Οποιαδήποτε συζήτηση για το μέλλον των πόλεων προϋποθέτει ότι αυτές αποκτούν ένα διαφορετικό μοντέλο κινητικότητας. Οι σύγχρονες πόλεις δεν μπορούν να είναι οι πόλεις της διαρκούς κυκλοφοριακής συμφόρησης και των δρόμων γεμάτων από αυτοκίνητα. Οι βιώσιμες πόλεις είναι οι πόλεις των μαζικών μέσων μεταφοράς, του ποδηλάτου και του τραμ. Είναι πόλεις που σέβονται το περιβάλλον και είναι προσαρμοσμένες πραγματικά στην κλίμακα των ανθρώπων.
Εν μέρει μια γεύση πήραμε περπατώντας στην Αθήνα τις ημέρες που ίσχυαν τα περιοριστικά μέτρα. Ολοι αντιληφθήκαμε ότι μια πόλη με λίγες σχετικά μετακινήσεις αυτοκινήτων και με τους ανθρώπους να ανακαλύπτουν τη χαρά του περιπάτου ήταν μια πόλη καλύτερη. Και όλοι μας έχουμε ζηλέψει πόλεις του εξωτερικού όπου οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο το ποδήλατο ως μέσο μεταφοράς για τις σύντομες μετακινήσεις.
Προφανώς, το να γίνει η Αθήνα έτσι δεν είναι εύκολο. Αλλωστε, πληρώνουμε το βαρύ τίμημα της έλλειψης σχεδίου για δεκαετίες και μιας δόμησης που ήταν σε μεγάλο βαθμό άναρχη. Από την απουσία μεγάλων αξόνων για την παράκαμψη του κέντρου της πόλης έως τις καθυστερήσεις για την ανάπτυξη του μετρό τα παραδείγματα είναι αρκετά.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο και πόλεις όπως η Αθήνα χρειάζονται ένα μεγάλο σχέδιο και ένα μεγάλο όραμα. Δεν χρειάζονται αποσπασματικές παρεμβάσεις, ούτε έργα με περισσότερο επικοινωνιακή ιδιοτέλεια. Αντίθετα, χρειάζονται πραγματική τόλμη για να υλοποιηθούν κατευθύνσεις που ήδη έχουν με διάφορους τρόπους και από διάφορες πλευρές αναδειχθεί: την αναβάθμιση των μέσων μαζικής μεταφοράς, ξεκινώντας από την επέκταση του τραμ, ώστε να υπάρχει εναλλακτική στη χρήση του αυτοκινήτου· τη διαμόρφωση πραγματικών διαδρομών για τους πεζούς, με όρους και χαρακτηριστικά προσαρμοσμένα στην πραγματικότητα αυτής της χώρας και των καιρικών συνθηκών της· την ενίσχυση της χρήσης του ποδηλάτου με ποδηλατοδρόμους που να επιτρέπουν μεγάλες μετακινήσεις.
Ολα αυτά επείγουν. Ταυτόχρονα, όμως, χρειάζεται ουσιαστική συζήτηση με τους ανθρώπους που όντως ζουν σε αυτή την πόλη. Κάτι που έχει λείψει μέχρι τώρα.