Στην ορειβασία, όπως και σε πολλές άλλες δραστηριότητες, υπάρχει ένας απαράβατος κανόνας: Ακολούθα τον αρχηγό. Αυτός ξέρει τα μονοπάτια και μπορεί να αποφεύγει τις κακοτοπιές και τις παγίδες, αυτός «διαβάζει» καλύτερα τον καιρό και καθορίζει τον ρυθμό της ομάδας. Κάθε παράβαση, ειδικά σε πολύ αντίξοες και επικίνδυνες συνθήκες, μπορεί να προκαλέσει μεγάλο κακό – ακόμη και τον θάνατο.
Στην υγεία ισχύει – ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ισχύει – το ίδιο και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό. Το αναγράφουν, μάλιστα, ρητά και κατηγορηματικά οι οδηγίες σχεδόν όλων των φαρμάκων: Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν τα πάρετε. Έτσι, διασφαλίζεται πως δεν θα το παίζουν οι πάντες ειδικοί και οι υπερπροστατευτικές μαμάδες δεν θα… συνταγογραφούν τα αντιβιοτικά με τα οποία μπουκώνουν τα παιδιά με το παραμικρό.
Σε μια σοβαρή πάθηση, επίσης – μακριά από εμάς – είναι φανερό ότι δεν μπορεί να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του. Είναι αδιανόητο να υποδεικνύει στον θεράποντα γιατρό την αγωγή που θα ακολουθήσει, στους νοσηλευτές πώς θα πάρουν αίμα, στον χειρουργό με ποιο τρόπο θα κάνει την τομή.
Ό,τι πουν οι ειδικοί!
Ας προσπαθήσουμε να τα ανάγουμε όλα αυτά στην περίπτωση της πανδημίας της Covid-19. Αυτή την πρωτόγνωρη για όλους μας περίοδο (δεν ζούσαν πολλοί, άλλωστε, στη διάρκεια της φονικής γρίπης του 1918…), καθώς ένας άγνωστος ιός επελαύνει και αφαιρεί αδιακρίτως ζωές, ακόμη και των διπλανών μας, ενώ οι οικονομίες «παγώνουν» και εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους χωρίς να γνωρίζουν εάν και με ποιους όρους θα τις ξαναβρούν, η λύση θα έπρεπε να είναι μία: Ό,τι πουν οι ειδικοί.
Ελάτε, τώρα, να το κάνουμε αυτό «λιανά», που λέει και ο λαός. Όχι γενικώς και αορίστως, ούτε για όλα, αλλά για κάτι πολύ συγκεκριμένο: Το εμβόλιο της AstraZeneca.
Μόλις χθες, Τετάρτη 7 Απριλίου, τόσο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου όσοι και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων αποφάνθηκαν, για μια ακόμη φορά, ότι δεν πρέπει να διακοπεί η χορήγηση του συγκεκριμένου σκευάσματος, ούτε στον γενικό πληθυσμό ούτε σε κάποια ειδική ηλικιακή ομάδα. Τα οφέλη εξακολουθούν να είναι πολύ μεγαλύτερα από τους ενδεχόμενους κινδύνους, μας είπαν και οι δύο φορείς.
Αμφότεροι, ωστόσο, φρόντισαν να κρατήσουν μια… πισινή. Η σχέση μεταξύ του εμβολίου και της πρόκλησης σπάνιων θρομβοεμβολικών περιστατικών «θεωρείται ευλογοφανής, δεν έχει όμως επιβεβαιωθεί», σημείωσε ο ΠΟΥ. «Είναι πιθανή η σχέση με πολύ σπάνιες περιπτώσεις ασυνήθιστων θρόμβων αίματος με χαμηλά αιμοπετάλια», ανέφερε από την πλευρά του ο ΕΟΦ.
Η ανθρώπινη ζωή ως στατιστική
Όλα καλά, θα μπορούσε να πει κανείς, παραβλέποντας προς το παρόν την ενόχληση που προκαλεί η αντιμετώπιση της ανθρώπινης ζωής ως στατιστικού δεδομένου και αποδεχόμενος ότι πολλές ασάφειες οφείλονται στην πρωτόγνωρη ταχύτητα με την οποία παρήχθησαν και κυκλοφόρησαν τα εμβόλια – μαζί και της AstraZeneca. Άλλωστε, στον ΠΟΥ και τον ΕΟΦ είναι συγκεντρωμένη – θεωρητικά – η «αφρόκρεμα» των επιστημών της ιατρικής και της φαρμακολογίας και αυτοί λογικά ξέρουν τι κάνουν.
