Το νέο προφίλ ενός αρχιτεκτονήματος αναφοράς του 20ού αιώνα

O σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης Ιβάνοβο -254 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μόσχας- είναι ένα από τα σημεία αναφοράς στην αρχιτεκτονική του 20ού αιώνα: οικοδομήθηκε το 1933, τη δεκαετία του 1950 και τη δεκαετία του 1980 έγιναν εργασίες αποκατάστασης και πριν λίγο καιρό ολοκληρώθηκαν οι τρίτες, υπό την επίβλεψη του αρχιτεκτονικού γραφείου FABER GROUP αυτή τη φορά.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο -ιδρύθηκε το 2002 από τους αρχιτέκτονες Alena Franchyan και Boris Matveev- επέλεξε να διατηρήσει τον υβριδικό χαρακτήρα του αρχιτεκτονήματος, ο οποίος είναι αξιοσημείωτος για τα δύο ιδεολογικά αντίθετα, αλλά αισθητικά συμπληρωματικά ύφη του: την πρωτοπορία του κονστρουκτιβισμού και τον σοβιετικό μοντερνισμό.

Τα βασικά στοιχεία της «κόκκινης» και «μπλε» αίθουσας διατηρήθηκαν, οι ό,ποιες παρεμβάσεις στο ντιζάιν επελέγησαν με προσοχή ώστε να λειτουργούν συμπληρωματικά.

Το εξωτερικό του σταθμού είναι συνδυασμός χρωμάτων χαρακτηριστικών της αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας των δεκαετιών του 1920 και 1930: κόκκινο, γκρι, μπεζ.

Η «μπλε» αίθουσα διατηρεί τους γαλάζιους και μπεζ τοίχους της και τα μεγάλα κάθετα παράθυρα, τα γύψινα διακοσμητικά στοιχεία και τα πολύχρωμα πλακόστρωτα πατώματα αποκαταστάθηκαν λεπτομερώς.

Η μπλε ξύλινη επένδυση του ταβανιού, οι κολώνες και οι τοίχοι αντικαταστάθηκαν στην ολότητά τους με χρήση ανάλογων αλλά πυρίμαχων υλικών.

Οι κολώνες της είναι καλυμμένες με έναν διακοσμητικό γύψο και διακόσμηση βασισμένη στο καλλιτεχνικό πρότζεκτ «Καμπάνια Μάρκετινγκ Υφαντών» της δεκαετίας του 1930 (υφαντά που είχαν παραγγελθεί στα εργαστήρια του Ιβάνοβο από την Ένωση Καλλιτεχνών της Επαναστατικής Ρωσίας για προπαγανδιστική εκστρατεία στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο).

Το εσωτερικό της αίθουσας έχει διευρυνθεί ώστε να εξασφαλίζεται η άνεση και ασφάλεια των επιβατών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με κινητικές δυσκολίες: γκισέ εισιτηρίων, χώροι παραμονής επισκεπτών, καφέ, κιόσκια, πρόβλεψη για αποθήκευση αποσκευών και, για τους τουρίστες, κιόσκι πληροφοριών για το κέντρο της πόλης.

Νέα λειτουργικότητα έχει πλέον δοθεί στην «κόκκινη» αίθουσα. Μπορεί πλέον να φιλοξενεί εκθέσεις, προβολές ταινιών και ομιλίες. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα πρωτοποριακό κτίσμα σιδηροδρομικού σταθμού να έχει γίνει όχι μόνον σημαντικό μέρος της υποδομής μεταφορών της πόλης αλλά και κέντρο πολιτιστικών και δημόσιων εκδηλώσεων για όλη την περιοχή.

πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