Η τελευταία έκτακτη συνεδρίαση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων διήρκησε τρεις και πλέον ώρες. Στο διάστημα αυτό συνολικά 33 επιστήμονες, ο κάθε ένας καταξιωμένος στον χώρο του, έβαλαν στο τραπέζι επιστημονικά δεδομένα, προσωπικές εκτιμήσεις ακόμη και βιώματα εν μέσω ενός συνεχόμενου διαλόγου με στιγμές εντάσεων, ενστάσεων και αντεγκλήσεων. Οχι άδικα καθώς η ατζέντα που διαχειρίζονται επί περίπου ένα χρόνο, είναι πάντα πολύ «βαριά». Τα όσα εκτυλίχθηκαν άλλωστε την περασμένη Τετάρτη δεν αποτελούν εξαίρεση αλλά τον κανόνα. Στις κλειστές αυτές συνεδριάσεις καταγράφονται φωνές «αδιάλλακτες», πιο «συζητήσιμες» αλλά και «εναλλακτικές», με την ατμόσφαιρα να φορτίζεται ανάλογα με την ένταση του επιδημιολογικού φορτίου και την αυξητική τάση της καμπύλης.

Μια παράλληλη, ατέρμονη συζήτηση εκτυλίσσεται και εκτός των… κεκλεισμένων θυρών, από επιστήμονες που δεν συμμετέχουν στην επιτροπή, όμως ως μέλη της επιστημονικής κοινότητας διατυπώνουν δημοσίως σκέψεις, προβλέψεις και προβληματισμούς «μπολιάζοντας» τον δημόσιο διάλογο με πλήθος -αντικρουόμενων – τοποθετήσεων.

Οι τάσεις

Ακτινογραφώντας τις… τάσεις εντός της επιτροπής διαπιστώνει κανείς ότι πίσω από αυτές χαρτογραφείται η διαδρομή του καθενός – στους νοσοκομειακούς διαδρόμους ή στα πανεπιστημιακά έδρανα -, οι εικόνες που αντλεί από τη δική του καθημερινότητα, τα διαφορετικά επιστημονικά πεδία στα οποία έχει αφιερωθεί.

Υπό το πρίσμα αυτό, καθίσταται σαφής η αιτία που ο καθηγητής Παθολογίας – Λοιμωξιολογίας, Νίκος Σύψας, αντιπροσωπεύει τη πιο «σκοτεινή» απόχρωση στην πορεία της πανδημίας. Μάχιμος γιατρός στο νοσοκομείο «Λαϊκό», αντιμετωπίζει καταπρόσωπο τις ανθρώπινες απώλειες που αφήνει πίσω του το σαρωτικό τρίτο κύμα. Και αντιμετωπίζει κάθε «άνοιγμα» την κρίσιμη αυτή ώρα, ως έναυσμα μιας νέας ενδεχόμενης τρικυμίας.

Τόσο εκείνος όσο και οι συνάδελφοί του, όπως ο Συμεών Μεταλίδης, αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας και Λοιμωξιολογίας ΑΠΘ στην Α’ Παθολογική Κλινική του ΑΧΕΠΑ, συχνά συμμετέχουν στις συσκέψεις της επιτροπής φορώντας ακόμη τις άσπρες τους ποδιές καθώς βρίσκονται εν ώρα υπηρεσίας. Εχει, μάλιστα, τύχει να αποχωρήσουν εκτάκτως επειδή επιδεινώθηκε η υγεία ασθενή τους…

