Εάν πιστέψουμε τους «τουρκοφάγους» του πληκτρολογίου, τους… ετοιμοπόλεμους στρατιώτες του Facebook και τους νέους «Καραϊσκάκηδες» του Twitter τότε η «Κόκκινη Μηλιά» βρέθηκε.
Ο «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς» ξύπνησε και εκδίωξε τους Τούρκους, οι οποίοι είναι σαφέστατα οι «Μογγόλοι» που πρέπει να εξαφανιστούν από το πρόσωπο της γης.
Θα ήταν απλές γραφικότητες αν όλη αυτή η κατάσταση που δημιουργήθηκε τις προηγούμενες ημέρες, δεν ήταν ταυτόχρονα και επικίνδυνη.
Ξαφνικά, χιλιάδες σχολιαστές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θυμήθηκαν το ένδοξο παρελθόν της Ελλάδας. Φόρεσαν τις στολές παραλλαγής, έβαλαν σταυρωτά τα φυσεκλίκια, καθάρισαν τα καριοφίλια (στην προκειμένη περίπτωση τα πληκτρολόγια) και… κάθισαν να «σκοτώσουν» τον προαιώνιο εχθρό.
Μία εβδομάδα έντασης στο πεδίο του Αιγαίου, εκεί όπου παρ’ ολίγο να σημειωθεί στρατιωτική εμπλοκή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, και τα social media πήραν φωτιά.
Από την εποχή της Συμφωνίας των Πρεσπών είχαμε να δούμε τόση μεγάλη κινητοποίηση για τα «ιερά και τα όσια» της πατρίδας.
Από πληρωμένα troll που έχουν συνηθίσει να ρίχνουν τη χολή κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία τους.
Μέχρι εθνικιστές, ψεκασμένους και πατριδοκάπηλους που άρχισαν να ψάλλουν το «πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι».
Ο τοίχος του Facebook γέμισε με ελληνικές σημαίες, με χιουμοριστικά memes με τον Ερντογάν σε διάφορες πόζες. Βγήκαν ξανά σε παρέλαση όλοι οι ήρωες της Επανάστασης του 1821 ενώ δεν έλειψαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι που είχαν κατατροπώσει τους Πέρσες, επομένως, θα μπορούσαν να εμπνεύσουν και τους Nεοέλληνες.
Ασφαλώς υπήρξαν και οι άδολοι Ελληνες που ανησυχούν για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, όμως, αυτό που κυριάρχησε ήταν ένας «τζάμπα» πατριωτισμός που δημιουργούσε πολεμικό κλίμα και προκάλεσε μεγάλη ανησυχία.
Ο φανατισμός έφτασε σε τέτοιο σημείο ώστε διακινήθηκαν απίστευτα fake news. Από συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα με την Τουρκία μέχρι… επιστράτευση.
Κι από γενική ανάκληση αδειών έως «ντου» στα σουπερμάρκετ για προμήθεια των αναγκαίων μας πολεμικής σύρραξης.
Αλλο, όμως, η κρισιμότητα των στιγμών, η ανάγκη για εθνική ομοψυχία, η υποχρέωση για ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, του πολιτικού συστήματος και φυσικά της κοινωνίας, κι άλλο αυτό το «πολεμικό» κλίμα που καλλιεργήθηκε στα social media.
Ο διχασμός
Ενα κλίμα άκρως διχαστικό, που δημιούργησε διαφορετικά στρατόπεδα στο Διαδίκτυο. Οποιος συνιστούσε ψυχραιμία, σύνεση κι εθνική ενότητα για να αντιμετωπιστεί η κρίση χωρίς όπλα και νεκρούς ήταν περίπου… προδότης και τουρκόσπορος.
Η σπορά του διχασμού ξεπήδησε από τα πληκτρολόγια και μια πολεμική ατμόσφαιρα κάλυψε τα πάντα.
Βεβαίως, εκτός από τους επαγγελματίες πατριδοκάπηλους, και τους ακραίους εθνικιστές, υπήρξαν κι εκείνοι που έχουν σαν όπλο τους το χιούμορ.
Απίστευτης ευρηματικότητας φωτογραφίες, βίντεο και ατάκες που «τσάκιζαν κόκαλα», βγήκαν σε χρόνο ρεκόρ σατιρίζοντας κατά κύριο λόγο τους «πολεμιστές» των πληκτρολογίων.
Οι περισσότερες αναφορές είχαν βεβαίως σύνδεση με τα «μπάνια του λαού» ή με τη συνήθεια του Ελληνα να περνάει ώρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Μην κάνετε τώρα πόλεμο, να προλάβω να πάω Μύκονο», έγραψε ένας.
«Ιούλιο μήνα με 35 βαθμούς, πάτε καλά ρε; Κι εμείς τι θα πλέξουμε, μαγιό βερμούδες; Σοβαρευτείτε».
