Ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Χρήστος Νικολόπουλος ήταν αδελφικοί φίλοι και για χρόνια συνεργάτες. Μέχρι την επεισοδιακή δίκη της 9ης Φεβρουαρίου 1998. Μετά από την οποία έγιναν οι χειρότεροι εχθροί. «ΤΑ ΝΕΑ» ήταν εκεί (με Βασίλη Λουμπρίνη και Μίνα Μουστάκα) καταγράφοντας… τη μανία του Στέλιου:
«Κρατάει χρόνια αυτή η κόντρα ανάμεσα στον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Χρήστο Νικολόπουλο. Τα πρώτα σύννεφα που έφεραν τη μεγάλη κόντρα εμφανίστηκαν το 1979 για δύο λόγους: Ο πρώτος ήταν κάποιες συζητήσεις ή διαφορές που είχε ο Στέλιος Καζαντζίδης με κάποιους χρηματοδότες εταιρείας οινοπνευματωδών ποτών στον Βόλο που είχε αναλάβει την παραγωγή του ούζου “Υπάρχω”, ο τίτλος του οποίου προερχόταν από το γνωστό έργο των Καζαντζίδη – Νικολόπουλου και Πυθαγόρα. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι ο Χρήστος Νικολόπουλος τον ίδιο καιρό είχε πει στον Στέλιο Καζαντζίδη -που στο μεταξύ είχε αποχωρήσει από τη δισκογραφία τρία χρόνια – ότι πρέπει να κάνει μια προσπάθεια και να τα ξαναβρεί με την εταιρεία Μίνως Μάτσας, για να αρχίσει να ξανατραγουδά. Ο Στέλιος Καζαντζίδης το θεώρησε προσβολή και από τότε χάλασαν οι σχέσεις τους.
Αυτή η κόντρα κράτησε δέκα ολόκληρα χρόνια. Το 1989 ο Στέλιος Καζαντζίδης με τον Χρήστο Νικολόπουλο ξαναμίλησαν και έδωσαν πάλι τα χέρια μέσα στο στούντιο του συνθέτη, όπου ο Στέλιος Καζαντζίδης ηχογραφούσε έναν διπλό δίσκο με παλιά λαϊκά τραγούδια γνωστών δημιουργών με τίτλο “Ο,τι δεν είπα”. Από τότε ξαναλειτούργησαν και πάλι οι οικογενειακές επαφές, Νέα Κηφισιά – Ανω Πεύκη, συζητήσεις επί συζητήσεων για ενδεχόμενες μεγάλες συναυλίες και επεκτάθηκαν αυτές οι σχέσεις και στον Αγιο Κωνσταντίνο με ψαρέματα και διακοπές.
Το καλοκαίρι του 1992 αρχίζουν οι διεργασίες για τη δημιουργία του νέου δίσκου Καζαντζίδη – Νικολόπουλου “Βραδιάζει”. Η κυκλοφορία και η επιτυχία αυτής της δουλειάς έφερνε έναν άνεμο για νέα συνεργασία, η οποία δεν ήρθε ποτέ. Τρία χρόνια αργότερα ο Χρήστος Νικολόπουλος γύρισε έναν προσωπικό του δίσκο και ζήτησε από τον Στέλιο Καζαντζίδη να συμμετέχει με ένα τραγούδι. Αρχικά ο Στέλιος Καζαντζίδης είπε “ναι”, αλλά όταν επρόκειτο να μπει στο στούντιο και πληροφορήθηκε ότι η εταιρεία θα ήταν η Μίνως, αρνήθηκε στον Χρήστο Νικολόπουλο, ο οποίος αντέδρασε λέγοντας ότι “Σε μένα δεν λες ένα τραγούδι, Στέλιο;” και ο Στέλιος απάντησε “στην εταιρεία αυτή ποτέ”…
…Οι κατά διαστήματα εξάρσεις του Στέλιου Καζαντζίδη με φράσεις προσβλητικές για την προσωπικότητα του Χρήστου Νικολόπουλου και οι έντονες αποδοκιμασίες για το πρόσωπο του συνθέτη από τους θαυμαστές του λαϊκού τραγουδιστή, που είχαν κατακλύσει τη δικαστική αίθουσα, έδωσαν το στίγμα της χθεσινής πολύωρης αντιδικίας ανάμεσα στους δύο καλλιτέχνες. Και αυτή ήταν η αιτία που η ακροαματική διαδικασία ξέφυγε από τα δικονομικά όρια και δύο φορές ο πρόεδρος του δικαστηρίου κ. Πινακούλιας αναγκάστηκε να διακόψει τη δίκη για να ηρεμήσουν τα πνεύματα…
Ο Στέλιος Καζαντζίδης που συνοδευόταν από τη γυναίκα του Βάσω και ο Χρήστος Νικολόπουλος είχαν “καταλάβει” εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις στην ίδια δικαστική αίθουσα. Δεν ήθελαν ο ένας να βλέπει τον άλλον. Οταν έφτασε η σειρά της δικής τους υπόθεσης και δήλωσαν “παρών” άρχισαν αμέσως οι εκρήξεις του Στέλιου Καζαντζίδη. Αφορμή γι’ αυτό στάθηκε η αναφορά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Χρ. Νικολόπουλου, κ. Βασίλη Καπερνάρου, για μεθοδευμένη κίνηση από την πλευρά τοπικού τηλεοπτικού σταθμού, που εδώ και μέρες καλούσε τους θαυμαστές του Στέλιου Καζαντζίδη να βρεθούν στα δικαστήρια. Ηταν η στιγμή που ο Στέλιος Καζαντζίδης σε έκρυθμη κατάσταση τινάχτηκε από τη θέση του και παρά τις προσπάθειες των δικών του ανθρώπων να τον συγκρατήσουν, άρχισε να φωνάζει: “Να μας το αποδείξουν αυτό που λένε. Μια ζωή έτσι δουλεύετε. Θέλετε να με καταστρέψετε. Να εξαφανίσετε τον Καζαντζίδη και το λαϊκό τραγούδι. Τριάντ απέντε χρόνια τα βάζετε μαζί μου και εγώ ανεβαίνω τον δικό μου Γολγοθά”.
Στο σημείο αυτό ο πρόεδρος διέκοψε για λίγο με την ελπίδα πως όταν θα επέστρεφε όλα θα κυλούσαν ήρεμα. Ετσι και έγινε, αλλά για λίγο μόνο».