Κεντρικός ρόλος για Λούκα Κατσέλη στον «ανασχηματισμό» του ΣΥΡΙΖΑ

Ανασχηματισμός εν όψει και στην αντιπολίτευση: ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει σιγά-σιγά από τις διακοπές του και πρώτος στόχος είναι να βρεθούν τα πρόσωπα που θα αντιμετωπίσουν τις κυβερνητικές προσθήκες και τις αποφάσεις (κυρίως αυτές για την οικονομία) που έρχονται το επόμενο διάστημα από την πλευρά της κυβέρνησης.

Η Κουμουνδούρου βρίσκεται προς αναζήτηση των τομεαρχών που θα «δέσουν» ως δίδυμο με τον αντίστοιχο υπουργό. Από τη στιγμή, μάλιστα, που η Λούκα Κατσέλη φαίνεται πως αναλαμβάνει το αναπτυξιακό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, ως αντι-Πισσαρίδης, ο ανασχηματισμός περιέχει και εσωκομματικά μηνύματα. Η κίνηση, που αποτελεί επιλογή Τσίπρα, μπορεί να ερμηνευθεί και ως μια προειδοποίηση προς τους «53+», καθώς οι αρμοδιότητες που δίνονται στην Κατσέλη αφαιρούνται από τον πρώην υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Κι όλα αυτά μοιάζουν τουλάχιστον λογικά, καθώς οι εκατέρωθεν δηλώσεις δείχνουν πως η πρώτη φάση του συριζαϊκού εμφυλίου έχει ξεκινήσει για τα καλά: ακόμα και μια ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα για τον Δεκαπενταύγουστο προκαλεί διαδικτυακή αναταραχή σε ένα τμήμα της συριζαϊκής βάσης, ενώ οι υπερασπιστές του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Νίκος Καρανίκας, έσπευσαν ακόμα και να μιλήσουν για «θηλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ» που «καλύτερα να φύγουν και να συνεχίσουν την πορεία τους σε γκρούπες αριστεριστών». Οι παρατηρητές μετρούν, πλέον, πρώτες φορές: οι υποστηρικτές του προέδρου δεν έκαναν ποτέ στο παρελθόν τόσο σαφείς αναφορές σε αποχώρηση των εσωκομματικών αντιπάλων – και αντίστοιχα, οι «53+» δεν τάσσονταν ποτέ τόσο δημόσια εναντίον κάθε κεντρικής απόφασης της Κουμουνδούρου.

Μάχη για τα εθνικά

Η θρησκευτική ανάρτηση που δεν θυμίζει και πολύ την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δεν είναι το μόνο πεδίο αντιπαράθεσης αυτή τη στιγμή στο κόμμα. Επισήμως, η στάση της Κουμουνδούρου στα εθνικά θέματα και κυρίως η αντίδρασή της στη συμφωνία με την Αίγυπτο θύμισε περισσότερο αυτήν του πρώην υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, παρά τη θέση που εκφράστηκε από τους «53» – παρότι, σε τεχνικά ζητήματα, ο Αλέξης Τσίπρας έβγαζε από το κάδρο την επήρεια του Καστελλόριζου. Η απάντηση Κοτζιά στους «53+», η οποία βρήκε σύμφωνους αρκετούς εκ των προεδρικών, όπως τον Παύλο Πολάκη και τη Θεοδώρα Τζάκρη, τους τοποθετούσε στο ίδιο κάδρο με τους «γεφυροποιούς» που θεωρούνται «σημιτικοί». Επ’ αυτού, όντως, η στάση των δύο πλευρών ταυτίζεται, παρότι τονίζουν πως διαφωνούν σε όλα τα ζητήματα μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ. «Μπορούμε να συζητούμε επί της ουσίας, συντροφικά, χωρίς δαιμονοποιήσεις, απρέπειες και χαρακτηρισμούς. Χωρίς τα “σηκωθείτε , αδειάστε μας τη γωνιά” που όλο και πιο συχνά διαβάζω» ανέφερε σε ανάρτησή του ο Νίκος Μπίστης, που επίσης απέφυγε σαφώς να σχολιάσει επί της ουσίας τις θέσεις Τσίπρα για τα ελληνοτουρκικά.

Η γνώμη της μιας πλευράς για την άλλη λέγεται πλέον ανοιχτά, δείχνοντας τα πρώτα ψήγματα ασυμβατότητας. Ομως τα ελληνοτουρκικά δεν είναι ενδεικτικά. Μπορεί οι «γεφυροποιοί» να έχουν κάνει σημαία τη διεύρυνση και να στηρίζουν τις επιλογές Τσίπρα, για τους «προεδρικούς» και τους εκπροσώπους του «βαθέος ΠΑΣΟΚ» που μεταγράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ (και οι οποίοι επίσης στηρίζουν χωρίς αντιρρήσεις τον πρόεδρό του), όμως, το πρόβλημα είναι και οι «γεφυροποιοί» και οι «53». Κυρίως οι δεύτεροι, οι οποίοι αντιτίθενται σθεναρά στον τρόπο με τον οποίο επιχειρείται ο μετασχηματισμός του κόμματος, ζητώντας (με τα λόγια του Ευκλείδη Τσακαλώτου) «αλλαγή μοντέλου» εντός του ΣΥΡΙΖΑ.