Πάλεψε η ΑΕΚ. Και μάλιστα, αρκετά. Οι «κιτρινόμαυροι» μπορεί να γνώρισαν τη δεύτερη τους ήττα στους ομίλους του Europa League, ωστόσο αισθάνονται και πικραμένοι από το αποτέλεσμα, λόγω και της εικόνας που είχαν.
Με μπροστάρηδες τους Μάνταλο και Τάνκοβιτς, η ΑΕΚ λίγο έλειψε να φέρει στα ίσια το ματς με τη Λέστερ, στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Όμως και πάλι η μπάλα δεν κατέληξε στα δίχτυα, αλλά κάπου στο… Μαρούσι.
Αυτό είναι και το θέμα της ΑΕΚ. Η Ένωση όπως και στο ματς με την Μπράγκα, έτσι και χθες (29/10) δημιούργησε καλές ευκαιρίες, τις οποίες και δεν αξιοποίησε. Και ως γνωστόν, σε αυτό το επίπεδο, δεν έχεις (πάντα) πολλές.
Σε δύο περιπτώσεις ο Μάρκο Λιβάγια θα μπορούσε να είχε στείλει τη μπάλα στο πλεκτό του Σμάιχελ και να κάναμε διαφορετική συζήτηση τώρα. Ο καλός Λιβάγια, στη χθεσινή αναμέτρηση θα είχε δύο γκολ. Το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα συνεχίζεται όμως για τον Κροάτη, με αποτέλεσμα να συμπαρασέρνεται και όλη η ομάδα.
Βεβαίως, δεν ήταν μόνο ο 27χρονος που έχασε φάσεις με το «τσουβάλι». Ήταν και ο Τάνκοβιτς που μπορούσε να σκοράρει το δεύτερο γκολ, ενώ για ακόμη μια φορά ο Νέλσον Ολιβέιρα δεν… υπήρχε στο γήπεδο.
Είναι μεγάλο ζήτημα αυτό για τον Μάσιμο Καρέρα. Η ΑΕΚ φτιάχνει φάσεις, απειλεί, αλλά δεν ευστοχεί. Και ο Ιταλός τεχνικός καλείται γρήγορα να βρει λύση, αλλά και να προβληματιστεί με την κατάσταση των μεσοεπιθετικών του. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως τα συμβόλαια των Ολιβέιρα-Λιβάγια σέρνονται τόσο καιρό και ασφαλώς παίζουν το ρόλο τους στην εικόνα που εμφανίζουν στο γήπεδο.
Λέμε για την επίθεση, αλλά ο Καρέρα θα πρέπει να προβληματιστεί και για τη συμπεριφορά των «κιτρινόμαυρων» στην άμυνα. Δύο κακές εκτιμήσεις, δύο παιδικές συμπεριφορές και δύο γκολ στην εστία του Τσιντώτα. Είναι έλλειψη συγκέντρωσης; Ίσως. Πάντως, η Ένωση προδόθηκε (και) από την αμυντική της λειτουργία, που σε ορισμένες περιπτώσεις βρισκόταν σε «τρικυμία».
Λογικά και έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, δύσκολα θα συνεχιστεί το ευρωπαϊκό ταξίδι της Ένωσης και μετά τον Δεκέμβρη. Δύο ματς στο Europa, δύο ήττες, με την ΑΕΚ να χτυπάει το κεφάλι της στον… τοίχο, που βρίσκεται στο μηδέν. Με την ευθύνη να είναι καθαρά δική της.