Πάμε λίγο πίσω. Συγκεκριμένα, λίγο πριν προκύψει η Πρώτη Φορά Αριστερά. 13 Ιανουαρίου του 2015. «Κατά τη συνάντηση με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και τους συνεργάτες του, του τομέα Περιβάλλοντος, εκθέσαμε λεπτομερώς με αριθμούς, στοιχεία και ντοκουμέντα το τεράστιο έργο των Κυνηγετικών Οργανώσεων και της Θηροφυλακής μας, για την προστασία και διαχείριση του περιβάλλοντος. Το οποίο έχει αναγνωρισθεί επισήμως και διεθνώς από πανεπιστήμια, φιλοπεριβαλλοντικές οργανώσεις, τη Γραμματεία της Συνθήκης της Βέρνης και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Παρ’ όλη την ενημέρωση που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με στοιχεία, παρά μόνο με ιδεοληψία, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δέχθηκε με κανέναν τρόπο να τροποποιήσει, κατά την κρίση του, τις γνωστές θέσεις του Προγράμματός του. Θέσεις οι οποίες με την κατάργηση της Θηροφυλακής των Κυνηγετικών Οργανώσεων, την αύξηση των περιοχών απαγόρευσης του κυνηγίου, την πλήρη υποβάθμιση του ρόλου των Κυνηγετικών Οργανώσεων, τη μείωση των κυνηγετικών περιόδων, οδηγούν στην ουσία και στην πράξη σε κατάργηση της κυνηγετικής δραστηριότητας, παρότι η χώρα μας δεν έχει ποτέ καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για θέματα θήρας».
Κάπως έτσι πήγε τότε, επεισοδιακά δηλαδή, η συνάντηση Αλ. Τσίπρα με τους κυνηγούς. Πάμε τώρα, στις ημέρες μας. Συγκεκριμένα, στις 21 Ιανουαρίου του 2020, στην Ελλάδα της πανδημίας. Οι εκπρόσωποι των κυνηγών, σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, «ευχαρίστησαν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για την ώριμη και υπεύθυνη, όπως είπαν, στάση του, επέκριναν την κυβέρνηση για τις αμφιταλαντεύσεις της και τη χαρακτήρισαν “εχθρό των κυνηγών” καθώς αποφάσισε να ανοίξει το λιανεμπόριο και πλείστες άλλες δραστηριότητες της αγοράς, αλλά να διατηρήσει τους υφιστάμενους περιορισμούς στο κυνήγι».
Είχε προηγηθεί τηλεδιάσκεψη με τον τέως πρωθυπουργό ενώ ακολούθησε οργίλη ανακοίνωση της ΝΔ.
Η κυβερνητική εμπειρία
Τι άλλαξε για την Αξιωματική Αντιπολίτευση; Η κυβερνώσα εμπειρία που μεσολάβησε στο διάστημα 2015-2019; Μια νέα τακτική τού «μάζευε κι ας είν’ και ρώγες» λόγω της διαρκούς δημοσκοπικής καθήλωσης; Ή μια αμφίσημη στρατηγική που χωράει από τον περιβαλλοντικό ριζοσπαστισμό μέχρι τους κυνηγούς; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οπως μας λέει πεπειραμένος παράγοντας του «πράσινου» κινήματος, ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε θέση για απαγόρευση του κυνηγιού. Το ίδιο μας λέει και για το ΚΚΕ. «Μα δείτε στελέχη τους να είναι θιασώτες του κυνηγιού όπως ο Πολάκης και επίσης, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είχαν ποτέ τέτοια θέση» συμπληρώνει. Υπό αυτή την έννοια, δεν θεωρεί πως υπήρξε μεταβολή θέσης. Ας θυμίσουμε δε πως η πρώτη φορά Αριστερά δεν ήταν μόνον η σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ.
Ηταν και με το κόμμα των Οικολόγων-Πράσινων, παράταξης με μακρά διαδρομή στο πεδίο του οικολογικού ριζοσπαστισμού και μάλιστα με συμμετοχή στελεχών του, ως υπουργών (Τσιρώνης, Δημαράς). Οπως λέει το ρεπορτάζ τότε, παρά τις αντίθετες θέσεις των δύο κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγων Πράσινων) για το κυνήγι, δεν τέθηκε ζήτημα στις διαπραγματεύσεις εν όψει της κυβέρνησης του 2015, ούτε την πρώτη, ούτε τη δεύτερη φορά. Οι κυβερνητικές ημέρες κύλησαν (σχετικά) ομαλά μεταξύ τους, αφού οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν έθεσαν ζήτημα απαγόρευσης του κυνηγιού παρά τις πάγιες θέσεις τους. Και σε σχέση με τον σύγχρονο αστικό τρόπο ζωής και σε σχέση με το τι πρέπει να γίνει.
