι.χ. και μία για αποκλειστική χρήση λεωφορείων τρόλεϊ). Ο κόσμος θα συνεχίσει να πηγαίνει στη δουλειά του και με το αυτοκίνητο μολονότι στόχος είναι να χρησιμοποιεί και άλλα μέσα.
Προβλήματα στο ξεκίνημα αλλαγών προφανώς θα υπάρξουν. Όμως οι πόλεις πλέον αλλάζουν. Με περισσότερους ποδηλατοδρόμους και πεζοδρόμους και περιορισμό του αυτοκινήτου. Για όσους επιμένουν στη νοοτροπία και τη λογική «τα πάντα με το ι.χ.» ας κοιτάξουν λίγο γύρω τους.
Λονδίνο: Το άλλοτε Λονδίνο της κυκλοφοριακής ασφυξίας έχει αποκτήσει ένα εκτεταμένο δίκτυο ποδηλατόδρομων.
Ν.Υόρκη: Η πόλη του «automobile», της κυριαρχίας του αυτοκινήτου, το 2008 πεζοδρόμησε μεγάλο κομμάτι της Times Square και απέκτησε αρκετούς ποδηλατόδρομους στο Κέντρο. Οι καταστηματάρχες αρχικά υποστήριζαν ότι ο περιορισμός του αυτοκινήτου θα μειώσει την εμπορική κίνηση αλλά αυτό δεν συνέβη.
Μάλιστα, ο διάσημος Δανός αρχιτέκτοντας Γιαν Γκελ που είχε συμβάλλει στην ανάπλαση της Times Square είχε πει σε μία διάλεξή του στην Αθήνα παραφράζοντας τον Φρανκ ΣινάτραQ «Αν μπορέσεις να το καταφέρεις εκεί, μπορείς να το καταφέρεις παντού. Αθήνα. Αθήνα. Αθήνα». Σε μία συνέντευξή που μου είχε δώσει ο Γκελ είχε υποστηρίξει επίσης ότι η Αθήνα μπορεί να γίνει μια βιώσιμη πόλη με πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους. «Κάτι τέτοιο μπορεί να υλοποιηθεί. Αρκεί να υπάρχει βούληση και από τους πολίτες και από τις Αρχές».
Η βούληση από τις αρχές πλέον υπάρχει. Τώρα είναι στο χέρι των πολιτών να αλλάξουν νοοτροπία. «It’s up to you, Αthens, Athens, Athens».
