Αναζήτηση
Ο επίλογος της περίφημης δίκης για τα στημένα παιγνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος που διεξήχθη για μήνες στο Τριμελές Κακουργιοδικείο Αθηνών υπήρξε ο προβλεπόμενος. Οι 28 κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν ομόφωνα και χωρίς αστερίσκους από κάθε κατηγορία. Οπως ήταν λογικό, λίγο μετά την απόφαση της προέδρου κυρίας Αριστέας Τσαμαδιά, τα ΜΜΕ εστίασαν στην αθώωση του μεγαλομετόχου του Ολυμπιακού κ. Βαγγέλη Μαρινάκη: η γενική εντύπωση όσων έχουμε παρακολουθήσει τη διαδικασία είναι ότι εξαρχής αυτός ήταν ο στόχος εισαγγελέων και ανακριτών.
Στην πραγματικότητα βέβαια, τώρα που η διαδικασία ολοκληρώθηκε, μπορούμε να πούμε ότι ο αληθινός στόχος ήταν ο Ολυμπιακός και η προσπάθεια των ανταγωνιστών του να του δημιουργήσουν προβλήματα ρίχνοντάς τον από την κορυφή.
Η διακομματική ενόχληση
Σε αυτή τους την προσπάθεια οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού βρήκαν βοήθειες όχι μόνο από τις εισαγγελικές αρχές, που κινήθηκαν μεροληπτικά και όπως αποδείχθηκε άτσαλα, αλλά ακόμη και από μέλη κυβερνήσεων που επένδυσαν στην πτώση του Ολυμπιακού. Η παραπομπή των 28 έδωσε τη δυνατότητα στην ηγεσία του υφυπουργείου Αθλητισμού στον καιρό των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να τοποθετήσει διοικούσα επιτροπή στην ΕΠΟ, να αναβάλει το 2015 μέχρι και τελικό Κυπέλλου έχοντας λόγο για τους διαιτητές του και να απειλεί τον Ολυμπιακό με τιμωρίες και υποβιβασμούς γιατί δήθεν ο διοικητικός ηγέτης του δεν σεβόταν τις αποφάσεις των ανακριτών που του απαγόρευαν την ενασχόληση με το ποδόσφαιρο.
Ας θυμίσουμε κάτι. Μέχρι το 2010 που ανέλαβε τον Ολυμπιακό ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν είχε ποτέ του απασχολήσει την ελληνική Δικαιοσύνη. Από το 2011 έχει γίνει στόχος δύο εισαγγελικών ερευνών ως μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός και η δύναμή του ενοχλούν τις πολιτικές ηγεσίες: ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη έρευνα άρχισε στα χρόνια της κυβέρνησης Σαμαρά. Η ενόχληση είναι διακομματική.
Κάποια χρήσιμα συμπεράσματα
Στο τέλος αυτής της ιστορίας μπορεί να βγουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Η αθωωτική απόφαση αποδεικνύει ότι οι εισαγγελικές έρευνες έγιναν για να πλήξουν τον Μαρινάκη προσωπικά (και τον Ολυμπιακό γενικότερα…) και όχι για να φέρουν κάποιου τύπου κάθαρση στο ποδόσφαιρο – πράγμα που, αν συνέβαινε, θα ήταν για τον χώρο χρήσιμο. Συνέβη κάτι πρωτοφανές στην ιστορία της χώρας: ποινικοποιήθηκε, κατά κάποιον τρόπο, η πρωτιά μιας ομάδας και η επιτυχία της. Οι κατά παραγγελία αυτές έρευνες των εισαγγελέων βασίζονταν σε ένα αξίωμα απλό και συγχρόνως τερατώδες: «Από τη στιγμή που κερδίζεις, είσαι ένοχος»! Το ίδιο το κατηγορητήριο, με τη σαθρότητά του και την τσαπατσουλιά του, αποτελεί απόδειξη πως κανείς δεν έψαξε ποτέ πώς στήνονται ματς, πώς επηρεάζονται και από ποιους οι διαιτητές, ποιες ακριβώς είναι οι σχέσεις προέδρων των ΕΠΣ με παράγοντες, ποιοι δέρνουν ανθρώπους κ.τ.λ. Ερευνες που ξεκίνησαν μετά από ανώνυμες επιστολές (αν είναι δυνατόν…) είχαν ως στόχο να προκαλέσουν οικονομική ζημιά στον σύλλογο, που κινδύνευσε με αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μετά τις αστείες όπως τελικά αποδείχθηκε παραπομπές. 
