Σε μια συγκινητική ανάρτηση στο Facebook προχώρησε η πρόεδρος της Δημοκρατίας με αφορμή την ολοκλήρωση σήμερα της στρατιωτικής θητείας στην προεδρική φρουρά του ομογενή από τις ΗΠΑ Αντρέα Χολέβα.
Συναισθηματικός δεσμός
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ευχήθηκε στον Αντρέα Χολέβα «καλός πολίτης» και εξήρε το συναισθηματικό δεσμό του Έλληνα ομογενή με την πατρίδα του σημειώνοντας ότι «πατρίδα αποκτά κανείς μόνον όταν γίνεται πολίτης και ότι η στράτευση είναι τιμή και όχι απλώς υποχρέωση».
Η ανάρτηση της κας Σακελλαροπούλου έχει ως εξής:
«Από μικρό παιδί άκουγε στο σπίτι τις ιστορίες του παππού του, εύζωνα στη Βασιλική Φρουρά το 1937. Ίσως να του μιλούσαν για τον ηρωισμό των ευζωνικών ταγμάτων όταν αποτελούσαν μάχιμα τμήματα του ελληνικού στρατού.
Ίσως, παιδί, να συμμετείχε κι εκείνος, όπως όλα τα ελληνόπουλα της ομογένειας, στις εθνικές γιορτές φορώντας τη στολή του «τσολιά», την εθνική ενδυμασία μας που παραπέμπει ευθέως στην επανάσταση του 1821 και στους αγώνες για εθνική ανεξαρτησία.
Το σίγουρο είναι ότι ο 28χρονος ομογενής Ανδρέας Χολέβας ανέπτυξε όχι απλώς τον αυτονόητο συναισθηματικό δεσμό με τον τόπο της καταγωγής του, αλλά βαθιά σύνδεση με την έννοια της πατρίδας.
Πλήρες νόημα
Κατάλαβε, δηλαδή, από νωρίς, ότι πατρίδα αποκτά κανείς μόνον όταν γίνεται πολίτης και ότι η στράτευση είναι τιμή και όχι απλώς υποχρέωση. Γεννημένος στο Χάρισμπεργκ της Πενσιλβάνια από γονείς που μετανάστευσαν στην Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του ’60, καλλιεργώντας από παιδί το όνειρο να γίνει εύζωνας όπως ο παππούς του, πέρασε από όλες τις διαδικασίες για να γίνει Έλληνας, απέκτησε ελληνικό διαβατήριο και τον Ιανουάριο του 2020 παρουσιάστηκε στον ελληνικό στρατό.
Φόρεσε με περηφάνεια τη στολή του εύζωνα και υπηρέτησε, για εννέα μήνες, στην Προεδρική Φρουρά, φυλάττοντας τιμητικά τον θεσμό της Δημοκρατίας.
Έζησε την αυστηρή καθημερινότητα των ευζώνων, βάδισε αναρίθμητες φορές στο λευκό μονοπάτι –σύμβολο του δρόμου προς τους απελευθερωτικούς αγώνες– από το στρατόπεδο προς το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, παρέστη στην έπαρση και στην υποστολή της σημαίας στο Βράχο της Ακρόπολης, βίωσε σε όλη του την ένταση τον συμβολισμό που εκπέμπει το ύψιστο τιμητικό άγημα της χώρας. Η ευχή «καλός πολίτης», στο πρόσωπο του Ανδρέα Χολέβα που σήμερα ολοκληρώνει τη θητεία του, αποκτά το πλήρες νόημά της».
Δημοσιεύτηκε από Katerina Sakellaropoulou στις Τρίτη, 20 Οκτωβρίου 2020
Ήταν ονειρό του
Ο ομογενής από τις ΗΠΑ Ανδρέας Χολέβας υπηρέτησε τη θητεία του στην προεδρική φρουρά από τον Φεβρουάριο και η χαρά αλλά και η υπερηφάνειά του υπήρξε ανείπωτη.
«Ηταν το όνειρό μου» είχε δηλώσει ο 28χρονος μιλώντας στον «Εθνικό Κήρυκα» των ΗΠΑ, σε μια από τις λίγες άδειές του από τις υπηρεσίες της Προεδρικής Φρουράς. Αυτή τη στιγμή μάλιστα, ο Ανδρέας Χολέβας είναι ο μοναδικός ομογενής που υπηρετεί στους Εύζωνες.
