Οταν ο Ερντογάν μαζί με τον Ερσίν Τατάρ, εκλεκτό του στην Κύπρο και νυν ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, άνοιγε τα Βαρώσια, τον παραλιακό δρόμο της περίκλειστης πόλης, λίγοι πρόσεξαν μέσα στον ενθουσιασμό τους μια ομάδα τούρκων μηχανικών που εισήλθαν στην πόλη και δεν πήγαν στη χρυσαφένια παραλία για σέλφι, αλλά προχώρησαν προς τα κτίρια. Ηταν εκπρόσωποι εταιρειών real estate που ήρθαν από την Τουρκία ειδικά για να δουν σε ποια κατάσταση βρίσκονται τα κτίρια, τα οποία είχαν εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους τους εδώ και 46 χρόνια.
Και πώς ήταν τα κτίρια; Δεν ήθελε και γνώσεις μηχανικού για να καταλάβει κανείς ότι τα περισσότερα ήταν σχεδόν ετοιμόρροπα, σίγουρα μη κατοικήσιμα, τα ξενοδοχεία γεμάτα πλήγματα από τον βομβαρδισμό των τουρκικών Φάντομ, ακόμα και η περίφημη παραλία, εκεί όπου παλαιότερα η Σοφία Λόρεν και Μέριλιν Μονρόε κολυμπούσαν, είχε χορταριάσει. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Είναι μια πόλη – φάντασμα.
Αμέσως κατάλαβαν ότι για να υλοποιηθούν τα σχέδια για μετατροπή της σε Λας Βέγκας της Μεσογείου χρειάζονταν κεφάλαια. Δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία πρέπει να επενδύσει άμεσα το τουρκικό καθεστώς. Ισως να μην είναι τυχαίο το γεγονός ότι λίγες ημέρες πριν ανοίξουν τα Βαρώσια, τόσο ο πρόεδρος Ερντογάν όσο και άλλοι αξιωματούχοι του καθεστώτος του έσπευσαν στο Κατάρ, προφανώς ζητώντας από το Εμιράτο να επενδύσει, όταν έρθει η ώρα, στο κατεχόμενο Βαρώσι. Προς το παρόν ο μόνος που έχει επενδύσει στην κατεχόμενη Κύπρο, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Αμμόχωστο, στο παράνομο αεροδρόμιο Τύμπου, είναι ο γαμπρός του Ερντογάν και υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας Μπεράτ Αλμπαϊράκ, ο οποίος εγκατέστησε δύο ζεύγη μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου «Μπαϊρακτάρ» (που κατασκευάζει η εταιρεία του) για να ελέγχει όχι μόνο τη ΝΑ Μεσόγειο, αλλά και να εποπτεύει από ψηλά και την Αμμόχωστο.
Οι αποζημιώσεις
Οι Τούρκοι άνοιξαν την Αμμόχωστο όχι βεβαίως μόνο για να βοηθήσουν στις εκλογές τον εκλεκτό του καθεστώτος Ερντογάν μέχρι πρότινος ψευδοπρωθυπουργό Ερσίν Τατάρ, αλλά για να καταλάβουν και να εκμεταλλευτούν οικονομικά τα Βαρώσια. Αυτός είναι ο στόχος τους και έχουν μάλιστα και σχέδιο.
Θέλοντας να αποκτήσουν ένα είδος νομιμοποίησης στα παράνομα σχέδιά τους συμβουλεύτηκαν δικηγορικούς συλλόγους, ανάμεσά τους και δικηγορικούς συλλόγους της Τουρκίας. Τους είπαν λοιπόν ότι θα πρέπει πρώτα να αποζημιωθούν οι μόνιμοι κάτοικοι για τις περιουσίες που θα χάσουν. Ποιος όμως θα αποφασίσει για τις αποζημιώσεις και πόσο αληθινές θα είναι; Δημιούργησαν μια επιτροπή στα Kατεχόμενα που θα αναλάβει αυτή τη διαδικασία, πλην όμως δεν φαίνεται να υπάρχουν πρόθυμοι Eλληνοκύπριοι για κάτι τέτοιο. Είναι ωσάν να νομιμοποιούν την αρπαγή της περιουσίας τους.
Τις πρώτες ημέρες που άνοιξαν τα Βαρώσια δεν ήταν λίγοι Βαρωσιώτες που πήγαν να δουν τα σπίτια τους. Οι σκηνές ήταν συγκινητικές. Είδαν ύστερα από 46 χρόνια τα σπίτια όπου γεννήθηκαν, τις γειτονιές όπου έπαιζαν, όπου δημιούργησαν οικογένειες, τα σχολεία όπου πήγαν, τους δρόμους όπου περπάτησαν, τις παραλίες όπου κολυμπούσαν. Και σαν να ήταν συνεννοημένοι μεταξύ τους δεν δίστασαν να σιγοτραγουδήσουν το τραγούδι του Στέλιου Χιώτη που έχει μετατραπεί σε ύμνο: «Χώμα που περπάτησα / γη που νοσταλγώ / χώμα που μ’ ανάστησες / Αμμόχωστος». Οσοι δεν μπόρεσαν ή δεν άντεξαν να πάνε παρακολούθησαν τις εικόνες από την τηλεόραση. Ο φακός δεν έκρυψε ούτε μια στιγμή την τουρκική βαρβαρότητα πάνω στην πόλη. Ούτε βεβαίως το πλιάτσικο που έγινε από τους τούρκους στρατιώτες. Ξεκόλλησαν τα πάντα, παράθυρα, πόρτες. Λεηλάτησαν τις εκκλησίες, άρπαξαν τις ιερές εικόνες, έκλεψαν ακόμα και τα ρούχα και τα παπούτσια των Βαρωσιωτών.
Αξεπέραστα εμπόδια
Την επόμενη ημέρα που άνοιξαν τον παραλιακό δρόμο των Βαρωσίων όλα άλλαξαν. Μπήκαν τόσο πολλά εμπόδια ώστε ήταν αδύνατο για τους ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες των Βαρωσίων να έχουν πρόσβαση προς την πόλη. Αντιθέτως οι Τουρκοκύπριοι, οι τούρκοι στρατιώτες και οι έποικοι (και οι μηχανικοί από την Τουρκία) εξακολουθούν να μπαινοβγαίνουν στην πόλη. Κάθε μέρα περίπου 900 άτομα βρίσκονται στην πόλη. Σαν να θέλουν να πουν ότι πλέον δεν είναι ούτε έρημη ούτε περίκλειστη, αλλά κάτω από την κυριαρχία του τουρκικού στρατού.
Ετσι το πρώτο βήμα που ήταν να ανοίξουν τα Βαρώσια έγινε από τον Ερντογάν. Ακολουθεί το δεύτερο βήμα, αυτό των αποζημιώσεων, και το τρίτο η μετατροπή των Βαρωσίων σε πόλη των καζίνων, των εξάστερων ξενοδοχείων και των ουρανοξυστών. Θα απαιτήσει κάποιο χρόνο και πολύ χρήμα, αλλά ο Ερντογάν φαίνεται αποφασισμένος