Αναζήτηση
«Η Κληρονομιά», η κωμωδία του Πιερ ντε Μαριβώ, σε μετάφραση Ανδρέα Στάικου και σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη, που πρόλαβε πριν την επιβολή των περιοριστικών μέτρων να πραγματοποιήσει δύο μόνο παραστάσεις στην Πάνω Σκηνή του «Από Μηχανής Θεάτρου», έρχεται σε on demand προβολή το Σάββατο 27 και την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου. Οι προβολές θα είναι διαθέσιμες στη σελίδα του θεάτρου https://amtheater.gr/ έναντι ηλεκτρονικού εισιτηρίου (7 ευρώ).
«Ο θίασός μας στάθηκε τυχερός γιατί προλάβαμε να ολοκληρώσουμε τις πρόβες και να παρουσιάσουμε την δουλειά μας στο κοινό, που την δέχτηκε πάρα πολύ θερμά. Η απήχηση ήταν έντονη και τα γέλια, παρά τις μάσκες, ηχηρά» λέει ο Γιάννης Νταλιάνης. «Με το κλείσιμο ακολούθησε μια περίοδος αδράνειας, όμως η προοπτική του να έρθουμε ξανά σε επαφή με το κοινό, έστω και διαδικτυακά, μας γέμισε με όρεξη για δουλειά. Καινούργιες πρόβες, εξέλιξη, και ιδιαίτερη φροντίδα για μια κινηματογράφηση που θα αναδεικνύει τις αρετές της παράστασης. Η τριάδα των κινηματογραφιστών Πάτροκλος Σκαφιδάς, Διονύσης Κούτσης, Αϊσέ Σαρή, η ηχοληψία του Πάνου Γασπαράτου και όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές και ηθοποιοί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να δώσουμε στον κόσμο ένα πραγματικά άρτιο αποτέλεσμα».
«Η Κληρονομία» αποτελεί μια δοκιμασία ένα ισχυρό crash test του έρωτα. Σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής και πολιτικής κρίσης όπως αυτή που περνούσε η Γαλλία στα μέσα του 18ου αιώνα (που οδήγησε τελικά στην γαλλική επανάσταση) και ενώ το τραπεζικό σύστημα είχε καταρρεύσει, δεν είναι τόσο απλό να θυσιάσει κανείς 200 χιλιάδες φράγκα προκειμένου να διατηρήσει εντελώς ακηλίδωτο τον έρωτά του. Ένας έρωτας που στον κόσμο του Μαριβώ δυσκολεύεται πάντα να εκφραστεί απερίφραστα γιατί εκτός από τα όποια εξωτερικά εμπόδια, υψώνεται μπροστά του ο εγωισμός, η δειλία, και ο φόβος να ξανοιχτούμε στον ωκεανό των συναισθημάτων.
Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους υποδύονται οι ηθοποιοί Μαριλίτα Λαμπροπούλου, Νίκος Νίκας, Γιάννης Σοφολόγης, Παρή Τρίκα, Μπίλιω Μαρνέλη και Γιώργος Πατεράκης.
Ο Γιάννης Νταλιάνης και η Μαριλίτα Λαμπροπούλου μιλούν στα «Νέα» για την παράσταση, τον έρωτα και το θέατρο σε streaming.
Από τις δύο μόνο παραστάσεις που δώσατε, βρίσκεστε τώρα στο streaming. Πώς ήταν όλο αυτό το ταξίδι;
Γ.Ν. Μετά την πρεμιέρα 31 Οκτωβρίου, χαρά και ενθουσιασμός με την ανταπόκριση του κοινού που ήρθε να ανταμείψει την δουλειά που είχε προηγηθεί. Και αμέσως μετά την δεύτερη παράσταση, που πήγε ακόμα καλύτερα, σχεδόν πριν προλάβει να σβήσει το χειροκρότημα, έρχεται η διακοπή. Απότομη προσγείωση. Ένα αίσθημα ματαίωσης. Ακολουθεί ένα μεγάλο διάστημα αδράνειας. Η προοπτική όμως να βρεθούμε ξανά σε επαφή με το κοινό μέσα από το streaming, μας γεμίζει όρεξη. Αξιοποιούμε την εμπειρία που είχαμε με το κοινό και ανανεώνουμε το υλικό μας. Καινούργιες λεπτομέρειες. Μια δημιουργική διαδικασία κινηματογράφησης. Αυτονόητες καλλιτεχνικές διαδικασίες, που είμαστε αποφασισμένοι, εμείς και χιλιάδες άλλοι καλλιτέχνες να επικρατήσουν έναντι του ζόφου που μας περιτριγυρίζει.