Μα για σταθείτε, θα σκεφτεί την αμέσως επόμενη στιγμή. Δεν ήταν ο υπεύθυνος του τομέα εμβολιασμών του ΕΟΦ αυτός ο οποίος, με συνέντευξή του σε ιταλική εφημερίδα, για δήλωσε κατηγορηματικά ότι «μπορούμε πλέον να πούμε δημοσίως ότι είναι σαφές πως υπάρχει σχέση (των θρομβώσεων) με το εμβόλιο»; Και δεν ήταν ο ίδιος ο οποίος διευκρίνισε ότι αυτό που «εξακολουθούμε να μην γνωρίζουμε είναι τι προκαλεί αυτή την αντίδραση»;
Ίσως, βεβαίως, πρόκειται για ανθρώπινο λάθος – ή για ένα τύπο ο οποίος παίζει παιχνίδια με την υγεία και τα νεύρα των κυβερνώντων και των λαών. Μα αν ήταν έτσι, τότε γιατί οι κυβερνήσεις της Ευρώπης δεν ακολουθούν τις συστάσεις του ΠΟΥ και του ΕΟΦ, αλλά η καθεμία κάνει τα δικά της;
Οι «27» χωρίς κοινή γραμμή
Το σίγουρο είναι ότι οι «27» δεν έχουν κοινή γραμμή, ούτε σε αυτό. Το απέδειξε, άλλωστε, και η σύνοδος των υπουργών Υγείας, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά τις ανακοινώσεις ΠΟΥ και ΕΟΦ.
Ιδού τι ισχύει, στην πράξη: Η Γαλλία συνεχίζει να χορηγεί το εμβόλιο της AstraZeneca μόνο στις ηλικίες άνω των 55 ετών, η Γερμανία και η Ολλανδία για τους άνω των 60, ενώ η Φινλανδία, Σουηδία και η Λιθουανία για τους άνω των 65. Η δε Ισπανία αποφάσισε να το περιορίσει στην ηλικιακή ομάδα 60-65.
Η Ιταλία, από την πλευρά της, δεσμεύτηκε να προσφέρει εναλλακτική επιλογή σε όσους έχουν ήδη λάβει την πρώτη δόση από το συγκεκριμένο εμβόλιο για την επαναληπτική – παράδειγμα που κατά πάσα πιθανότητα θα ακολουθήσει και η Γερμανία. Όσο για τη Δανία, έχει παρατείνει ως τα μέσα Απριλίου την αναστολή χορήγησης του εμβολίου της AstraZeneca, ενώ η Νορβηγία έχει ανακοινώσει ότι θα καθυστερήσει τη δική της απόφαση ως τις 15 Απριλίου.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει και το γεγονός ότι μόλις πριν από μερικές εβδομάδες και ενώ οι συστάσεις ΕΟΦ και ΠΟΥ ήταν και τότε παρόμοιες, αρκετές από τις παραπάνω κυβερνήσεις είχαν αποφασίσει να χορηγούν το ίδιο ακριβώς εμβόλιο στην ακριβώς αντίθετη ηλικιακή κατηγορία – στους κάτω των 60-65 ετών!
Και οι Βρετανοί;
Τα πράγματα περιπλέκονται περαιτέρω με τη στροφή της Βρετανίας, της οποίας η κυβέρνηση και οι αρχές στήριζαν μέχρι τώρα χωρίς… αστερίσκους την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του εμβολίου της AstraZeneza. Μόνο που προχθές, αποφάσισαν να αναστείλουν τη χορήγησή του σε παιδιά, εφήβους και νέους κάτω των 30 ετών, ανοίγοντας ένα άλλο κεφάλαιο.
Τι γνωρίζουν και φοβούνται όλοι τους, αλήθεια, χωρίς να μας το λένε; Μήπως πρέπει να πάει το μυαλό μας σε άλλα σενάρια: Ότι, δηλαδή, Κομισιόν και «27» αποφάσισαν να εκδικηθούν τη συγκεκριμένη εταιρεία και να δυσφημίσουν το εμβόλιό της επειδή θεωρούν ότι δεν τήρησε τους όρους των συμβολαίων – ή ότι οι ανταγωνιστές της θέλουν να το «θάψουν» επειδή είναι πιο φτηνό και συντηρείται πιο εύκολα;
Σίγουρα, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, οι πολίτες δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις, καθώς έχουν πάθει κάτι σαν… βέρτιγκο. Ποιος θα τολμήσει, όμως, να τους κατηγορήσει εάν αρνηθούν να κάνουν το εμβόλιο αυτό ή αρχίσουν να φαντάζονται ότι κάποιο σκάνδαλο κρύβεται στην υπόθεση;
Και πώς θα αποκατασταθεί η αξιοπιστία κυβερνώντων και ειδικών – ειδικά όταν τα έχουν κάνει θάλασσα και με τα τυφλά και εναλλασσόμενα lockdown;
Όπως λέει ο σοφός λαός, ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Σε αυτή τη φουρτούνα, όμως, η Ευρώπη βρίσκεται χωρίς καπετάνιο. Ντροπή!