Αναζήτηση
Δύο πράγματα δεν ανέχεται ο Λανφράνκο Τσίριλο να ακούγονται για το παλάτι που έχτισε στο Γκελεντζίκ, στις νότιες ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Το πρώτο, είναι πως περιλαμβάνει και ένα strip club· το δεύτερο, πως το έφτιαξε για τον Βλαντίμιρ Πούτιν: «Δεν έφτιαξα το παλάτι αυτό για τον πρόεδρο», λέει στη «La Reppublica» αυτός ο «σκοτεινός» ιταλός αρχιτέκτονας από την Μπρέσια, που απέκτησε το 2014 και ρωσική υπηκοότητα. Κι εντούτοις, χρόνια τώρα είναι γνωστός στη Ρωσία ως «ο αρχιτέκτονας του Πούτιν».
Το όνομά του απλώς επανήλθε στην επικαιρότητα χάρη στο δίωρο βίντεο που κυκλοφόρησε την περασμένη Τρίτη η ομάδα του Αλεξέι Ναβάλνι. Οι λεπτομέρειες που περιελάμβανε για το «Παλάτι του Πούτιν», «τη μεγαλύτερη δωροδοκία στην ιστορία», μαζί και η νέα έκκληση προς τους Ρώσους να ξεσηκωθούν, έκαναν δεκάδες χιλιάδες Ρώσους να διαδηλώσουν το Σάββατο. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, πάλι, έκανε χθες κάτι ασυνήθιστο: αρνήθηκε κάθε σχέση με το παλάτι του Γκελεντζίκ.
Σύμφωνα τα στοιχεία του Ναβάλνι και των συνεργατών του, το κτήμα στο οποίο έχει φτιαχτεί το παλάτι είναι 39 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του Μονακό, κόστισε 1,3 δισ. ευρώ και προσφέρθηκε στον Πούτιν από «φίλους τους που έλαβαν από εκείνον το δικαίωμα να κλέψουν ό,τι ήθελαν στη Ρωσία».
Αλλά ο 61χρονος Λανφράνκο Τσίριλο, ο αρχιτέκτονας που το σχεδίασε, και το επίπλωσε με έπιπλα από τις ακριβότερες ιταλικές εταιρείες, δηλώνει πως δεν γνωρίζει από πού ήρθαν τα χρήματα. «Το έργο μού ανατέθηκε από μία εταιρεία με έδρα τη Μόσχα», δήλωσε, «τη Stroi Gas Consulting Ltd. Ποτέ δεν συνάντησα τον Πούτιν και ποτέ δεν συζήτησα το πρότζεκτ μαζί του».
Είναι όμως περήφανος για αυτό: «Φέραμε εκατοντάδες φορτηγά από την Ιταλία. Διαθέτει 90 κίονες, απίστευτα μάρμαρα, πισίνα και σπα, ένα πολύ μεγάλο home theater, χώρο περιπάτου και πάρκο με χιλιάδες κυπαρίσσια και ιταλικά αρωματικά φυτά. Διαθέτει 12 κρεβατοκάμαρες, έναν πορτοκαλεώνα 800 τ.μ., θερμοκήπια, ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο από τραβερτίνη…».
Σε συνεντεύξεις του, ο Τσίριλο περιέγραφε εαυτόν ως έναν ταπεινό άνθρωπο με χαμηλό προφίλ, προϊόν μιας μετασοβιετικής εκδοχής του Αμερικανικού Ονείρου. Σπούδασε, κατά τα λεγόμενά του, στο Πανεπιστήμιο Κα Φόσκαρι της Βενετίας, έπειτα εργάστηκε σε «αραβικές χώρες» και το 1991, ένας φίλος του από το Μιλάνο του ζήτησε να αναλάβει έναν πελάτη του στη Ρωσία. O άνθρωπος αυτός τον έφερε σε επαφή με τον Βάτζιτ Αλέκπεροφ, τον ιδρυτή της ρωσικής LUKoil – τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία. Σύμφωνα με τη «La Reppublica», ο Τσίριλο ζει τα τελευταία χρόνια στο Ντουμπάι, διατηρεί όμως πάντα το ρωσικό του διαβατήριο, «μία τιμή που του έκανε ο Πούτιν».
