Τι κοινό μπορεί να έχει ένα 13χρονο κορίτσι που ζει στο Νιου Τζέρσεϊ και περνά τον χρόνο της στέλνοντας μηνύματα στις φίλες της μέχρι να βρεθεί σε μια υπερατλαντική πτήση που θα έχει προορισμό το υψηλότερο βουνό της Ελλάδας, με ένα κοριτσάκι που ζει στην αρχαία Αθήνα, απορρίπτεται από τη μητέρα του και καταλήγει να γίνει «Αρκτος», θεραπαινίδα δηλαδή στο ιερό της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα και με ένα αγοράκι θρακικής καταγωής, που είναι σκλάβος σε ένα εργαστήριο αγγειοπλαστικής; Είναι οι πρωταγωνιστές δύο παιδικών βιβλίων που κυκλοφόρησαν πρόσφατα στα αγγλικά και έχουν ως πεδίο δράσης την αρχαία Ελλάδα με διαφορετικό τρόπο. Αν και το πρώτο έχει τη μορφή κόμικ και το δεύτερο τη μορφή εκπαιδευτικού μυθιστορήματος καθώς είναι εμπλουτισμένο με φωτογραφίες και υλικό από αρχαιολογικά ευρήματα και εκθέματα μουσείων και τα δύο – τα οποία παρουσιάστηκαν προ ημερών από τους «New York Times» αποτελούν απόδειξη πως η ελληνική μυθολογία και η κλασική αρχαιότητα παραμένουν σταθερή πηγή έμπνευσης για τους συγγραφείς, ενώ η συγκεκριμένη θεματική επιλογή μαρτυρά ότι εξακολουθεί να είναι ελκυστική για τη νέα γενιά.
Στο «Κεχριμπάρι και πηλός» της βραβευμένης συγγραφέως Λόρα Εϊμι Σλιτζ, το κεχριμπάρι είναι η μικρή Μελιστώ, γόνος αριστοκρατικής αθηναϊκής οικογένειας και πηλός ο νεαρός Ράσκος, που έχει γεννηθεί από σκλάβα μητέρα και κατά συνέπεια σκλάβος κι εκείνος εργάζεται στο εργαστήριο αγγειοπλαστικής του Μένωνα. Και τα δυο παιδιά αν και έχουν διαφορετική καταγωγή είναι θύματα βίας: η Μελιστώ κακοποιείται από τη μητέρα της, ο Ράσκος από τον αφέντη του. Το κορίτσι θα γλιτώσει για λίγο από τα βάσανά του πηγαίνοντας στη Βραυρώνα, το αγόρι θα γίνει συνομιλητής του Σωκράτη. Την τελική σύνδεση ανάμεσα στους δύο ήρωες θα κάνει η τροφός της Μελιστούς που αποδεικνύεται ότι ήταν η μητέρα του Ράσκου. Στα ενδιαφέροντα στοιχεία του βιβλίου είναι η εναλλαγή πεζού και έμμετρου λόγου.
Κόμικ
Στο δεύτερο βιβλίο που έχει τη μορφή κόμικ «Ω θεοί μου», η 13χρονη Κάρεν καλείται για ένα διάστημα να ζήσει με τον πατέρα της λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων της μητέρας της. Δεν χαίρεται με την ιδέα να εγκαταλείψει το Νιου Τζέρσεϊ για τον Ολυμπο, αλλά με το πέρασμα του χρόνου κι όταν θα διαπιστώσει ότι καθηγήτριες στο σχολείο είναι οι μούσες, ότι οι αστείοι τύποι είναι οι Τιτάνες και οι σκύλες συμμαθήτριες οι Μοίρες, δεν θα αργήσει να συνειδητοποιήσει ότι ο πατέρας της δεν είναι άλλος από τον Δία. Στη γρήγορη και με πολύ χιούμορ πλοκή του κόμικ δε, προστίθενται και τα παιχνίδια στις τελευταίες σελίδες όπως ο λαβύρινθος που βρίσκεται στο υπόγειο του σχολείου, τον οποίο φυλάσσει – ποιος άλλος; – ο Μινώταυρος.
