Τον Σεπτέμβριο του 2000, 189 χώρες υπέγραψαν τη «Διακήρυξη της Χιλιετίας», διαμορφώνοντας τις αρχές της διεθνούς συνεργασίας για μια νέα εποχή προόδου για την επίτευξη κοινών στόχων.
Εξερχόμενοι από τον Ψυχρό Πόλεμο, ήμασταν βέβαιοι για τη δυνατότητά μας να οικοδομήσουμε μια πολυμερή τάξη πραγμάτων, ικανή να αντιμετωπίζει τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής: την πείνα και την ακραία φτώχεια, την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, τις επιδημίες, τα οικονομικά σοκ και την πρόληψη συγκρούσεων. Τον Σεπτέμβριο του 2015, όλες οι παραπάνω χώρες δεσμεύτηκαν εκ νέου σε μια φιλόδοξη ατζέντα προκειμένου να αντιμετωπίσουν από κοινού τις διεθνείς προκλήσεις: την Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.
Ο κόσμος μας έχει βιώσει αποκλίνουσες τάσεις, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε αύξηση της ευημερίας παγκοσμίως, ενώ παράλληλα οι ανισότητες παραμένουν ή εντείνονται. Οι δημοκρατίες κέρδισαν έδαφος, την ίδια στιγμή που παρατηρήσαμε μια δυναμική επιστροφή του εθνικισμού και του προστατευτισμού. Τις προηγούμενες δεκαετίες, δύο μείζονες κρίσεις διατάραξαν τις κοινωνίες μας και αποδυνάμωσαν τα κοινά μας πολιτικά πλαίσια, γεννώντας αμφιβολίες αναφορικά με την ικανότητά μας να ξεπερνάμε τα σοκ, να αντιμετωπίζουμε ριζικά τα αίτιά τους και να διασφαλίζουμε ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές. Μας υπενθύμισαν, επίσης, πόσο αλληλεξαρτημένοι είμαστε.