Κι όμως δεν ήταν λίγοι αυτοί που σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ υπενθύμιζαν την «πράσινη» καταβολή του που πάντως ξεχάστηκε. Τους αγώνες στελεχών του για θέματα περιβάλλοντος (π.χ. ανεμογεννήτριες ή ορυχεία). Αλλοι πάλι θυμούνται αρθρογραφία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως του Βαγγέλη Αποστόλου, ήδη από τις αρχές του 2015 που αποσαφήνιζε τις θέσεις του κόμματος. «Αυστηρή εφαρμογή κείμενης νομοθεσίας περί κυνηγετικών αδειών. Περαιτέρω περιορισμός της κυνηγετικής δραστηριότητας, χρονικά/χωρικά. Δημιουργία νέων/επέκταση υφιστάμενων πάρκων προστατευόμενης άγριας ζωής. Ουσιαστική πάταξη λαθροθηρίας με αυτόφωρες διαδικασίες/αύξηση προστίμων/αποτελεσματικότερη φύλαξη» έλεγε τότε.
Η νέα πραγματικότητα
Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί πως μπορεί κάποιος να ψαρέψει ή να κυνηγήσει, παρά την πανδημία, και ασκεί κριτική για αυτό στην κυβέρνηση. Σε αυτό το πλαίσιο έγινε η συνάντηση με κυνηγούς, που σήκωσε αντιδράσεις για μετατόπιση των θέσεών του. Δεν ήταν λίγοι που υπενθύμιζαν δε πως εν όψει του νέου Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του λεγόμενου μετασχηματισμού του συντελούνται μια σειρά νέων συλλογικών τροποποιήσεων πιο «φιλικών» με όρους όπως η Κλιματική Αλλαγή αλλά και η Πράσινη Μετάβαση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αλλά και με όσα έχουν προς το παρόν διαρρεύσει, η Κουμουνδούρου έχει πρόθεση να γειωθεί πιο εγγύτερα με πράσινες θέσεις και με έννοιες όπως αειφορία και κλίμα. Βεβαίως, όπως λέει πολύπειρος παράγοντας του χώρου, η νέα μετατόπιση δεν θα επαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε έναν πρώιμο οικολογικό κινηματισμό που είδαμε για πολλά χρόνια (και που έφτανε σε συμμετοχή σε εμβληματικές κινητοποιήσεις για τον Αχελώο ή τις Σκουριές). Η νέα πραγματικότητα του ρεαλισμού θέλει την Κουμουνδούρου πιο κοντά σε λογικές Αλ Γκορ ή μιας μοντέρνας πράσινης Σοσιαλδημοκρατίας. Μια ισορροπία για πολλούς εύθραυστη που θα επιχειρεί να συμβιβάσει την κλιματική προστασία με τον «ήπιο καπιταλισμό» ή τον «καπιταλισμό με κανόνες με μια κάποια αειφορία». Οι πιο σκληροί και εντός ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν ως ουτοπικό κάτι τέτοιο. Η σημερινή πολιτική συγκυρία επιτρέπει, από τη μία να έχουν πιο βερμπαλιστικές θέσεις ορισμένα στελέχη πάνω στα εν λόγω θέματα, αλλά δίνουν και τον χώρο στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να βλέπει τους κυνηγούς ή τους ψαράδες και να συμφωνεί μαζί τους για την άδεια να δραστηριοποιούνται εν καιρώ πανδημίας.
Ο δυϊσμός της Κουμουνδούρου
Μια σειρά τέως υπουργών πάντως που κινούνται γύρω από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν πως δεν μπορεί να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων η όποια κυβερνητική πείρα και τα όποια «πράσινα αποτελέσματα». Χωρίς όμως να θέλουν να επιστρέψει το κόμμα στην «άγρια Οικολογία». Οι πιο επικριτικοί θεωρούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ και στις κυβερνήσεις του απλώς ακολούθησε την πεπατημένη και ξέχασε γρήγορα τις πράσινες δεσμεύσεις του. Μην ξεχνάμε πως ακόμη και μεταξύ κυβερνητικών εταίρων (ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγων – Πράσινων) υπήρξε επεισόδιο αλλά και εμπλοκές κατά τις ημέρες διακυβέρνησης (2015- 2019), όπως τότε που οι δεύτεροι εξέδιδαν οργισμένη ανακοίνωση κατά του υπουργού Γιώργου Σταθάκη για την εξόρυξη υδρογονανθράκων. Ο σημερινός δυϊσμός του ΣΥΡΙΖΑ πάντως, λένε οι αντίπαλοί του, έχει να κάνει με την απουσία δυναμικής του να γίνει βασικός και εν δυνάμει εκ νέου κυβερνητικός πόλος στον δικομματισμό. Από εδώ απορρέει το φλερτ με κυνηγούς και οικολόγους την ίδια στιγμή. Και η ζητούμενη σύνθεση των δύο αναγνώσεων αθροίζεται με όλα τα σημερινά μετέωρα στοιχήματα για την Κουμουνδούρου.
