Η Τουρκία βιάζεται να προχωρήσει τα σχέδιά της τόσο στα δυτικά όσο και στα ανατολικά σύνορά της. Το Ισραήλ ίσως ξεκινήσει την προσάρτηση εδαφών που οι Παλαιστίνιοι θεωρούν δικά τους. Η Ταϊβάν προχωρά μια ιστορική συμφωνία ελεύθερου εμπορίου. Η Βόρεια Κορέα απεγνωσμένα θέλει χαλάρωση των κυρώσεων. Και η Πολωνία σπεύδει να ολοκληρώσει τη συμφωνία προκειμένου να ενισχύσει τις άμυνές της εναντίον της Ρωσίας με χιλιάδες αμερικανούς στρατιώτες.
Τα ποσοστά δημοφιλίας του Ντόναλντ Τραμπ στις δημοσκοπήσεις πέφτουν όλο και περισσότερο, γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις που έχουν στενή σχέση με την προεδρία του βιάζονται να ολοκληρώσουν μαζί του συμφωνίες που θεωρούν ότι δεν θα είναι εφικτές εάν τον Νοέμβριο εκλεγεί πρόεδρος ο Τζο Μπάιντεν.
Οι ξένοι ηγέτες έχουν συνηθίσει ξαφνικές αλλαγές στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ομως ο πρόεδρος Τραμπ έχει δείξει τέτοια εμμονή στην πρόθεσή του να παρεκκλίνει ακόμα και από τις βασικές γραμμές της αμερικανικής διπλωματίας ώστε ήδη προκαλεί μια γεωπολιτική αναστάτωση που σπανίως έχουμε δει στη σύγχρονη ιστορία. «Πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο επειδή εκείνα που δέχεται ο Τραμπ δεν τα έχει δεχτεί ποτέ μέχρι τώρα άλλος πρόεδρος», λέει στο Politico ο Τόμας Ράιτ, αναλυτής του Ινστιτούτου Brookings. Προσθέτει πως οι ξένοι ηγέτες που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τους – πιθανά – τελευταίους μήνες της προεδρίας Τραμπ θα πρέπει να προσέξουν «να μην προκαλέσουν τον πρόεδρο, μια και υπάρχουν τουλάχιστον 50-50 πιθανότητες τις εκλογές του Νοεμβρίου να τις κερδίσει ο Μπάιντεν».
Ενας από τους ηγέτες αυτούς είναι ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον Ντόναλντ Τραμπ. Δεν είναι μόνο οι περιγραφές του πρώην συμβούλου εθνικής ασφαλείας Τζον Μπόλτον για τον επιτακτικό τρόπο με τον οποίο ο Ερντογάν μιλά στον αμερικανό πρόεδρο αλλά κυρίως ότι ο Τραμπ αρνείται να επιβάλλει στην Τουρκία κυρώσεις που ζητά το Κογκρέσο για θέματα όπως η αγορά των S-300 από τη Ρωσία. Ο Ερντογάν έχει αναπτύξει μια στενή σχέση συνεργασίας με τον πρόεδρο Πούτιν, κάτι που μπορεί να ενοχλεί τους Αμερικανούς αλλά όχι και τον Τραμπ, ο οποίος φαίνεται να έχει τη δική του ατζέντα. Καθώς οι ΗΠΑ στην περιοχή της Συρίας έχουν υποχωρήσει σε δεύτερο ρόλο, ο Ερντογάν βιάζεται να προωθήσει τα δικά του σχέδια εκεί σχετικά με τους Κούρδους και την επόμενη ημέρα, με την ανοχή – μέχρι στιγμής – της Ουάσιγκτον. Το ίδιο σπεύδει να κάνει και στην ανατολική Μεσόγειο, με την επεκτατική συνεργασία του με τη Λιβύη, χωρίς μέχρι στιγμής να αντιδρά ο πρόεδρος Τραμπ. Τα πράγματα για την Τουρκία θα είναι πολύ διαφορετικά με τον Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο.
Ενας άλλος ηγέτης που παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στις ΗΠΑ είναι ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο Τραμπ μετέφερε την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, αναγνώρισε ισραηλινή κυριότητα στα κατεχόμενα Υψώματα του Γκολάν και υποστηρίζει σχεδόν όλα τα σχέδια της ισραηλινής κυβέρνησης. Τελευταίο η σχεδιαζόμενη προσάρτηση της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης, με συμβούλους του Τραμπ να συναντώνται πριν από λίγες ημέρες με ισραηλινούς αξιωματούχους για να εξετάσουν το εύρος της υποστήριξης που θα προσφέρει η Ουάσιγκτον σε μια κίνηση που ήδη έχει εξαγριώσει τους Παλαιστίνιους και τον αραβικό κόσμο.
Στην Πολωνία το κυβερνών κόμμα Νόμου και Δικαιοσύνης συνεργάζεται στενά με τον πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος υποδέχθηκε πριν από λίγες ημέρες στον Λευκό Οίκο τον πολωνό πρόεδρο Αντρέι Ντούντα που επιζητά την επανεκλογή του. Μεταξύ άλλων αναμένεται η ανακοίνωση του Τραμπ ότι ενισχύει την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Πολωνία, παρότι επανειλημμένα δηλώνει ότι θέλει να αποσύρει αμερικανούς στρατιώτες από το εξωτερικό – όπως έκανε πρόσφατα με τη Γερμανία.
