Δεν χρειάζεται μαντική ικανότητα – άλλωστε δεν υπάρχει παρά μόνο ως σχήμα λόγου – για να προβλέψει κάποιος ότι το 2021 θα φέρει τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Είναι μία πρόβεψη της ιδίας τάξεως με εκείνη που κάνουν συνήθως οι αστρολόγοι, όποτε επίκεινται προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ: «Βλέπω μία αλλαγή στην Αμερική», σου λένε με την απαραίτητη πάντα εμβρίθεια και εννοούν τις προγραμματισμένες εκλογές, που το ηλίθιο κοινό τους μάλλον αγνοεί. Τόσο βέβαιος είναι και ο ανασχηματισμός.
Οτι είναι ανάγκη να γίνει το υποστηρίζουν, καιρό τώρα, οι συνεργάτες του Πρωθυπουργού. Τελευταία όμως έχει αρχίσει να το αντιλαμβάνεται και το (συνήθως αδιάφορο) ευρύτερο κοινό, καθώς η κόπωση του κυβερνητικού μηχανισμού αρχίζει να παράγει λάθη, όπως στην περίπτωση του εμβολιασμού των κυβερνητικών στελεχών. Η ευκαιρία χάθηκε το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο ανασχηματισμός προαγγέλθηκε τόσο άκομψα, φωτογραφίζοντας τους υποψηφίους, ώστε η πραγματοποίηση παρεμβάσεων εις βάθος να είναι αδύνατη. Ετσι, οι αλλαγές ήσαν διορθωτικές: προστέθηκαν ορισμένοι φιλελεύθεροι εκσυγχρονιστές (Σκυλακάκης, Τσακλόγλου) στο πλευρό παραδοσιακών δεξιών (Σταϊκούρας, Βρούτσης) και ως εκεί.
Τη φορά αυτή νομίζω ότι θα είναι αλλιώς. Ως προς τη σημερινή σύνθεση της κυβέρνησης, ο χρόνος έχει δείξει την αξία και τη χρησιμότητα του καθενός, δικαιολογίες δεν υπάρχουν πια για κανέναν. Επειτα, οι συνθήκες της πανδημίας, με τις οποίες θα περάσουμε το μεγαλύτερο μέρος του νέου έτους, δεν επιτρέπουν ολιγωρίες στη λειτουργία της κυβέρνησης ούτε σπατάλη δυνάμεων. Τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών δεν θα πάψουν να κυκλοφορούν, όμως, στον βαθμό που καταλαβαίνω τον τρόπο με τον οποίο σκέπτεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αντιλαμβάνομαι ότι προτεραιότητά του είναι η αποτελεσματική διακυβέρνηση και το έργο. Συνεπώς, δεν πρόκειται να εκπλαγώ αν δω να αλλάζουν, ας πούμε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο υπουργός Υγείας και ο υπουργός Τουρισμού.
Ωστόσο, ουκ επ’ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος. Οι Ρωμαίοι το είχαν καταλάβει, γι’ αυτό πρόσθεσαν τα θεάματα (circenses) στον άρτο – παράδοση που συνεχίζεται και σήμερα, όταν λ.χ. τρώμε πίτσα βλέποντας γκραν-πρι στην τηλεόραση. Θέλω να πω ότι ο κάθε ανασχηματισμός έχει πάντα και ψυχαγωγικό χαρακτήρα, αφού πέραν των άλλων σκοπός του είναι να ικανοποιήσει κατά το δυνατόν τις φιλοδοξίες ή τη ματαιοδοξία της ΚΟ. Επομένως, η ανακύκλωση μικρομεσαίων σε ρόλους υφυπουργών είναι αναμενόμενη. Κανένα πρόβλημα. Η εκάστοτε κυβέρνηση οφείλει πρωτίστως να υπηρετεί το κοινό συμφέρον. Αν όμως μπορεί και να ψυχαγωγεί, γιατί όχι; Αρκεί τα νούμερα να περιορίζονται σε ρόλους διακοσμητικούς και ακίνδυνους…
ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΩΡΑ;
Στις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου, εμφανίσθηκε ένας καθηγητής Φαρμακολογίας στο Αριστοτέλειο, για να μας διαβεβαιώσει, απολύτως κατηγορηματικά, ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να παραχθεί το εμβόλιο μέσα στο 2020.
Τα επιχειρήματά του ήσαν ορισμένες φορές απλοϊκά και παιδαριώδη. Ρωτούσε, λ.χ., πού βρίσκονται τα εργοστάσια που παράγουν το εμβόλιο, διότι κανείς δεν τα έχει δει. Αστειότητες, εφόσον κάθε ερευνητικό κέντρο που αναπτύσσει το εμβόλιό του έχει συμβληθεί με μια μεγάλη φαρμακευτική βιομηχανία. Προφανώς, το εμβόλιο παράγεται στις εγκαταστάσεις των συγκεκριμένων βιομηχανιών, εκεί όπου παράγουν και τα άλλα προϊόντα τους. Αυτός ήταν άλλωστε ο σκοπός της ανάθεσης του έργου. Δεν χρειάζονται, λοιπόν, πελώριες ταμπέλες με την επιγραφή «Εδώ παράγεται το εμβόλιο!». Εκτός αν απευθύνονται προσωπικά στον καθηγητή από τη Θεσσαλονίκη…
Ωστόσο, η αυτοπεποίθησή του ήταν εντυπωσιακή, σε σημείο ώστε, όταν ρωτήθηκε αν θα είναι έτοιμο το εμβόλιο εντός του Δεκεμβρίου, να απαντήσει καγχάζοντας ότι «θα είναι, αλλά τον Δεκέμβριο του 2021». Αναρωτιέμαι τι να κάνει τώρα, λοιπόν, αυτός ο καθηγητής. Με τι πρόσωπο κυκλοφορεί και πώς σηκώνει το βάρος τέτοιας διάψευσης. Εχω μια ιδέα για να τον διευκολύνω, που νομίζω ότι του πηγαίνει και στον χαρακτήρα: να συμπεριφέρεται παντού και προς όλους σαν να έχουμε μόλις μπει στο 2022. Θα είναι μια έντιμη προσπάθεια για να αποδείξει ότι είναι μπροστά από την εποχή του, αν και δεν νομίζω ότι έχει πολλές πιθανότητες να πείσει…
