Εζησε την αγριότητα του πολέμου, της πείνας, της εξορίας, του εκτελεστικού αποσπάσματος, της καταδίωξης, όμως άφησε να ανθήσει η ποίηση μέσα του. Αντιμετώπισε την κατάθλιψη και ένιωσε την οδύνη της οριστικής απώλειας τόσο με τον θάνατο της γυναίκας του Ρένας Σταυρίδη όσο και με της μητερας του

Τι θα κάνετε μετά τη λήξη της καραντίνας και το περιμένετε με χαρά;

Να πω την αλήθεια η ζωή μου δεν έχει αλλάξει και πολύ, διότι σχεδόν τα ίδια πράγματα που έκανα και πριν από το lockdown κάνω και σήμερα. Πριν από τον εγκλεισμό περπατούσα περισσότερο και πιο μακρινές αποστάσεις, κάτι που τώρα λόγω των συνθηκών δεν μπορώ να κάνω.

Ησασταν όμως πολύ δημιουργικός αυτή την περίοδο και ολοκληρώσατε τη νέα ποιητική σας συλλογή «Ο δρόμος και πάλι» (εκδόσεις Κίχλη).

Η καραντίνα έχει έναν μεγάλο κίνδυνο, γιατί παραμονεύει η κατάθλιψη. Αυτό πρέπει με κάθε τρόπο να το αντιμετωπίζουμε και κυρίως να μη μένουμε άεργοι. Δεν μπορούμε να έχουμε αρκετή σωματική δραστηριότητα, αλλά τουλάχιστον να μην αποκοιμηθούμε πνευματικά.

Αισθανθήκατε αυτή την απειλή;

Η κατάθλιψη θεωρώ ότι είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορούν να συμβούν στον άνθρωπο και κάποιες στιγμές την έχω γνωρίσει κι εγώ και την καταπολέμησα. Εξακολουθώ να τη θεωρώ μεγάλο εχθρό…

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του ποιητή στα ΝΕΑ που κυκλοφορούν την Πέμπτη

Τελευταία Νέα