Ο 74χρονος Ντόναλντ Τραμπ και ο 78χρονος Τζο Μπάιντεν τέθηκαν αντιμέτωποι για την προεδρία των ΗΠΑ.
Στην ίδια θέση βρέθηκαν πριν από ακριβώς 60 χρόνια, τον Νοέμβριο του 1960, o Ρίτσαρντ Νίξον και ο Τζον Κένεντι σε ηλικία τότε 47 και 43 ετών αντίστοιχα.
Τη νύχτα 9 προς 10 Νοεμβρίου 1960 η διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων ήταν ιδιαίτερα μικρή.
«ΤΟ ΒΗΜΑ» σημειώνει:
«Σκληρός αγών μεταξύ των δύο υποψηφίων με αθρόαν προσέλευσιν ψηφοφόρων. Ώραν 3.35: Ο κ. Κέννεντυ είχε λάβει 1.860.000 ψήφους, ενώ ο κ. Νίξον 1.749.000 ψήφους».
Η συμμετοχή
H συμμετοχή των ψηφοφόρων στις προεδρικές εκλογές του ’60, ήταν όπως και σε αυτές του 2020, ιδιαιτέρως υψηλή. Εφτασε στο 62,8%, και για πολλές δεκαετίες αποτέλεσε ρεκόρ.
«Με πρωτοφανή διά την κοινουβουλευτικήν ιστορίαν των Ηνωμένων Πολιτείων συρροήν ψηφοφόρων διεξήχθησαν σήμερον αι εκλογαί διά την ανάδειξιν Προέδρου, του Αντιπροέδρου, όλων των Αντιπροσώπων της Βουλής, Γερουσιαστών, κυβερνητών των Πολιτειών και άλλων κρατικών λειτουργών»
»Οι εκπρόσωποι αμφότερων των κομμάτων, εξέφραζον την ικανοποίησιν των δια την ευρύτατην αυτήν συμμετοχήν την οποίαν αμφότερα τα κόμματα εθεώρουν επωφελή.
Η ηλικία των υποψηφίων
Στις τρέχουσα αναμέτρηση ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον Τζο Μπάιντεν πολλά έχουν ειπωθεί ακόμα και από τους ίδιους τους υποψηφίους αναφορικά με την ηλικία τους.
Όποιος και αν εκλεγεί από τους δύο, θα αποτελέσει τον γηραιότερο άνθρωπο που ορκίζεται ποτέ ως αμερικανό πρόεδρος. Μέχρι σήμερα το ρεκό αυτό το κατέχει ο Ντόναλντ.
Και το 1960 όμως η ηλικία των υποψηφίων απασχόλησε τις δημόσιες συζητήσεις, ακριβώς όμως για τον αντίθετο λόγο.
«Αι σημεριναί εκλογαί, ασχέτως του αποτελέσματος των, θα φέρουν νεωτέρους ανθρώπους εις την ηγεσίαν των Ηνωμένων Πολιτειών και θεωρείται βέβαιον ότι θα επιφέρουν πολλάς μεταβολάς εις τας ανώτατας θέσεις.
»Άνδρες ηλικίας 30 – 50 ετών θα αναλάβουν την ηγεσίαν των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Πρόεδρος θα είναι εις εκ των νεωτέρων της αμερικανικής ιστορίας και δύναται να προεξοφλήται ότι ωρισμένα τουλάχιστον υπουργεία θα δοθούν εις νέους ανθρώπους.
»Ως φυσικόν αποτέλεσμα, θεωρείται ότι η αμερικανική πολιτική θα πλουτισθή με νέας ιδέας και ότι θα σημειωθούν μεταβολαί εις ωρισμένους τουλάχιστον τομείς της πολιτικής»
Το επεισόδιο
Στις προεδρικές εκλογές του ’60 δεν έλειψαν και οι παρατυπίες της τελευταίας στιγμής.
«Οι Ρεπουμπλικάνοι συνέχισαν και σήμερον την εκστρατείαν υπέρ του κ. Νίξον, παρ’ όλον ότι η προεκλογική περίοδος ετερματίσθη επισήμως το μεσονύκτιον της χθες.
»Εξ άλλου, σήμερον την πρωίαν, ενώ χιλιάδες Νεοϋρκέζων συνέρρεον εις τα εκλογικά τμήματα διά να ψηφίσουν, εν αεροπλάνον διά να ψηφίσουν, εν αεροπλάνον εσχημάτισε το όνομα του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου υπεράνω του Μανχάταν με μεγάλα γράμματα εκ λευκού καπνού εις τον ανέφελον κυανούν ουρανόν.