Παιδί Ελληνων μεταναστών, που βρέθηκαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1960 αναζητώντας μια καλύτερη τύχη από αυτή που μπορούσε να τους δώσει η Ελλάδα εκείνη την περίοδο, ο Ανδρέας γεννήθηκε στο Χάρισμπεργκ της Πενσιλβάνια, το 1992 (είναι το δεύτερο παιδί της οικογένειας, έχει και έναν μεγαλύτερο αδερφό). Η Ελλάδα όμως ήταν και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στην οικογένεια, και η φωτογραφία του παππού του, του Γεώργιου Χολέβα, του πατέρα τού πατέρα του, που ήταν εύζωνας στην Βασιλική Φρουρά το 1937, τον σημάδεψε και ήθελε να τον μιμηθεί.
Εύζωνας και ο παππούς του
«Ήθελα να γίνω και εγώ εύζωνας όπως ο παππούς μου. Ετσι λοιπόν πέρυσι έκανα όλες τις διαδικασίες για να γίνω Ελληνας και στα χαρτιά, απέκτησα ελληνικό διαβατήριο και τον Ιανουάριο του 2020 παρουσιάστηκα στον ελληνικό στρατό. Αφού ορκίστηκα στο Σουφλί στη συνέχεια κατάφερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και να μπω στην Προεδρική Φρουρά», λέει ο 28χρονος Ανδρέας Χολέβας στον «Ε.Κ.» σε άπταιστα ελληνικά, τα οποία έμαθε όχι μόνο μιλώντας με τα μέλη της οικογένειάς του αλλά και φοιτώντας στο ελληνικό σχολείο της εκκλησίας του Χάρισμπεργκ.
Όλο αυτό το διάστημα, λόγω της πανδημίας του κοροναϊού, η οικογένεια του Ανδρέα δεν μπορούσε να βρεθεί στην Αθήνα να τον καμαρώσει από κοντά. Έβλεπαν μόνο τις φωτογραφίες που έστελνε ο ίδιος στο σπίτι του στην Πενσιλβάνια. Από προχθές όμως στην Αθήνα βρίσκεται και ο πατέρας του που κατάφερε κάνοντας χρήση του ελληνικού του διαβατηρίου να βρεθεί κοντά στον γιο του.
Οι δεσμοί με τη γενέτειρα
«Είναι μεγάλη και η συγκίνηση και η υπερηφάνεια» είπε ο κ. Αθανάσιος Χολέβας σε δηλώσεις του στον «Ε.Κ.». Γεννημένος στο Μεσολόγγι το 1950 με καταγωγή από το Νεοχώρι της ορεινής Ναυπακτίας ο κ. Χολέβας μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1967. Οι δεσμοί με την γενέτειρα, όμως, όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν διακοπεί – αντίθετα, ίσως, όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουν γίνει και πιο έντονοι.
Η οικογένεια επισκέπτεται την Ελλάδα, τους συγγενείς και τους φίλους της, και προχθές ο κ. Χολέβας έκανε ένα ταξίδι διαφορετικό ενδεχομένως από όλα τα προηγούμενα. «Ανυπομονούσα να έρθω. Χρησιμοποίησα το ελληνικό διαβατήριο γιατί μόνο με αυτό μπορούσα να ταξιδέψω λόγω των περιορισμών που υπάρχουν λόγω του κοροναϊού. Ηθελα πολύ να τον δω και από κοντά. Ηταν το όνειρό του και χαιρόμαστε όλοι που το πραγματοποίησε».
Η μητέρα του, που κατάγεται από την Ματαράγκα Αιτωλοακαρνανίας δεν μπόρεσε αυτή τη φορά να έρθει να δει τον γιο της από κοντά – ίσως το καταφέρει μέχρι να ολοκληρώσει ο Ανδρέας τη θητεία του μέσα στους επόμενους μήνες. Αλλωστε αυτό δεν περιορίζει την δική της συγκίνηση και υπερηφάνεια.