Μια νέα, μεγάλη εκστρατεία για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, η οποία στοχεύει στην ευαισθητοποίηση της βρετανικής κοινής γνώμης και την κινητοποίηση πολιτικών, φορέων και προσωπικοτήτων στη Γηραιά Αλβιώνα, αρχίζει από την επόμενη εβδομάδα η Βρετανική Επιτροπή για την Επανένωση των Γλυπτών. Κεντρικό σύνθημα της καμπάνιας, τα βασικά σημεία της οποίας παρουσιάζουν σήμερα «ΤΑ ΝΕΑ», είναι «Πείτε την πραγματική ιστορία», με την Επιτροπή να προσκαλεί το Βρετανικό Μουσείο να αποκαλύψει στους επισκέπτες του όλη την αλήθεια για το πώς αποκτήθηκαν τα γλυπτά που εκτίθενται στο Λονδίνο από το 1817.
«Καλούμε το Βρετανικό Μουσείο να αφηγηθεί την ιστορία ως έχει, να πει την αλήθεια. Κάποτε οι Βρετανοί φημίζονταν για το ευ αγωνίζεσθαι. Ας το τηρήσουν και στις πληροφορίες που δίνουν στα εκατομμύρια των επισκεπτών του Μουσείου» δήλωσε στα «ΝΕΑ» η πρόεδρος της Επιτροπής ντέιμ Τζάνετ Σούζμαν. «Ο λόρδος Ελγιν αφαίρεσε τα Γλυπτά όταν η Ελλάδα δεν είχε φωνή για να μιλήσει. Η επανένωσή τους θα συνιστούσε πράξη φιλίας και δικαιοσύνης» πρόσθεσε η διεθνούς φήμης σαιξπηρική ηθοποιός.
Η Επιτροπή απαρτίζεται από κορυφαίους βρετανούς λογίους, πανεπιστημιακούς και καλλιτέχνες, όπως η βυζαντινολόγος Τζούντιθ Χέριν, ο ακαδημαϊκός Ολιβερ Τάπλιν και ο αρχαιολόγος Αντονι Σνόντγκρας. «Τα Γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο συνιστούν την πλέον κλασική απεικόνιση ενός αποικιακού – ιμπεριαλιστικού συμπλέγματος. Στις 25 Μαρτίου 2021 οι Ελληνες θα γιορτάσουν 200 χρόνια ανεξαρτησίας από τον οθωμανικό ζυγό. Είναι υπερβολικό να ελπίζουμε ότι η επέτειος αυτή θα συμπέσει με μια σημαντική στιγμή στην αποαποικιοποίηση του Μουσείου;» διερωτήθηκε ο Πολ Κάρτλετζ, ομότιμος καθηγητής Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και αντιπρόεδρος της Επιτροπής.
Το κείμενο
Τα μέλη του λόμπι για τη διεκδίκηση των Γλυπτών συνέταξαν ένα κείμενο (σημεία του οποίου παρουσιάζονται για πρώτη φορά παρακάτω) με στόχο να αποδομήσουν μία προς μία τις θέσεις του Βρετανικού Μουσείου, όπως αυτές αποτυπώνονται σε φυλλάδιο που διατίθεται στους επισκέπτες της Αίθουσας 18 – γνωστής και ως Ντουβίν Γκάλερι -, η οποία στεγάζει τα Γλυπτά. Η Επιτροπή θεωρεί ότι το έντυπο αυτό περιέχει «ανακρίβειες και αναλήθειες» (στο φυλλάδιό του, το Μουσείο φτάνει στο σημείο να ισχυριστεί ότι οι ελληνικές Αρχές ολοκλήρωσαν το έργο του Ελγιν επειδή μετέφεραν τα Γλυπτά στο Μουσείο Ακρόπολης!).
Για τον λόγο αυτό, τύπωσε το δικό της φυλλάδιο με την «πραγματική ιστορία» των Γλυπτών του Παρθενώνα, το οποίο θα αποστείλει στη βρετανική κυβέρνηση, σε όλα τα πολιτικά κόμματα και τους βουλευτές, στα μέλη της διοίκησης του Βρετανικού Μουσείου και στα βρετανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Επιπλέον, σε συγκεκριμένες ημερομηνίες εντός του φθινοπώρου, ακτιβιστές θα διανείμουν το φυλλάδιο στους επισκέπτες του Μουσείου.
Η εκστρατεία, η οποία θα είναι πολύμηνη και στα κοινωνικά δίκτυα θα συνοδεύεται από τα hashtags #TellTheStory, #TimeIsNow και #BMJustDoIt, αφιερώνεται στους εμπνευστές της διεκδίκησης των Γλυπτών στη Βρετανία, Ελένη και Τζέιμς Κιούμπιτ, οι οποίοι ίδρυσαν την Επιτροπή το 1983 έπειτα από παρότρυνση της Μελίνας Μερκούρη. «Ο Λουζιέρι, ο καλλιτέχνης που είχε μισθώσει ο λόρδος Ελγιν, στην κυριολεξία διέλυσε τον ναό για να αποσπάσει τα Γλυπτά» δήλωνε στα «ΝΕΑ» και στη Χαρά Κιοσσέ, στις 16 Απριλίου 1983, ο Ρόμπερτ Μπράουνινγκ, καθηγητής Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και πρώτος πρόεδρος της Βρετανικής Επιτροπής.
«Γι’ αυτό, όταν ακούω ότι ο Ελγίνος πήρε τα μάρμαρα για να μην καταλήξουν να γίνουν ασβέστης από τους Ελληνες, ή ότι το Βρετανικό Μουσείο τα κρατάει επειδή θα κινδυνεύσουν από τη ρύπανση της Αθήνας, νιώθω πως γίνεται ιεροσυλία». Τριάντα επτά χρόνια αργότερα, το Μουσείο εξακολουθεί να στεγάζει τα αριστουργήματα του Φειδία, με τον εκπρόσωπό του να δηλώνει στα «ΝΕΑ» ότι «το ενδεχόμενο μόνιμης επιστροφής τους δεν εξετάζεται» και τη Μάρλεν Γκόντγουιν, υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων της Βρετανικής Επιτροπής, να απαντά: «Δεν το βάζουμε κάτω. Θα συνεχίσουμε μέχρι τέλους να διεκδικούμε την επανένωση των Γλυπτών. Μέχρι τότε, καλούμε το Μουσείο να σταματήσει να κρύβει την αλήθεια από όσους περνούν το κατώφλι του για να τα θαυμάσουν. Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει».