»Η εκλογική αυτή προπαγάνδα της τελευταίας στιγμής δεν είναι εν τούτοις παράνομος, δεδομένου ότι αυτή διεξήχθη εις απόστασιν μεγαλυτέραν των 30 μέτρων από οιουδήποτε εκλογικού τμήματος»
Ο πρόεδρος Κένεντι
Τελικά, τον Νοέμβριο του 1960, καταγράφοντας μία από τις μικρότερες διαφορές ψήφων στην ιστορία των αμερικανικών εκλογών, η διαδικασία καταμέτρησης ολοκληρώνεται με νικητή τον Τζον Κένεντι που γίνεται ο πρώτος ως τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, που έχει γεννηθεί τον 20ο αιώνα.
«Ο γερουσιαστής Κέννεντυ εξελέγη σήμερον 35ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών – ο πρώτος Καθολικός και το ‘πρώτο τέκνον του εικοστού αιώνος’ που εισέρχεται εις τον Λευκόν Οίκον – μετά δραματικόν αγώνα ‘φωτοφίνις’ (βραχείας κεφαλής), ως τον εχαρακτήρισαν οι Ρεπουμπλικάνοι, με τον Αντιπρόεδρον Νίξον.
»Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων κ. Νίξον ανεγνώρισε την ήτταν του, αποστείλας συγχαρητήριον τηλεγράφημα προς τον αντίπαλόν του, ως άλλωστε έπραξε και ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ».
Η νίκη του Κένεντι οριστικοποιήθηκε όταν ανακοινώθηκε ότι «κέρδισε» και την πολιτεία της Μινεσότα, γενέτειρα του Νίξον. Αμέσως μετά άνδρες της CIA ανέλαβαν επισήμως την φρούρηση της κατοικίας του Κένεντι. Ο ίδιος ο Κένεντι πιάστηκε στον ύπνο…
«Ο κ. Κέννεντυ επληροφορήθη την επιτυχίαν του αφού εξύπνησεν από πεντάωρον ύπνον, αλλά ηρνήθη να προβή εις επίσημον δήλωσιν, αναμένων προηγουμένως να προβή εις αναγνώρισιν της νίκης του ο αντίπαλός του, κατά την καθιερωμένην συνήθειαν».
Ο Νίξον αποδέχτηκε την ήττα του και μίλησε για τη σημασία της ενότητας την επόμενη ημέρα.
«Εν από τα μεγαλύτερα προτερήματα των Ηνωμένων Πολιτειών είναι το γεγονός ότι δυνάμεθα να έχωμεν αυτούς τους πολιτικούς αγώνας.
»Οι αγώνες μας είναι σκληροί, αλλά μόλις προκύψη οριστικόν αποτέλεσμα ενούμεθα όλοι παρά το πλευρόν του ανδρός που εξελέγη».
Εξήντα χρόνια αργότερα, η παραδοχή της ήττας αποδεικνύεται πολύ πιο σύνθετο ζήτημα.
Τον περασμένο Ιούλιο, σε ερώτηση που του είχε γίνει για το αν θα αποδεχόταν ή όχι το αποτέλεσμα των εκλογών, ο Τραμπ είχε απαντήσει:
«Πρέπει να το δώ. Όχι, δεν θα πω ένα απλό ‘ναι’. Δεν θα πω ‘όχι’».
Λίγο αργότερα ο Μπάιντεν δήλωνε βέβαιος ότι ο στρατός θα σταματούσε τον Τραμπ αν προσπαθούσε να κλέψει τις εκλογές.
Επίσης, πριν λίγες εβδομάδες ο Τραμπ δήλωσε: «Φαντάζεστε να χάσω; Όλη μου η ζωή- τι θα κάνω; Θα πω, έχασα από τον χειρότερο υποψήφιο στην ιστορία της πολιτικής! Δεν θα νιώσω τόσο καλά. Ίσως χρειαστεί να φύγω από τη χώρα, δεν ξέρω»
Το αν τελικά ο Τραμπ επανεκλεγεί ή «αναγκαστεί» να αποχωρήσει, σύμφωνα με τα λεγόμενα του από τη χώρα είναι κάτι που θα απαντηθεί αργά ή γρήγορα. Πάντως όλα δείχνουν ότι όπως και το 1960 η διαδικασία εξελίσσεται υπό συνθήκες θρίλερ.