Ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε χθες ολόκληρη ανακοίνωση για να ειρωνευτεί τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, επειδή ο υπουργός παρενέβη ώστε να ακυρωθεί το πρόστιμο στη γυναίκα που παραβίασε την απαγόρευση για να επισκεφθεί το Πολυτεχνείο και να αφήσει ένα λουλούδι.
Παρά τη μιζέρια του, αξίζει να σταθούμε στο γεγονός, διότι εκθέτει τη μέθοδο του ΣΥΡΙΖΑ σε όλο το μεγαλείο της. Βρίζουν τον Χρυσοχοΐδη, επειδή ένας αστυνομικός εφήρμοσε ηλιθίως τον νόμο – έστω, να το καταλάβω. Να τον βρίζουν όμως και επειδή παρενέβη για να διορθώσει το λάθος! Σαν πολύ δεν πάει; Δεν λέω να τον επαινέσουν – αυτό δεν θα το έκαναν ούτε αν τους έκανε τη χάρη και αυτοκτονούσε, νομίζω. Ας βρουν κάτι βάσιμο ή, έστω, σχεδόν βάσιμο για να τον κατηγορήσουν, αλλά να τον χλευάζουν επειδή έκανε το σωστό είναι κατάφωρα χυδαίο.
Και, τέλος πάντων, αναρωτιέμαι ποιον πείθει αυτού του είδους η αντιπολίτευση, εκτός από τους ήδη πεπεισμένους. Πάντως, καταλαβαίνω το μίσος που μπορεί να συγκεντρώνει το πρόσωπο του Χρυσοχοΐδη – είναι ανθρώπινο αίσθημα, όσο και αν είναι απεχθές. Το εκλαμβάνω όμως ως ένδειξη ότι κάνει καλά τη δουλειά του.
Κανονικός πόλεμος
Στις ΗΠΑ οι νεκροί του κορωνοϊού ξεπέρασαν το όριο των 250.000. Για να έχουμε αντίληψη του μεγέθους για το οποίο συζητούμε, αναζήτησα τους αριθμούς των Αμερικανών που σκοτώθηκαν στους διάφορους πολέμους στην ιστορία της χώρας. Βάσει των επίσημων στοιχείων, που βρίσκονται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Βετεράνων και είναι προσβάσιμα στον καθένα, ο Εμφύλιος του 1861-1865 άφησε και στις δύο πλευρές 498.332 νεκρούς (στο πεδίο της μάχης και εκτός πεδίου) και παραμένει ο αιματηρότερος πόλεμος στην ιστορία των ΗΠΑ.
Ακολουθεί ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος με 405.399 νεκρούς, ενώ ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που με 116.516 νεκρούς είχε την τρίτη θέση στην κατάταξη, εκτοπίζεται από τον κορωνοϊό με τις 250.000 νεκρούς. Οσο για το περιβόητο Βιετνάμ, που σημάδεψε τη γενιά του 1960, που κατέστρεψε κυβερνήσεις και υστεροφημίες στο εσωτερικό («Hey LBJ, how many kids did you kill today?», φώναζαν οι διαδηλωτές κάθε μέρα στον πρόεδρο Τζόνσον), όπως επίσης και την εικόνα της Αμερικής στο εξωτερικό, οι νεκροί συνολικά ήσαν μόνον 58.200. Αν πάντως υπολογίσουμε και τον παράγοντα του χρονικού διαστήματος μέσα στο οποίο συμβαίνουν οι θάνατοι, τότε ο κορωνοϊός είναι μάλλον ο αιματηρότερος πόλεμος στην ιστορία των ΗΠΑ, καθώς οι 250.000 θάνατοι εξαιτίας του σημειώθηκαν σε λιγότερο από έναν χρόνο.
Της πλάκας
Το πιο αστείο πρόσχημα όσων κατήγγειλαν ως δήθεν αντισυνταγματική την απαγόρευση πορειών για το Πολυτεχνείο ήταν και το χαριτωμένο ότι αυτά τα δύο, δηλαδή το δικαίωμα της συνάθροισης και το αγαθό της δημόσιας υγείας, είναι διαφορετικά πράγματα και δεν πρέπει να έρχονται σε συμψηφισμό. Το υποστήριξαν όλοι οι αντίπαλοι της απαγόρευσης – ακόμη και ο ατυχής Καστανίδης, που έχει ξεμείνει στο ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ – και είναι απλώς ηλίθιο να λέγεται, την ώρα που βλέπουμε γύρω μας την πανδημία να τοποθετεί τα δύο αγαθά στην ίδια ζυγαριά. Στη θεωρία, μπορεί να είναι διάφορα· στην πραγματικότητα όμως συναντώνται και η πραγματικότητα αυτή είναι η πολιτική. Οποιος το αγνοεί είναι επειδή θέτει τη θεωρία υπεράνω της πράξης και της εμπειρίας, υπεράνω της πραγματικότητας εν τέλει. Είναι αριστερός, με μια λέξη…
Περαστικά
Είμαι βέβαιος ότι, σε ένα μέρος τουλάχιστον του πολιτικού κόσμου, η ανησυχία για την εξέλιξη της υγείας του Αρχιεπισκόπου είναι γνήσια και η ευχή να αναρρώσει γρήγορα από τον κορωνοϊό ειλικρινής. Εκτός από ρεαλιστής, που σημαίνει προσαρμοστικός στην πραγματικότητα, χωρίς να χάνει την πυξίδα των διαχρονικών συμφερόντων της Εκκλησίας, ο Ιερώνυμος είναι άνθρωπος ήπιος, καλλιεργημένος και πάντα διαλλακτικός. Η απουσία του θα ήταν μεγάλη ατυχία (μία ακόμη στις τόσες), γιατί εκείνοι που φιλοδοξούν να τον διαδεχθούν θα είναι τραγωδία…
