Η εδραίωση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας στη Λιβύη δεν θα συνδεθεί μόνο με τη λειτουργία του λιμένα και των αεροδρομίων στην Τρίπολη και τη Μισράτα, καθώς και με τη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην Αλ Ουατίγια, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για τη δημιουργία ναυτικής βάσης στην πόλη Αλ Κουμς, ανατολικά της πρωτεύουσας του κράτους της Βόρειας Αφρικής.
Ισχυρή στρατιωτική παρουσία
Σύμφωνα με λιβυκές, τουρκικές και ιταλικές πηγές, ήδη στις 10 – 12 Αυγούστου στο λιμάνι της Αλ Κουμς (βρίσκεται 120 χιλιόμετρα από την Τρίπολη, κοντά στην αρχαία πόλη Leptis Magna), οι εργασίες υποδομής θα αρχίσουν για να διασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη παρουσία ξένων δυνάμεων.
Εκτός από την εκ νέου δημιουργία λιμενικών εγκαταστάσεων για τον ελλιμενισμό πολεμικών πλοίων (συμπεριλαμβανομένων φρεγατών), θα εγκατασταθούν στην Αλ Κούμς ειδικές δυνάμεις καθώς και μονάδες υποβρύχιων καταστροφών του τουρκικού ναυτικού, που θα παρέχουν προστασία της βάσης από την ξηρά και τον αέρα.
Η εναέρια κάλυψη θα γίνεται από ηλεκτρονικό εξοπλισμό πολέμου (πιθανώς θα χρησιμοποιηθούν τα συστήματα KORAL και Redet-2), οι τελευταίες εκδόσεις του συστήματος αεροπορικής άμυνας Hawk και τα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά Korkut, τα οποία θα πρέπει να προσφέρουν προστασία από πιθανές ενέργειες της Πολεμικής Αεροπορίας του Εθνικού Στρατού της Λιβύης – LNA.
Μελλοντικά, μια τέτοια βάση θα είναι σε θέση να εγγυηθεί μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των δράσεων των τουρκικών πολεμικών πλοίων στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, τα οποία θα επιχειρούν στον Κόλπο της Σύρτης και δεν θα εξαρτώνται τόσο πολύ από ζητήματα αναπλήρωσης προμηθειών και ανεφοδιασμού στη θάλασσα, δεδομένου ότι θα έχουν την ευκαιρία να προσεγγίσουν στην αλ Κουμς ακόμη και όταν υπάρχει ανάγκη γρήγορης μετάβασης σε πιθανή πολεμική ζώνη στα ανοικτά των ακτών της χώρας.
Προς το παρόν, υπάρχουν τρεις τουρκικές φρεγάτες και τουλάχιστον ένα υποβρύχιο στα ύδατα του κράτους της Βόρειας Αφρικής.
Μετατοπίζει την ισορροπία δυνάμεων
Αυτά αρκούν για να διατηρηθεί η τοπική υπεροχή στον Κόλπο της Σύρτης, καθώς ο Χαφτάρ δεν διαθέτει πλήρη στόλο και μόνο παλαιούς πυραύλους κατά πλοίων που αγοράστηκαν από την ΕΣΣΔ, στα χρόνια της διακυβέρνησης του συνταγματάρχη Καντάφι. Με αυτούς μόνο θα μπορέσει να απειλήσει τα τουρκικά πολεμικά πλοία.
Σε γενικές γραμμές, η Αγκυρα συνεχίζει να αποδεικνύει ότι έχει μεταβεί στη Λιβύη για να μείνει και σκοπεύει να εδραιώσει τους καρπούς των επιτυχημένων επιχειρήσεων της άνοιξης του 2020 κοντά στην Τρίπολη σε όλα τα πιθανά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου μακροχρόνιας στρατιωτικής παρουσίας, δημιουργώντας πλήρεις εναέριες και ναυτικές βάσεις.
Η παρουσία των τελευταίων μετατοπίζει την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Τουρκίας και αυξάνει τις ικανότητές της στον αγώνα για τον επεκτατικό ορισμό των θαλάσσιων συνόρων και των υπεράκτιων εκμεταλλεύσεων.
Αυτό ώθησε την Αίγυπτο τον Ιούνιο να δημοσιοποιήσει απειλές για επέμβαση στη Λιβύη, εάν ο Ερντογάν προσπαθήσει να ξεπεράσει τη γραμμή Σύρτης – αλ Τζούφρα.
Η Αίγυπτος γνώριζε καλά ότι αυτό που συμβαίνει με την αεροπορική βάση αλ Ουατίγια, καθώς και τα σχέδια των Τούρκων στην αλ Κουμς, θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί πολύ πιο κοντά στα σύνορά τους, εάν ο Χαφτάρ παραδώσει τη Σύρτη και υποχωρήσει προς την Ατζιάμπια και τη Βεγγάζη.
Κατέχοντας πετρελαϊκά πεδία και τερματικούς σταθμούς στην Κυρηναϊκή, η Αγκυρα θα μπορούσε, βασιζόμενη σε συμφωνίες με την GNA (της κυβέρνησης της Τρίπολης), να τοποθετήσει τις βάσεις της πιο κοντά στα σύνορα με τον ανατολικό γείτονά της, διασφαλίζοντας στρατιωτικό έλεγχο επί των κύριων τερματικών πετρελαίου και των εξαγωγών πετρελαίου της Λιβύης.
