Ο βρετανός πεζογράφος Ντέιβιντ Κόρνγουολ, διάσημος σε όλο τον κόσμο με το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο Τζον Λε Καρέ, πέθανε σε ηλικία 89 ετών, ανακοίνωσε ο ατζέντης του Τζόνι Γκέλερ.
«Προς μεγάλη μου θλίψη πρέπει να μοιραστώ μαζί σας την είδηση ότι ο Ντέιβιντ Κόρνγουολ, γνωστός στον κόσμο ως Τζον Λε Καρέ, απεβίωσε έπειτα από σύντομη ασθένεια (δεν είχε σχέση με την COVID-19) στην Κορνουάλη, το απόγευμα του Σαββάτου» ανέφερε ο Γκέλερ, ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Curtis Brown, που εκπροσωπούσε τον εκλιπόντα.
«Ήταν 89 ετών. Οι σκέψεις μας βρίσκονται στους τέσσερις γιους του, στις οικογένειές τους και στην αγαπημένη του σύζυγο Τζέιν» πρόσθεσε.
«Χάσαμε μια μεγάλη μορφή της βρετανικής λογοτεχνίας» έκρινε, επαινώντας τη «μεγάλη ευστροφία» του, την «ευγένεια», το «χιούμορ» του.
«Με μεγάλη μας θλίψη είμαστε υποχρεωμένοι να επιβεβαιώσουμε ότι ο Ντέιβιντ Κόρνγουολ — ο Τζον Λε Καρέ — απεβίωσε εξαιτίας πνευμονίας το βράδυ του Σαββάτου» επιβεβαίωσε η οικογένεια σε σύντομο μήνυμά της που μετέφερε ο ατζέντης του συγγραφέα.
O Τζον Λε Καρέ θεωρούταν από τους πιο πετυχημένους συγγραφείς της εποχής μας, ο οποίος έγραφε βιβλία για περισσότερο από μισό αιώνα.
«Ο Κατάσκοπος που ήρθε από το κρύο», «Tinker Tailor», «Η μικρή Τυμπανίστρια», «Ο επίμονος Κηπουρός» είναι μόνο μερικές ταινίες και σειρές, οι οποίες βασίστηκαν στα μυθιστορήματά του, τα οποία είναι εμπνευσμένα από την περίοδο που εργαζόταν ως πράκτορας στις μυστικές υπηρεσίες της M. Βρετανίας.
Αρχές της δεκαετίας του ’50, ο Καρέ εντάχθηκε στις αγγλικές στρατιωτικές μονάδες ασφαλείας και πληροφοριών και ανέλαβε τις ανακρίσεις των φυγάδων του ανατολικού μπλοκ. Αργότερα συνεργάστηκε με την εγχώρια υπηρεσία αντικατασκοπείας και ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου ΜΙ-5, έγινε αξιωματούχος και ανέλαβε παρακολουθήσεις προσώπων κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Το πραγματικό του όνομα είναι Ντέιβιντ Κόρνγουελ, αλλά υπέγραφε τα βιβλία του με το ψευδώνυμο Τζον Λε Καρέ, λόγω της θέσης του.
Το 1963, ένας βρετανός κατάσκοπος αυτομόλησε στη Ρωσία και αποκάλυψε την ταυτότητα του Κόρνγουελ και πολλών κατασκόπων της Βρετανίας. Από τότε αποχώρησε από τις μυστικές υπηρεσίες και αφοσιώθηκε στη συγγραφή βιβλίων.
«Στρατολογήθηκα από τις μυστικές υπηρεσίες του στρατού και τον πολιτικό κλάδο τους σε διαφορετικές στιγμές» είχε αποκαλύψει στους Times του Λονδίνου ο ίδιος.
Ο 69χρονος -τότε- Λε Καρέ διηγήθηκε στην εφημερίδα πόσο συναρπαστικές ήταν οι εμπειρίες που περιλάμβαναν πράξεις, όπως το να μπαίνει κανείς κρυφά σε σπίτια και να κλέβει μυστικά, καθώς και πώς αυτές τον ενέπνευσαν στις κατοπινές λογοτεχνικές δημιουργίες του.
