Εφυγε πρόωρα και αιφνιδιαστικά από τη ζωή ο εικαστικός Κορνήλιος Γραμμένος

«Έφυγε» πρόωρα και αιφνιδιαστικά από τη ζωή, σε  ηλικία 62 ετών, ο ταλαντούχος εικαστικός Κορνήλιος Γραμμένος.

Όσοι τον γνώριζαν, μιλούν όχι μόνο για έναν σπουδαίο άνθρωπο της τέχνης, ο οποίος είχε πολλά ακόμη να προσφέρει, αλλά και για ένα σπουδαίο άνθρωπο.

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα, Τρίτη 6 Απριλίου, στις 14.00 από το  Α’ νεκροταφείο, σε στενό οικογενειακό κύκλο, λόγω των μέτρων για την covid.

Η ζωή και το έργο του

Ο Κορνήλιος Γραμμένος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1959. Από το 1977 έως το 1980 σπούδασε γραφικές τέχνες και φωτογραφία στην Αθήνα, ενώ από 1981 έως το 1988 σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Σχολή Καλών Τεχνών της Κολωνίας στη Γερμανία.Έπειτα από περιπλανήσεις στην Αμερική, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στην Ιταλία, όπου έμεινε για κάποιο διάστημα, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα.

Το 1988 δημιούργησε το πρώτο «Alien» από χαρτόνι ενώ από αλουμίνιο ήταν τα μόνιμα «Aliens» στην πλατεία Δεξαμενής στην Αθήνα αλλά και στον εξωτερικό χώρο του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Το 1990 δημιούργησε  τους πρώτους «Ιππότες» από χαρτόνι ενώ τρία χρόνια αργότερα το Πανεπιστήμιο Πατρών εγκατέστησε  μόνιμα τους «Επτά Ιππότες» από γαλβανισμένο σίδηρο σε ανθρωπομετρικές διαστάσεις στον χώρο του. Είναι ο δημιουργός του έργου «Η μολυβένια θάλασσα» στη μαρίνα της Πάτρας, όπου επανερχόταν με διαφορετικές installations και performances. Η σχέση του με τη μουσική και ιδιαίτερα με την τζαζ τον οδηγούσε  σε αναζητήσεις, πέρα από τους εικαστικούς δρόμους, μέσα από multimedia δρώμενα. Οι «Μάσκες» του από αλουμίνιο εντάσσονταν σε χορευτικές και θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα και αλλού.

Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του στο Facebook το MOMus – Μουσείο Άλεξ Μυλωνά / Museum Alex Mylona «η αιφνίδια «αναχώρηση» του εικαστικού Κορνήλιου Γραμμένου αφήνει όλες και όλους στο MOMus με ένα κενό. Το κενό που αφήνουν οι καλοί φίλοι και άξιοι συνεργάτες. Κορνήλιε, καλό ταξίδι. Συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».

Όπως πληροφορεί το Μουσείο, ο Κορνήλιος Γραμμένος ετοίμαζε την ατομική του έκθεση στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά στην Αθήνα τον προσεχή χειμώνα μαζί με την Ελένη Κωτσαρά και Γιάννη Μπόλη. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί, μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.

