Αν ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είχε ασχοληθεί το 1/100 του χρόνου, που ασχολείται για να μην γίνουν οι εκλογές, ώστε να ασκήσει ουσιαστικά και με πλάνο τα προεδρικά του καθήκοντα, το μπάσκετ θα ήταν στα καλύτερά του. Δυστυχώς, η ΕΟΚ είναι πλέον δακτυλοδεικτούμενη, καθώς είναι η μοναδική Ομοσπονδία (αν δεν μου διαφεύγει κάτι), που αντί για εκλογές, οδηγήθηκε σε διοίκηση Πρωτοδικείου.

Επειδή χρειάζεται καλό περιτύλιγμα και μια πρόφαση για ό,τι έγινε, η δικαιολογία ήταν να μπουν περισσότερα σωματεία στο μητρώο, ώστε να αποκτήσει βαρύτητα η εκλογική διαδικασία. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει ένα σωματείο, από εκείνα που δεν πρόλαβαν τις ημερομηνίες.

Αν γίνει αυτό, οι εκλογές θα τιναχθούν στον αέρα, καθώς οποιοδήποτε σωματείο απ’ όσα έχουν αποκτήσει δικαίωμα ψήφου θα καταθέσει ένσταση, ζητώντας την ακύρωση των εκλογών. Είναι ξεκάθαρο πως το εκλογικό σώμα έχει «κλειδώσει», καθώς η αναβολή των εκλογών δεν μπορεί να ανατρέψει την προβλεπόμενη διαδικασία.

Να το γράψουμε και διαφορετικά; Αν σήμερα αποφάσιζε ο… Γιώργος Χαλβατζάκης να κατεβεί υποψήφιος πρόεδρος θα μπορούσε; Η απάντηση είναι όχι, καθώς έχει παρέλθει η ημερομηνία υποβολής αιτήσεων. Το ίδιο ισχύει και για τα σωματεία. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το αν θέλουμε να είναι μεγαλύτερη η εκλογική βάση. Σαφώς και το θέλουμε, αλλά οι νόμοι είναι νόμοι, ακόμα κι αν είναι σκληροί.

Άλλωστε, για κάθε σωματείο που μπλέχτηκε (κακώς) στα γρανάζια της γραφειοκρατίας (όφειλε η ΓΓΑ να απλοποιήσει ακόμα περισσότερο τις διαδικασίες), υπήρχε ένα άλλο, που πήρε κανονικά το δικαίωμα του εκλέγειν, ακριβώς επειδή γράφτηκε στο μητρώο. Την ίδια γραφειοκρατική διαδικασία αντιμετώπισε, κάτω από τις ίδιες συνθήκες λειτούργησε.

Αντί επιλόγου: Όχι πως έχει ιδιαίτερη σημασία ποιος θα είναι ο πρόεδρος την εποχή της διοίκησης Πρωτοδικείου, αλλά οι επιλογές δείχνουν κάτι. Δηλαδή, ο Κωστής Ζομπανάκης (εξαιρετικός, κύριος, με κοφτερό μυαλό), που παρέδωσε τα κλειδιά κι οδήγησε μια ομάδα από την Α1 στα τοπικά κι ο Νίκος Φιλίππου, που ουδέποτε έχει ασκήσει διοίκηση στον χώρο, ήταν οι καταλληλότεροι;

Υπάρχουν πρώην πρόεδροι του ΕΣΑΚΕ, πρόεδροι Ενώσεων, αλλά και προσωπικότητες, οι οποίες θα μπορούσαν να κρατήσουν το τιμόνι, έστω για λίγο, έστω δίχως τη δυνατότητα να παράξουν έργο.