Πιο… ανοιχτό lockdown

Με ηχηρό τρόπο μπαίνει στο τραπέζι των συνεδριάσεων κάθε Παρασκευή – με το ίδιο σκηνικό να επαναλαμβάνεται και την περασμένη Τετάρτη – το ζήτημα της παρατεταμένης αποχής των μαθητών από τις σχολικές αίθουσες. Τα μέλη της επιτροπής με ειδικότητα στην Παιδιατρική (και όχι μόνον), επιμένουν ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις ανάγκες του μαθητικού πληθυσμού, που έχει εγκλωβιστεί στην αδράνεια και έχει αποχαυνωθεί στις οθόνες. Η καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας, Βάνα Παπαευαγγέλου, που «εκπροσωπεί» στη δημόσια σφαίρα την τάση αυτή, επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία – δεδομένης της τακτικής της εμφάνισης στην προγραμματισμένη ενημέρωση της Παρασκευής το απόγευμα – την ψυχολογική κούραση των παιδιών και τους κινδύνους που εγκυμονεί το γεγονός ότι βρίσκονται επί μήνες μακριά από το «φυσικό τους περιβάλλον».

Μοιραία, εντός και εκτός του πλαισίου της επιτροπής, δημιουργείται ένα συγκρουσιακό κλίμα – υψηλών εντάσεων, όταν οι «αδιάλλακτες» φωνές συναντιούνται με τις «εναλλακτικές». Ενδεικτική η περίπτωση του καθηγητή Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, Μανώλη Δερμιτζάκη, ο οποίος παρακολουθώντας τις εξελίξεις από μακριά «επενδύει» σε ένα διαφορετικό και κατά πολύ πιο… ανοιχτό από το σκληρό lockdown, που έχει υιοθετηθεί τους τελευταίους σχεδόν δύο μήνες, μοντέλο για τη διαχείριση της πανδημίας.

Λίγο – πολύ προτείνει το παράλληλο άνοιγμα πολλών δραστηριοτήτων, υπό την προϋπόθεση της υιοθέτησης αυστηρών πρωτοκόλλων και ελέγχων, με τον καλό ελληνικό καιρό να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του επιχειρήματός του.

Στο ίδιο μήκος κύματος είναι… συντονισμένη το τελευταίο διάστημα και η πρόεδρος της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας – Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), Ματίνα Παγώνη, τασσόμενη υπέρ του ανοίγματος (με μέτρα πάντα) καθώς στην πράξη «δεν έχουμε lockdown».

Κάπως έτσι, προκλήθηκε την περασμένη εβδομάδα η διαδικτυακή… έκρηξη ανάμεσα στον Μ. Δερμιτζάκη και τον ερευνητή και καθηγητή στις ΗΠΑ, Γιώργο Παυλάκη, με τον δεύτερο να τάσσεται κατά της επανεκκίνησης της οικονομίας και της κοινωνίας. «Το ‘καψες», σχολίασε σε ανάρτηση του καθηγητή Δερμιτζάκη, με εκείνον να ανταπαντά: «Δεν νομίζω. Εσείς το καίτε με τη συνεχή επιμονή σε κάτι που είναι μη ρεαλιστικό και συνδυάζεται με ευχολόγια».

Ισορροπίες

Αντίστοιχα, τα νερά έχει… ταράξει πολλές φορές και η καθηγήτρια Επιδημιολογίας του ΕΚΠΑ, Αθηνά Λινού, η οποία μεταξύ άλλων είχε προτείνει στο παρελθόν να μετατραπούν σε μαθητικές τάξεις οι εκκλησίες και τα ΚΑΠΗ.

Στο ενδιάμεσο της επιστημονικής πολυφωνίας – που σε κάποιες περιπτώσεις ομοιάζει με… Βαβέλ – βρίσκονται οι πιο «συζητήσιμες» φωνές, επιχειρώντας να διατηρήσουν τις ισορροπίες.

Ενδεικτική η τοποθέτηση του καθηγητή Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και μέλος της επιτροπής Αλκιβιάδη Βατόπουλο, ο οποίος μία ημέρα μετά την κρίσιμη τελευταία συνεδρίαση και αφού διευκρίνισε ότι η απόφαση ήταν σχεδόν «ομόφωνη», έκανε έκκληση στους πολίτες «να μην τρέξουν το πρωί της Δευτέρας να ψωνίσουν όλοι».

Τελευταία Νέα