«Όταν μου παρουσιάστηκε η δυνατότητα αυτή, ένιωσα μια τρομερή έλξη» δήλωσε και παρομοίασε τα χρόνια που χρημάτισε κατάσκοπος με «θητεία ιερέως».
Μάλιστα, υπήρχε για αρκετό καιρό η υποψία ότι ο Λε Καρέ έγραφε τα έργα του βάσει προσωπικής εμπειρίας, όμως ο συγγραφέας ουδέποτε δεν είχε επιβεβαιώσει αυτή την πτυχή του παρελθόντος του.
Πάντως, ο Βρετανός συγγραφέας επισήμαινε ότι είχε εργαστεί ως κατώτατο στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών κατά τη δεκαετία του 1960 και συγκεκριμένα την περίοδο της κατασκευής του τείχους του Βερολίνου.
Βρέθηκε κοντά… στην αυτομόληση στη Σοβιετική Ένωση
Μάλιστα, το 2008, είχε δηλώσει ότι δελεάστηκε από την ιδέα να αυτομολήσει στη Σοβιετική Ένωση, όταν, τη δεκαετία του 1960, εργάζοταν στις μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας.
Σε συνέντευξή του τότε στους Sunday Times, ο Τζον Λε Καρέ είχε δηλώσει πως η δουλειά του για τις υπηρεσίες, όπου περνούσε πολλές ώρες αναλύοντας τη σοβιετική απειλή, τον έκανε να αναρωτηθεί πώς θα ήταν αν περνούσε στην άλλη πλευρά.
Όταν ρωτήθηκε αν του είχε περάσει από το μυαλό να αυτομολήσει, δήλωσε: «Δεν δελεάστηκα ιδεολογικά. Θεέ μου, όχι, όχι, όχι. Ποτέ για ιδεολογικούς λόγους».
Ωστόσο, είχε προσθέσει πως «όταν κατασκοπεύεις εντατικά και πηγαίνεις όλο και πιο κοντά στα σύνορα… φαίνεται να είναι ένα μικρό βήμα το να πηδήξεις… και, ξέρετε, να ανακαλύψεις τα υπόλοιπα».
Αρνήθηκε να πάρει παράσημο από τη Θάτσερ…
Το 2016, κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία από τον οίκο Penguin το βιβλίο του με τίτλο «The Piggeon Tunnel» που αποκάλυπτε πολλές πτυχές της ζωής του, κυρίως από την περίοδο που δεν εργαζόταν ως κατάσκοπος.
Μεταξύ άλλων, αναφέρεται στον πατέρα του Ρόνι, τον οποίο περιγράφει ως «φαντασιόπληκτο απατεώνα που κατέστρεφε τις ζωές των άλλων γύρω του», ενώ μνεία κάνει στη σχέση με τη μητέρα του δεν ήταν η καλύτερη, καθώς εγκατέλειψε την οικογένειά της όταν ο Καρέ ήταν 6 χρόνων.
Αναφέρεται επίσης στην εμπειρία του από τις συναντήσεις με σημαντικά πρόσωπα της πολιτικής, όπως η Μάργκαρετ Θάτσερ. Όπως αναφέρει, ποτέ του δεν την ψήφισε, καθώς ήταν αριστερός και είχε αρνηθεί να τον παρασημοφορήσει. Μια φορά έτυχε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι μαζί της και να συζητήσουν.
Ο Καρέ είχε μόλις επιστρέψει από το Λίβανο και ζήτησε να του πει τη γνώμη της για τους Παλαιστίνιους που δεν έχουν πατρίδα. Η Θάτσερ του απάντησε: «Μη μου λέτε δακρύβρεχτες ιστορίες. Κάθε μέρα οι άνθρωποι κάνουν έκκληση στο δικό μου συναίσθημα» και στη συνέχεια τού υπενθύμισε ότι οι Παλαιστίνιοι είχαν εκπαιδεύσει τους βομβιστές του IRA, που είχαν δολοφονήσει τον βρετανό ήρωα πολέμου και στενό της συνεργάτη Έιρι Νιβ.