Και: «Θα γίνει πόλεμος, θα πάμε στο μέτωπο και πίσω θα μείνουν όλες οι ακαμάτρες του τουίτερ. Θα αρχίσουν να πλέκουν την κάλτσα του στρατιώτη για να δείξουν ότι είναι νοικοκυρές και θα καταλήξουμε να φοράμε ολόσωμες κάλτσες να γελάνε μαζί μας οι Τούρκοι».
Ξεχώρισαν επίσης τα εξής:
«Πάω να πάρω 15 πεντόκιλα μερέντα. Και πόλεμος και υπογλυκαιμία θα μου πέσουν βαριά».
«Φοβάμαι ότι θα γίνει πόλεμος και μετά από λίγο θα μας πούνε για ολιγοήμερη ανακωχή, για να πάμε να πληρώσουμε τη ΔΕΗ».
«Καλησπέρα παιδιά, ξέρει κανείς κάνα καλό γυράδικο στην Κωνσταντινούπολη. Είμαστε με την 7η μεραρχία πεζικού στην κεντρική πλατεία και μας έχει κόψει η λόρδα από τους φραπέδες.
Υ.Σ. Μην κάνετε retweet και μάθει ο Ερντογαν ότι είμαστε εδώ».
Το χιούμορ «σκοτώνει» την ανοησία, ωστόσο, οι άναρθρες κραυγές από τους σχολιαστές του Διαδικτύου ήταν περισσότερες.
Οι Τούρκοι συλλήβδην χαρακτηρίζονταν Μογγόλοι, άθλιοι, τουρκαλάδες, βιαστές, δολοφόνοι κ.λπ.
Η Κωνσταντινούπολη, μετά από 567 χρόνια «ντύθηκε» στα γαλανόλευκα κι έγινε πραγματικότητα, έστω και στο Facebook, ο χρησμός για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Κάποιοι ανέτρεξαν στις μεγάλες νίκες του ελληνικού στρατού ανά τους αιώνες κι έριξαν ιδέες να… επανακαταλάβουμε τη Σμύρνη, να φτάσουμε μέχρι το Εσκί Σεχίρ και να πυρπολήσουμε την Αγκυρα.
Αν όλα αυτά μοιάζουν γραφικά, και οι περισσότεροι χρήστες των social media να διασκέδαζαν ή να ήταν πραγματικοί πατριώτες, ωστόσο, αναλυτές τονίζουν το παιχνίδι προπαγάνδας που παίζεται σε τόσο κρίσιμες περιόδους.
Πόλεμος προπαγάνδας
Πρόκειται για έναν «υβριδικό πόλεμο» προπαγάνδας, όπως τονίζει και στο άρθρο του ο διεθνολόγος Αθανάσιος Μποζίνης, ειδικός στα θέματα Νέων Τεχνολογιών – Βιοασφάλειας.
Υπήρξαν πολλοί που «πούλησαν» τον τρόμο για να δημιουργήσουν πολεμικό κλίμα και τελικά σύγχυση στο «ψηφιακό κοινό». Κυρίως στους αναγνώστες που ενημερώνονται από τα social media τα οποία πολλές φορές δρουν αποπροσανατολιστικά φτιάχνοντας μια εικόνα που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Την περασμένη εβδομάδα όποιος ενημερωνόταν από το Facebook ή ακολουθούσε λογαριασμούς στο Twitter που κυριαρχούσε η λέξη «πόλεμος», ήταν σίγουρος ότι πάμε σε σύγκρουση με την Τουρκία.
Κι ότι οι «τουρκοφάγοι» ήταν έτοιμοι να «αλώσουν» την Πόλη, να απελευθερώσουν την Αγία Σοφία, να πετάξουν με τις κλωτσιές τον Ερντογάν.
Φυσικά και στην απέναντι όχθη, στην Τουρκία, εμφανίστηκαν «πολεμιστές» του πληκτρολογίου που ήταν έτοιμοι να βουλιάξουν μερικά ελληνικά πλοία και να φτάσουν μέχρι την Αθήνα.
Ο πόλεμος της προπαγάνδας έχει πλάκα, αλλά πολλές φορές γίνεται επικίνδυνος για όσους πιστεύουν τα πάντα.
Αλλωστε, δεν ήταν μόνο τα social media που κήρυξαν τον πόλεμο στην Τουρκία και ντύθηκαν «Κολοκοτρώνηδες» και νέοι «Νικηταράδες».
Ακόμη και εφημερίδες παρακινούσαν για… επέλαση του ελληνικού στρατού, για φοβισμένα μεμέτια και για εικόνες που δακρύζουν γιατί έγινε η Αγία Σοφία ξανά τζαμί.
Το πλέον επικίνδυνο ασφαλώς είναι το διχαστικό κλίμα και η προσπάθεια να μπουν ταμπέλες σε κρίσιμα εθνικά θέματα. Επικίνδυνο φαινόμενο και για την κοινωνία που αδυνατεί να φιλτράρει όπως πρέπει τα γεγονότα, αλλά και για το πολιτικό σύστημα που πιέζεται από ακραίες φωνές και από προπαγάνδες που βρίσκουν εύφορο διαδικτυακό έδαφος.