Η νίκη στο CAS το μυστικό
Και οι δύο έρευνες ωστόσο ήταν αδύνατον να προκαλέσουν καταδίκες. Η πρώτη έρευνα, αυτή του 2011, κατέληξε σε ένα απόλυτο φιάσκο. Η δεύτερη, που ήταν ακόμη πιο στοχευμένη, είχε ως στόχο είτε τον υποβιβασμό του Ολυμπιακού είτε τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό του: αν ο Ολυμπιακός τον Αύγουστο του 2015 δεν κέρδιζε τον ΠΑΟ στο CAS (τον ΠΑΟ που είχε προσφύγει εναντίον της UEFA που είχε απορρίψει το αίτημα αποκλεισμού του αιωνίου αντιπάλου του λόγω παραπομπής σε δίκη του προέδρου του), πιθανότατα η εξέλιξη του ελληνικού ποδοσφαίρου να ήταν διαφορετική.
Οι εγκέφαλοι του σχεδίου δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν στον Ολυμπιακό τη ζημιά που θα ήθελαν, ωστόσο κάτι κατάφεραν: τη διετία 2016-2017 ο Ολυμπιακός πήρε μέρος σε πρωταθλήματα όπου όποιος δήλωνε εχθρός του εκπροσωπούσε «σχέδια εξυγίανσης» κόντρα σε παράγοντες που περιγράφονταν ως «μέλη εγκληματικών οργανώσεων» αρχικά και ως «συμμορίτες» στη συνέχεια.
Το κλίμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κατατρομοκράτηση δικαστών, παραγόντων και διαιτητών – η παραπομπή λειτουργούσε ως μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση χάρη και στη δουλειά ενός ολόκληρου μιντιακού συστήματος που δεν έκανε άλλο από το να δημιουργεί εντυπώσεις. Για χρόνια το μήνυμα προς όλους ήταν ότι «αν θέλετε την ησυχία σας και δεν θέλετε να καταλήξετε κι εσείς κατηγορούμενοι κυνηγήστε όπου και όσο μπορείτε τον Ολυμπιακό». Στο τέλος της πολύκροτης αυτής υπόθεσης μπορούμε να πούμε πως στόχος ήταν να φύγει από το ποδόσφαιρο ο Μαρινάκης. Που όμως άντεξε κόντρα στα προγνωστικά όποιων για χρόνια παρουσίαζαν τις εναντίον του έρευνες ως βέβαιες καταδίκες.
Ηταν όλα απλώς παραμύθια
Οσοι έχουν παρακολουθήσει τις ιστορίες αυτές από την αρχή γνώριζαν ότι ο Μαρινάκης δεν θα μπορούσε να καταδικαστεί ποτέ. Ωστόσο το εντυπωσιακό της απόφασης είναι ότι η χωρίς αστερίσκους αθώωση όλων των υπόλοιπων κατηγορουμένων καταρρίπτει το σύνολο των κατηγοριών, μερικές από τις οποίες έγιναν πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου κανείς από τους εμπλεκόμενους παράγοντες δεν είχε ποτέ του συμμετοχή σε κάποια αξιόποινη πράξη. Κανείς διαιτητής δεν αποδείχθηκε ποτέ ότι έβλαψε σκόπιμα κάποια ομάδα. Κανείς ποδοσφαιριστής δεν συμμετείχε σε παιγνίδι αλλοιώνοντας το αποτέλεσμά του κατόπιν εντολών. Αποδείχθηκαν απλές μπούρδες μια σειρά από ιστορίες που προβλήθηκαν ως συνταρακτικές αποκαλύψεις.
Οι καταγγελίες του Νίκου Γεωργέα για το Ολυμπιακός – Βέροια μπορούν και επισήμως να θεωρηθούν γελοιότητες. Αν η Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ έκανε πραγματικά τη δουλειά της θα έπρεπε ήδη να καλέσει τον Τάκη Φύσσα και να του επιβάλει μια ποινή για όσα έχει δηλώσει για το Ολυμπιακός – Ατρόμητος. Οι μαρτυρίες του κ. Χρήστου Σάββα για δήθεν στημένους πίνακες διαιτησίας αποδείχθηκαν αποκυήματα νοσηρής φαντασίας. Οι συστάσεις εγκληματικών οργανώσεων και συμμοριών και όλα τα υπόλοιπα βαρύγδουπα που εμφανίζονταν ως δήθεν συνταρακτικές αποκαλύψεις ενός σκοτεινού παρασκηνίου από εκπομπές, εφημερίδες και ιστοσελίδες ήταν ή σενάρια διάφορων κακομοίρηδων ή υπερβολικές εκτιμήσεις ανθρώπων με προβλήματα αντίληψης ή απλά ψέματα. Αυτό με απόφαση του ποινικού δικαστηρίου πλέον.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν οι 28 διεκδικήσουν αποζημιώσεις από όσους τους συκοφάντησαν, τους σπίλωσαν και τους κρέμασαν στα μανταλάκια. Οπως αποδείχθηκε για το τίποτα…
