Στους λόγους, για τους οποίους Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Μάλτα δεν θέλουν κυρώσεις στην Τουρκία αναφέρεται ο διευθυντής του Eurasia Group, Έμρε Πέκερ, μιλώντας για τη Σύνοδο Κορυφής που διεξάγεται σήμερα, Πέμπτη και αύριο Παρασκευή, στις Βρυξέλλες.
Συγκεκριμένα, ο κ. Πέκερ έκανε λόγο για «συμβιβασμό» και όχι τόσο πολύ για «σύγκρουση». «Νομίζω ότι στο τέλος αυτό που θα δούμε θα είναι Ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Άγκυρας μέσα στο υπάρχον πλαίσιο. Το αποτέλεσμα αυτών των κυρώσεων δεν θα είναι ιδιαίτερα ισχυρό, αλλά θα είναι σημαντικές σε συμβολικό επίπεδο, αφού θα αποτυπώνουν την δέσμευση της ΕΕ στην αλληλεγγύη ε την Κύπρο και την Ελλάδα στα ζητήματα της Ανατολικής Μεσογείου» τονίζει.
Αναφορικά με το είδος των κυρώσεων, μιλώντας στον ΣΚΑΙ, έκανε λόγο για «μια συνέχεια σε ό,τι είδαμε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν η ΕΕ επέβαλε κυρώσεις σε φυσικά πρόσωπα, στους αξιωματούχους της Τουρκικής κρατικής εταιρείας ενέργειας ως αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων έρευνας κι εξόρυξης στη ΝΑ Μεσόγειο».
«Μπορεί να δούμε κι άλλους να προστίθενται σε αυτή τη λίστα. Θα υπάρξει μια συζήτηση για το εάν θα προστεθούν και νομικά πρόσωπα, αλλά υποψιάζομαι πως αυτό που θα δούμε θα είναι περιορισμένες, στοχευμένες κυρώσεις σε μερικά ακόμη πρόσωπα» εξηγεί.
Γιατί Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Μάλτα δεν θέλουν κυρώσεις στην Τουρκία
Σχετικά με τους λόγους, στους οποίους οφείλεται η απροθυμία της Γερμανίας να επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία έκανε λόγο για σειρά παραγόντων.
«Ο ένας από αυτούς είναι εσωτερικός και πολιτικός. Πάνω από 3 εκατομμύρια πολίτες τουρκικής καταγωγής ζουν στη Γερμανία. Μια μεγάλη πλειοψηφία αυτών είναι πολύ υποστηρικτικοί των πολιτικών του Προέδρου Ερντογάν. Και η Καγκελάριος Μέρκελ είναι πολύ ευαίσθητη σε αυτό το θέμα και δεν επιθυμεί κάποια εσωτερική αναταραχή. Υπάρχουν επίσης πολύ ισχυροί οικονομικοί κι εμπορικοί δεσμοί μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας. Πολλές επενδύσεις, άμεσες ξένες επενδύσεις, ισχυρό εμπόριο και βέβαια οι αμυντικές συμφωνίες στις οποίες αναφερθήκαμε»
Όπως εξήγησε στη συνέχεια, το ίδιο ισχύει για την Ισπανία, την Ιταλία ή τη Μάλτα.
«Ξανά, εμπορικοί δεσμοί αλλά και κάποιες άλλες πολιτικές επιλογές επίσης. Το μεταναστευτικό για παράδειγμα, όπως και για τη Γερμανία, παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό. Η Τουρκία παίζει έναν ενεργό ρόλο στη σύγκρουση της Λιβύης και είναι ιδιαίτερα ενεργή στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Κάποιες από αυτές τις πρωτοβουλίες της Άγκυρας αλληλοκαλύπτονται με τις πολιτικές προτεραιότητες της Ρώμης, της Μαδρίτης και της Μάλτας. Οπότε προφανώς εκεί υπάρχει μεγαλύτερη υποστήριξη για την Τουρκία από ό,τι θα δείτε σε άλλες πρωτεύουσες όπως πχ. στο Παρίσι, στο Λουξεμβούργο ή στις Σκανδιναβικές χώρες» υπογραμμίζει.
Για το εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας
Σχετικά με το εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας, εξήγησε πως «δεν νομίζω πως θα πρέπει να περιμένουμε κάτι σε σχέση με το εμπάργκο όπλων».
«Υπάρχει μια σειρά συμφωνιών μεταξύ των μελών της ΕΕ και της Τουρκίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και είναι συμφωνίες που βρίσκονται σε ισχύ με την Άγκυρα. Θα το χαρακτήριζα «επιθετικό» βήμα σε αυτή τη χρονική στιγμή και θεωρώ πως παρά την πρόθεση να δείξουν αλληλεγγύη στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αρκετοί ηγέτες της ΕΕ είναι διστακτικοί στο να προκαλέσουν τον Πρόεδρο Ερντογάν. Οπότε θεωρώ πως το αρχικό βήμα θα είναι μετρημένο» κατέληξε.