Η αρχική ιδέα για την παράσταση πώς προέκυψε κ. Νταλιάνη;
Γ. Ν. Η Κληρονομιά και γενικότερα τα έργα του Μαριβώ είναι μέσα σ’ ένα ευρύτερο ρεπερτόριο που έχουμε καταρτίσει η Μαριλίτα κι εγώ, για την ομάδα μας, την Zero Gravity. Οι ευφυέστατοι διάλογοι και ο τρόπος που χειρίζεται την ερωτική έκπληξη, έχει για μένα ιδιαίτερο θεατρικό ενδιαφέρον. Μια μέρα λοιπόν, καθώς περνούσα έξω από ένα pet shop, είδα δύο παπαγαλάκια (love birds) κλεισμένα σε δυο διαφορετικά κλουβιά. Και τότε συνέλαβα την εικόνα της παράστασης: άνθρωποι εγκλωβισμένοι. Η ευτυχία βρίσκεται έξω απ’ τα κλουβιά.
Πως προσεγγίζετε τον ρόλο σας, κυρία Λαμπροπούλου;
Είδα την Κόμισσα σαν ένα πρόσωπο που δεν του αρέσει να εξαπατά και να εξαπατάται, παρόλο που ζει μέσα σ’ ένα περιβάλλον οικονομικού ανταγωνισμού και υποκρισίας. Η ίδια φαίνεται να περιφρονεί το χρήμα, με την ασφάλεια ωστόσο που της δίνει η περιουσία της και το στάτους της. Υπάρχουν λοιπόν αντιφάσεις σ’ αυτήν όπως σε όλα τα πρόσωπα. Ενώ παρουσιάζεται στην αρχή ως αυστηρή και απρόσβλητη από τα βέλη του έρωτα, στην πραγματικότητα όλο αυτό προκύπτει από κάποιον ιδεαλισμό. Διεκδικεί το ειλικρινές, το θαρρετό, το πιστό, το ανιδιοτελές. Όμως κι αυτή κυβερνάται από το πώς πρέπει να φαίνεται στους άλλους, κάτι που έχουν όλα τα πρόσωπα του Μαριβώ, και απηχεί το κοινωνικό σχόλιο του συγγραφέα. Αυτό λοιπόν που κυβερνάει το «φαίνεσθαι» της Κόμισσας είναι ένας εγωισμός και μία περηφάνεια, που της εμποδίζουν να δείξει τα αισθήματά της και δημιουργεί κωμικές παρανοήσεις.
Τι κοινά παρουσιάζει το πλαίσιο του έργου με την σημερινή εποχή;
Γ.Ν. Προτιμώ να μιλήσω για τις διαφορές, που είναι τεράστιες. Δεν θεωρώ απαραίτητο να φέρνουμε κατ’ ανάγκη ένα έργο εποχής στο σήμερα. Η τέχνη λειτουργεί ως παράδειγμα. Μέσα από τις διαφορές και τις αντιστοιχίες, μπορούμε μερικές φορές να καταλάβουμε περισσότερα πράγματα, και να μείνουμε έκπληκτοι από τις ομοιότητες. Στην εποχή του Μαριβώ ας πούμε, δεν υπήρχε το ίντερνετ, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες και οι δορυφόροι. Υπήρχαν όμως οι επενδύσεις και η κατάρρευση της τράπεζας της Γαλλίας. Υπήρχαν επίσης οι υπηρέτες, δέσμιοι των αφεντικών τους, αλλά ποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι σήμερα είμαστε απόλυτα ελεύθεροι; Τέλος, υπήρχε ο έρωτας και το ερωτικό παιχνίδι. Νομίζω ότι αυτό, που είναι και το κέντρο του έργου, είναι το πιο κοινό απ’ όλα.
Αυτός ο έρωτας που παρουσιάζεται από τον Μαριβώ, γιατί πρέπει να είναι μετ’ εμποδίων;
Γ. Ν. Γιατί με τα εμπόδια ο έρωτας δοκιμάζεται, η επιθυμία φουντώνει, και η κωμωδία απογειώνεται.
Μ. Λ. Ο Μαριβώ για μένα είναι ένας μελαγχολικός κωμωδιογράφος. Τα εμπόδια που μπαίνουν στον έρωτα, σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται να είναι ο εγωισμός, η φιλοχρηματία, η διαφορά κοινωνικού στάτους, η εξάρτηση από τους αφέντες, η δειλία, κ.α. Το βασικό εμπόδιο, όμως, είναι ότι νίκη του έρωτα είναι εφήμερη. Όσο κι αν είναι η δύναμη που κινεί, άλλο τόσο είναι και φευγαλέος. Σα λουλούδι που άνθισε για μια μέρα.
Εσείς θα θυσιάζατε 200 χιλιάδες φράγκα για να διατηρήσετε ζωντανό τον έρωτά σας;
Γ. Ν. Χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μ. Λ. Τι θα μου αγοράζαν τα χρήματα που θα μπορούσε να με παρηγορήσει για την απώλεια του έρωτα;
Ποια «Κληρονομιά» θα θέλατε να αφήσει πίσω η παράστασή σας, έστω και μέσω streaming;
Γ. Ν. Μια φρέσκια ματιά στο κόσμο του Μαριβώ, και μια απολαυστική ανάσα μέχρι την επόμενη συνεύρεση στις θεατρικές αίθουσες…
