Στον ΣΥΡΙΖΑ η ατμόσφαιρα ανάμεσα στα στελέχη μυρίζει μπαρούτι – κι αυτό βγαίνει πλέον προς τα έξω. Ο εμφύλιος που μόλις έχει ξεκινήσει και αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον έως το συνέδριο (όποτε και αν διεξαχθεί, λόγω πανδημίας) είναι, επί της ουσίας, μια μάχη για την «ψυχή» του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι προεδρικοί προκρίνουν τον μετασχηματισμό και τη διεύρυνσή του, οι 53+ διαφωνούν τόσο με την κεντροαριστερή στροφή όσο και με τον αρχηγικό χαρακτήρα του κόμματος, ενώ οι πασοκογενείς στηρίζουν τους προεδρικούς, έχουν όμως και δικά τους θέματα να λύσουν: οι αποκαλούμενοι «σημιτικοί» και οι πρώην «παπανδρεϊκοί» έχουν τελείως διαφορετική άποψη για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλα πολύχρονα, κακοφορμισμένα ζητήματα ο ένας με τον άλλον.
Αποχωρήσεις
Σ’ αυτή τη φάση, όμως, μόνο περιφερειακά εμπλέκονται στους τσακωμούς, οι οποίοι στην πραγματικότητα γίνονται γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς. Η αντίδραση έρχεται, κάθε μέρα και με μεγαλύτερη ένταση, από τους συριζαίους εκείνους που βλέπουν τους υπερασπιστές του Αλέξη Τσίπρα να απευθύνονται σε παλιούς συντρόφους τους με ανοίκειους χαρακτηρισμούς, αφήνοντας υπονοούμενα ακόμα και για αποχωρήσεις.
Με αφορμή την απάντηση του Νίκου Καρανίκα για τη θρησκευτική ανάρτηση Τσίπρα για τον Δεκαπενταύγουστο, αλλά και το άρθρο της Θεοδώρας Τζάκρη για τα ελληνοτουρκικά (ο ένας περιγράφει τους διαφωνούντες ως «θηλαστικά» και η άλλη μιλάει για «αριστερίστικες εκκρεμότητες») στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ακονίζουν τα διαδικτυακά τους ξίφη.
«Ποτέ – στο όνομα οποιασδήποτε εσωκομματικής “διαμάχης” – δεν διανοήθηκα χαρακτηρισμούς όπως “αμόρφωτα, κομπλεξικά, θηλαστικά, παράσιτα” και “ανιστόρητοι μηδενιστές σεχταριστές”, στους οποίους, μάλιστα, δείχνουν κάποιοι και την πόρτα της εξόδου (αλήθεια, ποιος και από πού διώχνει κάποιους άλλους, άραγε;)» ανέφερε χαρακτηριστικά σε ανάρτησή της η Αννέτα Καββαδία. «Η δυσοσμία του φανατισμού και της χυδαιολογίας έφτασαν μέχρι εδώ. Κρίμα… Η Αριστερά, η δική μας Αριστερά, έχει μάθει να ακούει, να κουβεντιάζει, να στοχάζεται και να αναστοχάζεται. Ή, αυτή την εντύπωση είχα και αυτή την επιθυμία συνεχίζω να έχω» ανέφερε στα δικά του μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Πάνος Λάμπρου.
Κεντροαριστερή στροφή
Αν μια ανάρτηση μπορεί να σηκώνει τέτοιου είδους σκόνη, το μόνο βέβαιο είναι πως οι διαμάχες στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αργήσουν να φτάσουν και μέχρι την ηγεσία του, η οποία μέχρι τώρα φροντίζει φαινομενικά να απέχει από τη συζήτηση. Ο Αλέξης Τσίπρας που έχει κάνει σαφές πως τάσσεται υπέρ της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο εμμέσως έχει ως τώρα αναφερθεί στους εσωκομματικούς αντιπάλους που αντιδρούν στον τρόπο που επιχειρείται η κεντροαριστερή στροφή.
Ακόμα όμως και η αξιοποίηση της Λούκας Κατσέλη για την «αντι-επιτροπή Πισσαρίδη» δείχνει πως πλέον το «άνοιγμα» του κόμματος γίνεται με προσωπικές πρωτοβουλίες, οι οποίες ανακοινώνονται δημόσια από τον ίδιο τον Τσίπρα, πριν ακόμα περάσουν από τα κομματικά όργανα. Με την επιλογή Κατσέλη, η οποία εφόσον τελικά ηγηθεί του σχεδίου ανάκαμψης θα πάρει αρμοδιότητες του Ευκλείδη Τσακαλώτου (που ως τομεάρχης Οικονομικών είχε λόγο στο πρόγραμμα «Μένουμε όρθιοι»), η Κουμουνδούρου θέλει να δώσει αρμοδιότητες και σε στελέχη εκτός του στενού κομματικού πυρήνα.
Ο συμβολισμός, βέβαια, δεν μένει ασχολίαστος ούτε εντός του κόμματος. Από τη δική τους πλευρά, οι 53+ φαίνεται πως έχουν επιλέξει να μη μείνουν σιωπηλοί: με δεδομένη, λοιπόν, τη στάση των δύο πλευρών, από εδώ και πέρα διαμάχες όπως αυτή του Δεκαπενταύγουστου θα πρέπει να θεωρούνται καθημερινότητα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μπαίνει, προτού καν λήξει το καλοκαίρι, σε περίοδο εσωστρέφειας.