«Δυστυχώς δεν θα γιορτάσουμε μαζί», αναφέρεται στην ανάρτηση

«Από τα Aliens και τους Ιππότες έως τα Σάρματα, τις μεγάλες εγκαταστάσεις, τα γλυπτά και τις κατασκευές του στον χώρο, ο Κορνήλιος Γραμμένος εμφανίζεται εξαιρετικά διαυγής σχετικά με τις μορφοπλαστικές του προθέσεις και επιδιώξεις. Συνθέσεις που φανερώνουν γνώση, ευαισθησία και ευρηματικότητα, και, ταυτόχρονα, διαπνέονται από αναρχική και ανατρεπτική διάθεση. Οι προτάσεις του αποκαλύπτουν ένα ευρύ πλαίσιο αναφορών σε πρωτοποριακούς και ριζοσπαστικούς πειραματισμούς και κινήματα της τέχνης του 20ού αιώνα. Πρόκειται, ωστόσο, για αναφορές αφομοιωμένες, επεξεργασμένες και απόλυτα ενταγμένες στις αναζητήσεις και τους προβληματισμούς του, μέσα από μια σύγχρονη προσέγγιση που θέτει εκ νέου τα πρωταρχικά ζητήματα της γλυπτικής τέχνης και των κατασκευών στον χώρο. Η πλαστικότητα και η αμεσότητα που του προσφέρουν τα επιλεγόμενα υλικά, σε συνάρτηση με τις υφές, τις αυτούσιες χρωματικές τους ποιότητες (αλλά και τις χρωματικές επεμβάσεις του ίδιου), ή και τις διαλεκτικές, κάποιες φορές, αντιθέσεις τους, ενεργοποιούν διαφορετικές απτές και ορατές εντυπώσεις. Ισόρροπες οργανώσεις, δυναμικές κινήσεις, τεμνόμενοι και συμπλεκόμενοι όγκοι σε έργα που κατοικούν στον χώρο, αποκαλύπτουν τις αισθητικές τους ποιότητες, την αρχιτεκτονική-κατασκευαστική δομή τους. Και δίπλα τους ζωγραφικές συνθέσεις και μεγάλα σχέδια με μελάνια που έρχονται να επιβεβαιώσουν την εκφραστική ένταση, την πρωτοτυπία και την ποιητική του, τη συνέπεια και τη συνοχή των αναζητήσεών του. Ο Κορνήλιος Γραμμένος επενδύει στο τυχαίο, στην ελευθερία της χειρονομίας, στην εκδήλωση της αυτόματης ψυχικής και συναισθηματικής αποτύπωσης. Οι συνθέσεις του επαναδιαπραγματεύονται το ζήτημα της αφαίρεσης και της ζωγραφικής διαδικασίας-πράξης, επικεντρώνονται στις καθαρά εικαστικές αξίες και τη λειτουργία του χρώματος, εγκλείουν ενέργεια και ενδογενή ένταση».

Η Τέχνη με δικά του λόγια

«Η γλυπτική μου είναι η αφτιασίδωτη πραγματικότητά μου, η καθημερινότητά μου, γεμάτη προσμονές, ματαιώσεις, βιασύνες, απροσεξίες και στιγμιαίους θριάμβους. Μερικές φορές στέκεται ξαφνικά αυθύπαρκτη μπροστά μου σαν να λέει άντε πάμε παραπέρα, πάμε απ’ την αρχή δηλαδή».

Κ.Γ. 2020

«Σήμερα περισσότερο από ποτέ ενδεχομένως, οι άνθρωποι λατρεύουν να περιπλέκουν τα πιο απλά ζητήματα. Τα πράγματα μπορεί να φαίνονται πολύπλοκα αλλά —ποιος ξέρει— η ουσία της ζωγραφικής ίσως είναι απροσδόκητα απλή επειδή είναι μια κατεξοχήν σύνθετη πράξη. Νομίζω ότι η ζωγραφική… είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία, δεν έχει κάποιο απτό “ορατό” τέλος και εκεί έγκειται ίσως το συναρπαστικό. Ο ζωγράφος δεν σκέφτεται γιατί ή ίδια η ζωγραφική είναι σκέψη».

Κ.Γ. 2020

«Η τέχνη είναι ή θα έπρεπε να είναι η έκφραση της απόλυτης ελευθερίας.

Ο αυτοπεριορισμός και η εμμονή του δημιουργού στα ζητούμενά του είναι αυτό που την καθιστά μάλλον αυθεντική και έτσι ικανή να μεταδώσει μια νέα εμπειρία όσο ελάχιστη και αν είναι αυτή σε όλους, ανεξαρτήτως μόρφωσης, ηλικίας, κοινωνικής τάξης, γεωγραφικής θέσης».

Κ.Γ. 2018

«Ένας από τους λόγους που εξακολουθούμε να κάνουμε τέχνη σήμερα πιστεύω ότι είναι ίσως η διεύρυνση της συνείδησής μας.

Μέσα από την τέχνη μπορεί κανείς να κατανοήσει σε βάθος τις ιδέες, τις καταστάσεις, και κατεξοχήν τα φυσικά και ποιητικά όρια των υλικών / πραγμάτων (res) με διορατικό και ευρύ τρόπο».

Κ.Γ. 2007