Το δεύτερο κύμα της πανδημίας πλήττει τους οίκους ευγηρίας της Ευρώπης, όπου μετά τον Αύγουστο έχουν σημειωθεί περισσότεροι από 9.000 θάνατοι. Και η επιλογή αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολη: η επιβολή άλλης μιας περιόδου πλήρους απομόνωσης ή ο κίνδυνος μεγαλύτερης έκθεσης στον ιό; Παρόμοια είναι η κατάσταση και στην Αμερική, όπου η συγκλονιστική φωτογραφία ενός γιατρού που κρατά στην αγκαλιά του έναν ηλικιωμένο ασθενή που κλαίει αναδεικνύει πως η απομόνωση αποτελεί μια δεύτερη πανδημία για την τρίτη ηλικία.
Καθώς το φθινόπωρο ο αριθμός των κρουσμάτων εκτοξεύθηκε, το προσωπικό των οίκων ευγηρίας και οι επισκέπτες έφεραν μαζί τους τον ιό παρά τους αυστηρούς υγειονομικούς κανόνες, με αποτέλεσμα να μολυνθούν δεκάδες χιλιάδες τρόφιμοι μεγάλης ηλικίας και σε ευάλωτη κατάσταση.
Η εφημερίδα «Wall Street Journal» αναφέρει πως τα 9.000 θύματα από τον Οκτώβριο σε οίκους ευγηρίας αφορούν μόνο χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ολλανδία που καταγράφουν λεπτομερώς τους θανάτους στους οίκους ευγηρίας. Αλλα κράτη όπως η Ιταλία και η Ισπανία δεν έχουν γνωστοποιήσει ακόμα στοιχεία για τους θανάτους στα γηροκομεία, παρότι έχουν καταγραφεί πολλά κρούσματα σε αυτά τις τελευταίες εβδομάδες.
Στη Γαλλία, μία από τις χώρες που επλήγησαν περισσότερο στο δεύτερο κύμα, τουλάχιστον 71.000 τρόφιμοι σε οίκους ευγηρίας έχουν βρεθεί θετικοί τους τελευταίους δύο μήνες. Περισσότεροι από 5.000 εξ αυτών έχουν πεθάνει μέσα στα γηροκομεία, ενώ άλλοι 1.500 στα νοσοκομεία όπου μεταφέρθηκαν. Συνολικά περίπου 22.000 ηλικιωμένοι από οίκους ευγηρίας έχουν χάσει τη ζωή τους από την αρχή της πανδημίας στη χώρα, αγγίζοντας τον αριθμό των κατά κεφαλήν θανάτων σε γηροκομεία στις ΗΠΑ, όπου περισσότεροι από 100.000 τρόφιμοι γηροκομείων έχουν πεθάνει φέτος. Στη διάρκεια της πρώτης πανδημίας στη Γαλλία είχαν απαγορευθεί οι επισκέψεις σε τέτοια ιδρύματα, όμως μετά το καλοκαίρι η κυβέρνηση επέτρεψε επισκέψεις για να αποφευχθεί η ψυχική κόπωση στους τροφίμους, που προκαλείται από την απομόνωση. Η κατάθλιψη και τα γνωσιακά προβλήματα αυξήθηκαν στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, όπως και η σωματική κατάσταση των τροφίμων που ήταν περιορισμένοι στα δωμάτιά τους. «Ηταν σαν φυλακή», λέει ο 80χρονος Ματιέ Ντεμπεντά. «Ημασταν απομονωμένοι στα δωμάτιά μας. Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε ούτε με τους άλλους τροφίμους».
Ο ιός εισβάλλει στους οίκους ευγηρίας, παρότι το προσωπικό τώρα έχει περισσότερα μέσα στη διάθεσή του. Ούτε τα συχνά τεστ μπορούν να σταματήσουν την επέκταση.
Στην Ισπανία, ένας νέος κύκλος αύξησης των κρουσμάτων πιέζει το σύστημα, ενώ υπάρχει έλλειψη προσωπικού. «Δεν έχουμε τον χρόνο να φροντίζουμε επαρκώς όλους τους τροφίμους», εξηγεί ο πρόεδρος της Ενωσης Νοσηλευτών. Στην Ιταλία, όπου τα γηροκομεία επλήγησαν ιδιαίτερα κατά το πρώτο κύμα, οι θάνατοι στα ιδρύματα αυτά αυξάνονται και πάλι. Τις τελευταίες εβδομάδες η θνητότητα εκεί είναι η υψηλότερη στην Ευρώπη.
«Κάθε εργαζόμενος επιστρέφει το βράδυ στο σπίτι του, ζει με ανθρώπους που κυκλοφορούν, πολλοί έχουν παιδιά και έτσι μπορεί να μολυνθούν. Κατόπιν μεταφέρουν τον ιό στους οίκους ευγηρίας, ιδίως εάν είναι ασυμπτωματικοί. Η απαγόρευση στις επισκέψεις που επιβλήθηκε τον Οκτώβριο προκάλεσε τις αντιδράσεις των τροφίμων και των συγγενών τους. Είναι θλιμμένοι, κλαίνε και αισθάνονται εγκαταλειμμένοι», λέει η Μπάρμπαρα Μέτζιο, κόρη ενός άνδρα που φιλοξενείται σε οίκο ευγηρίας, τον οποίο βλέπει από το παράθυρο, ενώ εκείνη στέκεται στον δρόμο. «Είναι απελπισμένοι. Πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί δεν μπορούν τα παιδιά τους να τους επισκεφθούν. Αυτή η απομόνωση σκοτώνει περισσότερο από τον Covid».