Προκλήσεις και απειλές
Ως εκ τούτου, το Κάιρο χαρακτήρισε ως «κόκκινη γραμμή» τη Σύρτη – Αλ Τζούφρα και η παραβίασή της από την Τουρκία θα οδηγούσε αυτόματα στην εισβολή των αιγυπτιακών δυνάμεων στη Λιβύη.
Επιπλέον, οι συμφωνίες του Ερντογάν με την GNA, καθώς και η συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, προκαλούν σοβαρή νομική σύγκρουση, καθώς και τα δύο «ζευγάρια» ισχυρίζονται ότι οι ΑΟΖ που έχουν υπογράψει αποτελεί ιδιοκτησία τους, γεγονός που αποτελεί βάση για μακροχρόνια εδαφική σύγκρουση που θα εντείνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα γύρω από την τουρκική επέκταση στη Λιβύη.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εμφάνιση της ναυτικής βάσης της Αγκυρας στην επικράτεια του κράτους της Βόρειας Αφρικής θα επηρεάσει όχι μόνο τις τουρκικές επιχειρήσεις στις ακτές της Τριπολιτανίας και της Κυρηναϊκής, αλλά και τον αγώνα υλοποίησης του οράματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» καθώς και τις έρευνες νότια της Κύπρου και της Κρήτης.
Θα ενισχυθεί επίσης η ναυτική παρουσία του Ερντογάν στα ύδατα της Λιβύης, μέσω των οποίων περνούν οι προμήθειες πετρελαίου.
Οπως έδειξαν τα περιστατικά μεταξύ τουρκικών, γαλλικών και ελληνικών πολεμικών πλοίων, για την προστασία των συμφερόντων της, η Αγκυρα δεν διστάζει να απειλήσει με χρήση βίας ακόμη και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, θέτοντας τις υποχρεώσεις της απέναντι στα μέλη της συμμαχίας σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τη διεκδίκηση των εθνικών στρατιωτικο-πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων της.
Επομένως, οι απειλές της ηγεσίας του Μεγάρου των Ηλυσίων κατά της Τουρκίας και οι κοινές ασκήσεις της Γαλλίας και της Αθήνας δεν είναι τυχαίες.
Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι ένα από τα μέλη του μπλοκ του Βόρειου Ατλαντικού Συμφώνου – ΝΑΤΟ διεξάγει κοινές ασκήσεις με χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα πολέμου με άλλο μέλος του ΝΑΤΟ, δεν κρύβει πραγματικά το αντι-τουρκικό υπόβαθρο αυτών των ενεργειών.
Επάνοδος… Χαφτάρ
Η στρατιωτική βάση των Τούρκων στην Αλ Κουμς μπορεί να αποτελέσει όχι μόνο μια ακόμη αιτία πρόκλησης για τους αντιπάλους της πολιτικής του Ερντογάν στη Λιβύη, αλλά επίσης ένα επιπλέον κίνητρο για την αύξηση της υποστήριξης στον Χαφτάρ (η εμφάνιση του συστήματος S-300 στην περιοχή Ras Lanuf δείχνει σαφώς ότι το LNA λαμβάνει σοβαρή στρατιωτική βοήθεια).
Εάν αμέσως μετά την υποχώρηση από την Τρίπολη, υπήρχε σοβαρή συζήτηση ότι ο στρατάρχης έχασε την ευκαιρία του και έπρεπε να αποσυρθεί, τώρα, όταν οι περισσότεροι σοβαροί παίκτες έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη εφαρμογής της «Διακήρυξης του Καΐρου» (αλλά όχι η Τουρκία), οι δυνάμεις του LNA λαμβάνουν βοήθεια σοβαρού μεγέθους, και μπορεί και πάλι να αναδειχθεί σε απαραίτητο πρωταγωνιστή προκειμένου να αντιμετωπιστεί η τουρκική επέκταση, ενεργώντας ως φραγμός ανάμεσα στο Κάιρο και τις τουρκικές στρατιωτικές βάσεις στην Τριπολιτανία.
Είναι γεγονός ότι οι διεθνείς δομές έχουν αποτύχει και είναι απίθανο να μπορέσουν να ελέγξουν την κατάσταση στο εγγύς μέλλον.
Το σύστημα εμπάργκο όπλων στη Λιβύη δεν λειτουργεί καθόλου. Η ναυτική αποστολή του ΝΑΤΟ κατέρρευσε στην πραγματικότητα λόγω διαμάχης μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας με την Τουρκία.
Ο στρατιωτικός εξοπλισμός συνεχίζει να ρέει στη χώρα και οι μεμονωμένοι παίκτες δεν διστάζουν να αναπτύξουν ολοκληρωμένες βάσεις και σύγχρονα όπλα, προετοιμάζοντας μακρύ πόλεμο για επιρροή στην περιοχή.
Ολα αυτά συμβαίνουν στα ερείπια ενός κάποτε κυρίαρχου κράτους, το οποίο ακολουθεί ξένες πολιτικές και όχι δικές του.
Εννέα χρόνια μετά, η τύχη της Λιβύης βρίσκεται στα χέρια τρίτων δυνάμεων, και η πικρή ειρωνεία είναι ότι η ανατροπή και δολοφονία του «τύραννου Καντάφι» έγινε στο όνομα της «ελευθερίας και της δημοκρατίας».
Πηγή: Αρθρο του ρώσου στρατιωτικού εμπειρογνώμονα Μπόρις Ροζίν στη ρωσική ιστοσελίδα Riafan.ru (μετάφραση echedoros-a.gr)
