Από τις 21 έως τις 30 Αυγούστου, το 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που αφιερώνεται στη μνήμη του Θάνου Μικρούτσικου, φιλοδοξεί να αφήσει το αποτύπωμά του με συνολικά 21 παραγωγές: 11 ξένες ομάδες, εκ των οποίων οι 7 εμφανίζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, και 10 ελληνικές.

Μεγάλοι δάσκαλοι του χορού όπως ο Βιμ Βαντεκέιμπους, ο Ισραέλ Γκαλβάν και οι Peeping Tom, και άλλοι πρωτοεμφανιζόμενοι καλλιτέχνες συμπράττουν σε παραστάσεις που συνδυάζουν από το σύγχρονο ρεπερτόριο μέχρι το χιπ χοπ, τα ακροβατικά και το φλαμένκο. «Είναι πολύ σημαντικό να δούμε τι έχει να μας πει ο χορός, τα σώματα που εξιστορούν, εν μέσω μιας ευρύτερης ιστορικής συγκυρίας, που δεν αφορά, βέβαια, μόνο την πανδημία. Βασικός μας άξονας είναι η σχέση των σύγχρονων ανθρώπων με τη Φύση και την Ανάγκη…» επισήμανε η καλλιτεχνική διευθύντρια Λίντα Καπετανέα στο μαγνητοσκοπημένο μήνυμά της.

Η αυλαία ανοίγει με το τελευταίο έργο του Βιμ Βαντεκέιμπους «Traces», το οποίο αναζητεί με 10 χορευτές ίχνη παλαιότερα από την ανθρώπινη μνήμη (21-22/8). Στη συνέχεια, ο Ισραέλ Γκαλβάν με το σόλο του «Revolution without music» επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει το παραδοσιακό φλαμένκο (23/8). Την ίδια μέρα, η θεατρική σκηνοθέτρια Πέτρα Τεϊνόροβα μοιράζεται τη σκηνή με την κορυφαία χορεύτρια Τερέζα Οντροβα στο «Same same» παίζοντας με τα όρια του λεπτού χιούμορ, της ειρωνείας και του παραλογισμού.

Η Ιωάννα Πορτόλου και η ομάδα της κατεβαίνουν με το «Κaos», μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου για την ελληνική ιστορία, τις σύνθετες ρίζες μας και πώς αυτές επιβιώνουν στο παρόν (25/8). Τη νέα τους πίστη μέσα σ’ ένα τοπίο άχρονο και μοναχικό θα αναζητήσουν οι έξι χορευτές του Φώτη Νικολάου, στο έργο του «Τάματα» (26/8). Αντίθετα, ο Λάλι Αϊγουαδέ και ο Γκιλιέμ Σατίρ στο «Here» χορεύουν για τη σχέση τους με τις σταθερές δομές μέσα στις οποίες γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε (27/8). Μέσα σε μια ηχητική εγκατάσταση χτίζουν ο Παναγιώτης Μανουηλίδης και η Κωνσταντίνα Ευθυμιάδου το νέο τους έργο «Υλη», επιχειρώντας να αποδώσουν τον αρχέτυπο δεσμό μουσικής – χορού σε μια σχέση δράσης – αντίδρασης (28/8). Το «Pli» του Βικτόρ Τσερνίτσκι είναι μια χιουμοριστική παράσταση που φέρνει επί σκηνής 22 καρέκλες, έναν βασανιστικό ρυθμό κι έναν επίμονο άνθρωπο (29/8).

Οι παραστάσεις ολοκληρώνονται με τους Peeping Tom. Η Γκαμπριέλα Καρίτζο και ο Φρανκ Σαρτιέ, καλλιτεχνικοί διευθυντές της ομάδας, επεξεργάζονται εκ νέου τρία παλαιότερα έργα τους για να χτίσουν τελικά το «Diptych» και να περιπλανηθούν μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας (29-30/8).

Παράλληλα θα παρουσιάζονται σε σταθερό νυχτερινό ραντεβού 12 συνολικά έργα με ελεύθερη είσοδο για όλους.