Αναζήτηση
Η τρομοκρατική επίθεση στον 47χρονο καθηγητή Ιστορίας και Γεωγραφίας, Σαμιέλ Πατί, έξω από το σχολείο όπου δίδασκε επειδή είχε δείξει στους μαθητές του σατιρικά σκίτσα του Μωάμεθ, είναι «πράξη που υπερβαίνει τα όρια του φρικτού», δήλωσε ο Μπρυκνέρ σε συνέντευξη στη Le Figaro.
«Επιτίθενται στο πιο ιερό προπύργιο της Γαλλικής Δημοκρατίας: το σχολείο και τον καθηγητή. […] Οι γονείς των μαθητών φέρεται να διαμαρτυρήθηκαν. Το θύμα φέρεται να δέχθηκε απειλές για τη ζωή του. Τι θα κάνουν άλλοι καθηγητές όταν θα πρέπει να εγείρουν τόσο ευαίσθητα θέματα;», διερωτάται. «Ο μακελάρης του Conflans-Saint-Honorine είναι ένας τζιχαντιστής που έστειλε το μήνυμα με τη μορφή μιας μακάβριας τελετής. Αυτό είναι μια προειδοποίηση προς όλους τους δασκάλους πως θα πρέπει να κλείσουν το στόμα τους ή να πεθάνουν. Δεν είναι μια πράξη αυτονομισμού, είναι μια κήρυξη πολέμου», εκτιμά ο Μπρυκνέρ.
«Η παραμικρή διακωμώδηση ιερών κειμένων είναι τιμωρητέα με τη θανατική καταδίκη», σημειώνει ο Γάλλος συγγραφέας, προσθέτοντας πως ήδη η έκθεση Obin το 2004 είχε ενημερώσει για τα ανησυχητικά φαινόμενα ριζοσπαστικοποίησης σε γαλλικά σχολεία. «Καθίσταται αδύνατη η διδασκαλία για το Ολοκαύτωμα και το Εβραϊκό ζήτημα, τον Βολταίρο που χλεύαζε τον Προφήτη, την ηρωίδα της Μαντάμ ντε Μποβαρί από το βιβλίο του Γκυστάβ Φλωμπέρ.
«Η διδασκαλία», σημειώνει ο Μπρυκνέρ,«γίνεται πλέον τόσο επικίνδυνο επάγγελμα όσο εκείνο των στρατιωτών στα πεδία των μαχών… Στα σχολεία γίνεται προτεραιότητα μια ατομική αυτολογοκρισία», λέει τονίζοντας ότι «θα πρέπει αμέσως να αναπαράγουμε μαζικά όλες τις καρικατούρες του Charlie Hebdo, να τις βάλουμε σε όλους τους τοίχους μας για να σιωπήσουμε τους δολοφόνους. Μπορούν να σκοτώσουν ένα άτομο, δεν θα μας σκοτώσουν όλους».
Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ σημειώνει επίσης ότι η επίθεση σε βάρος του καθηγητή έγινε ενώ είναι σε εξέλιξη η δίκη για το μακελειό στο Charlie Hebdo και μερικές εβδομάδες μετά την επίθεση με μπαλτά στα πρώην γραφεία του σατιρικού περιοδικού. «Σημαίνει αυτό ότι δεν έχουμε σημειώσει καμία πρόοδο την τελευταία πενταετία; Χάνουμε τη μάχη κατά του Ισλαμισμού για την ελευθερία της έκφρασης;», θέτει το ρητορικό ερώτημα.
«Από την στιγμή που οι τρομοκράτες δεν έχουν πλέον τα μέσα να οργανώσουν ομάδες κρούσης, εργάζονται μεμονωμένα με πρωτόγονα εργαλεία σαν serial killers, διασπείροντας τον φόβο σε ολόκληρη τη χώρα», προσθέτει ο ίδιος. «Ωστόσο η δίκη έχει ένα διπλό και παράδοξο αποτέλεσμα για δυο λόγους: Όποιος παρακολουθεί τις καταθέσεις των κατηγορουμένων βλέπει την κοινοτοπία του κακού. Κακόμοιροι τύποι, που τους έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου και συχνά ενθαρρύνονται από τις οικογένειες ή τα αγαπημένα τους πρόσωπα, πιστεύουν ότι έχουν μια θεϊκή αποστολή και πρέπει να σκοτώσουν αδίστακτα τον άπιστο για να κερδίσουν τον παράδεισο και να πάρουν εκδίκηση για τον Προφήτη», σχολιάζει ο Μπρυκνέρ.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Γάλλο συγγραφέα, «οι εκπρόσωποι του Ισλάμ στη Γαλλία με αξιοσημείωτη αξιοπρέπεια και θάρρος καταδικάζουν απερίφραστα αυτές τις επονείδιστες πράξεις». «Σήμερα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ένας ισλαμοφασίστας, πρέπει να είναι χαρούμενος», καταλήγει ο Πασκάλ Μπρυκνέρ, σχολιάζοντας την πολιτική του Τούρου προέδρου. «Ας συλλογιστούμε επίσης τους δημοσιογράφους του Charlie Hebdo που ζουν υπό αστυνομική προστασία από το 2006. Εκείνους που μάχονται για την ελευθερία μας και στερούνται οι ίδιοι βασικές ελευθερίες τους», τονίζει.
