Μια ρατσιστική αθλιότητα, από αυτές που δεν βλέπουμε συχνά (ίσως γιατί κρύβονται καλά στα ξενοφοβικά ντουλάπια της ελληνικής κοινωνίας) ζήσαμε στα Καμένα Βούρλα.

Εκεί ήταν «βιαστές», «ανθέλληνες», «λάθρο» που ήρθαν να αλλάξουν το ελληνικό DNA και τον τρόπο ζωής μας.

Ηταν καμιά 40αριά ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Από εκείνα τα παιδιά δηλαδή που έχασαν τη μάνα και τον πατέρα τους. Που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Που δεν έχουν ούτε πατρίδα, ούτε ελπίδα. Μεταφερόμενα σαρκία μικρών παιδιών που προσπαθούν να επιβιώσουν στη χώρα που είχε… εφεύρει την φιλοξενία.

Αλλά που τώρα ξεχειλίζει η απανθρωπιά. Εκεί που τώρα κάποια από τα εγγόνια προσφύγων και τα παιδιά μεταναστών έγιναν ρατσιστές, ακόμη και τα μικρά παιδιά πρέπει να πεθάνουν.

Εμπόδισαν ακόμη και την τροφοδοσία των ασυνόδευτων. Σιγά με τους δώσουμε να φάνε κιόλας.

Ετσι μια δράκα «νοικοκυραίων» αποφάσισε να πάρει το νόμο στα χέρια του και να… ψοφήσουν αυτοί που τόλμησαν να έρθουν στην Ελλάδα.

Όμως, τέτοιες ομάδες… αγανακτισμένων θα βλέπουμε συχνά. Τους βλέπαμε και στο παρελθόν, μέχρι που τους ψηφίζαμε κιόλας και κάναμε… νοματαίους τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς αυτοί που βγήκαν στο δρόμο κι έκαναν τις αθλιότητες.

Το πρόβλημα είναι ποιος έριξε τη σπορά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στην Ελλάδα. Τέτοια σπορά που ακόμη και τα μικρά παιδιά πρέπει να εξαφανιστούν από προσώπου γης.

Ποιος φταίει για τα «βούρλα» στα Καμένα αλλά και για τα υπόλοιπα «βούρλα» που δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς. Που αντιμετωπίζουν δύστυχους ανθρώπους σαν σκουπίδια;

Οι ευθύνες των πολιτικών

Είναι πολύ βαριές οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος που επέτρεψε (κι ενδεχομένως εξέθρεψε) τέτοιες πρακτικές.

Όταν έχεις ψηφίσει νόμο που τιμωρεί τον ξενοφοβικό και ρατσιστικό λόγο αλλά επιτρέπεις στον κάθε άθλιο να μιλά με εξευτελιστικό τρόπο για τους πρόσφυγες και μετανάστες, τότε έχουν όλοι ευθύνες.

Όταν παρατάξεις διατηρούν στο εσωτερικό τους ακροδεξιά στοιχεία και επαγγελματίες «Ελληναράδες» τότε υπάρχει πρόβλημα.

Όταν στοχοποιούν κάποιοι τους μετανάστες ακόμη και για τον κοροναϊό, τότε έχουν ευθύνες και αυτοί που το κάνουν και όσοι τους αφήνουν.

Όταν κάποιοι πολύ πρόσφατα ανεχόταν την Χρυσή Αυγή, οι ψήφοι τους δεν «μύριζαν» ή επέτρεπαν τα μισαλόδοξα κηρύγματά τους, τότε υπάρχουν ευθύνες.

Ή όταν κάποιοι παρέδωσαν τα κλειδιά του μεταναστευτικού σε ΜΚΟ που κατασπατάλησαν το δημόσιο χρέος.

Να συζητήσουμε για το μεταναστευτικό; Για το πώς και πόσους αντέχει η Ελλάδα; Για το αν κινδυνεύει η χώρα με… αφελληνισμό; Αν κι αυτό το λένε εκείνοι που δεν κάνουν παιδιά ή που κατακλέβουν όποτε μπορούν τη χώρα τους.

Να συζητήσουμε. Αλλά όχι με όρους απανθρωπιάς. Και κυρίως με διάλογο, όχι με κραυγές.

Ξέρω, θα πείτε: «Είσαι πράκτορας του Ερντογάν, ανθέλληνας, πληρώνεσαι από τον Σόρος, να τους πάρεις σπίτι του», και άλλα τέτοια ψεκασμένα.

Όμως, τουλάχιστον εγώ τολμώ να πω ότι είμαι γόνος γκασταρμπάιτερ.

Σαν κι αυτούς που ψάχνουν μια ελπίδα στην Ελλάδα. Ή σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης. Και που δεν ενδιαφέρει το χρώμα ή η θρησκεία τους. Αλλά ότι πεινάνε, ότι είναι εξαθλιωμένοι, ότι δεν έχουν πατρίδα.