To 2021 για τον τουρισμό είναι μια δύσκολη εξίσωση και δεν προσφέρεται για προγνωστικά. Η πανδημία είναι ακόμη εδώ και οι αβεβαιότητες εξακολουθούν να είναι μεγάλες, κυρίως λόγω των μεταλλαγμένων στελεχών του ιού που εμφανίζονται και μάλιστα σε χώρες που είναι παραδοσιακές αγορές για τον ελληνικό τουρισμό, όπως η Μ. Βρετανία. Επιπλέον φαίνεται πως οι ποσότητες της προσφοράς των εμβολίων από τις φαρμακευτικές εταιρείες είναι κατά πολύ υποδεέστερες της ζήτησης που υπάρχει και αυτό φρενάρει τον ρυθμό του εμβολιασμού στις χώρες της Ευρώπης και ασφαλώς στη χώρα μας. Προφανώς θα απαιτηθεί χρόνος προκειμένου να απαντηθούν αυτά τα ζητήματα και είναι ο βασικός λόγος που το πρώτο εξάμηνο του 2021 θα πρέπει να θεωρηθεί χαμένο για τον ελληνικό τουρισμό. Σε κάθε περίπτωση το εμβόλιο είναι το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα της «επόμενης μέρας» καθώς αποτελεί και το μοναδικό όπλο της επιστήμης αυτή την ώρα, προκειμένου να νικήσει τον ιό και να απελευθερώσει τον πλανήτη από την καραντίνα.
Από αυτή την άποψη ήταν εξαιρετικά θετική η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη θεσμοθέτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο ενός πιστοποιητικού εμβολιασμού, ένα είδος υγειονομικού διαβατηρίου που θα έχουν όσοι εμβολιαστούν και με το οποίο θα μπορούν να ταξιδεύουν από χώρα σε χώρα χωρίς τους περιορισμούς που ισχύουν σήμερα. Με την προϋπόθεση ασφαλώς ότι θα επιταχυνθούν τα προγράμματα εμβολιασμού. Από κει κι έπειτα για την τουριστική επανεκκίνηση καταλυτικό ρόλο θα παίξουν και οι συμφωνίες που θα υπάρξουν ανάμεσα στην ΕΕ και τις τρίτες χώρες, ως προς την έγκριση των εμβολίων που χρησιμοποιούν. Ειδικά με χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα που χρησιμοποιούν ήδη δικά τους εμβόλια, τα οποία όμως δεν έχουν έγκριση για την αποτελεσματικότητά τους από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Ως εκ τούτου, μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση θα οδηγήσει για το φετινό καλοκαίρι σε υγειονομικά πρωτόκολλα που θα συμπεριλαμβάνουν ένα «μείγμα» εμβολιασμού, γρήγορων τεστ και PLF. Με αυτά τα δεδομένα κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Το σημαντικό στη φάση που βρισκόμαστε είναι η στήριξη του ξενοδοχειακού κλάδου ώστε μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο όχι μόνο για την ανάκαμψη του τουρισμού αλλά συνολικά της εθνικής οικονομίας.
Το ξενοδοχείο σήμερα βρίσκεται στο σημείο μηδέν. Οπως έδειξε και πρόσφατη έρευνα του ΙΤΕΠ για το ΞΕΕ, ο ξενοδοχειακός τζίρος του 2020 είναι στο μείον 78%, υπάρχουν ανείσπρακτα έσοδα από το καλοκαίρι, οι προκαταβολές είναι μηδενικές και τα voucher των κρατήσεων που μετατέθηκαν από το 2020 στο 2021 θα μεταφραστούν σε επιστροφές χρημάτων αν οι υγειονομικές συνθήκες δεν επιτρέψουν την έστω και σταδιακή επιστροφή στην τουριστική κανονικότητα. Σε αυτή την κατεύθυνση δύο είναι τα μείζονα ζητούμενα.
Πρώτον, να θωρακιστούν άμεσα με ρευστότητα οι αντοχές του κλάδου και μεσομακροπρόθεσμα να αξιοποιηθούν οι πόροι από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης που μαζί με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ φτάνουν τα 72 δισ. Δεύτερον, να στηριχτεί η απασχόληση στον κλάδο, με την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών μέχρι να καταφέρουμε να φτάσουμε στην «επόμενη μέρα». Η νέα κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας που υπογράψαμε πριν από λίγες μέρες αποδεικνύει στην πράξη πως οι ξενοδόχοι, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, κάνουμε το καθήκον μας απέναντι στην κοινωνία. Παρά το γεγονός πως βρισκόμαστε κυριολεκτικά σε αχαρτογράφητα νερά υπογράψαμε μια διετή συμφωνία, εμπεδώνοντας το αίσθημα ασφάλειας στους εργαζομένους μας που είναι οι άμεσοι συνεργάτες μας και μοχθούμε μαζί για να ξεπεράσουμε τις πελώριες προκλήσεις της συγκυρίας. Διασφαλίζουμε έτσι την εργασιακή ειρήνη και ευελπιστούμε πως και η πολιτεία από την πλευρά της, θα ανταποκριθεί στη δική της ευθύνη. Αν μη τι άλλο, το μεγάλο μάθημα της πανδημίας είναι να νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλο, αφού κανένας δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του.