Στην ιδιαίτερη πατρίδα του στο χωριό Καλλίφυτο Δράμας κηδεύτηκε την Κυριακή ο Γιώργος Καραϊβάζ σε κλίμα βαθιάς οδύνης. Η μητέρα του και η αδερφή του μίλησαν σε τηλεοπτική εκπομπή, για τον δικό τους Γιώργο και αδυνατούν να πιστέψουν πως ο άνθρωπός τους έφυγε με αυτό τον τόσο άδικο και άνανδρο τρόπο.
«Όποιο δάχτυλο κι αν κόψεις, πονάει πάρα πολύ. Το μόνο που θέλω είναι να προσέχετε παιδιά μου, να προσέχετε. Η τελευταία μάνα να ήμουν εγώ… Κανέναν άλλο να μη βλάψουνε… Το ίδιο θα έκανε και το παιδί μου. Τους εκτελεστές του θα τους συγχωρούσε το παιδάκι μου… Άλλο παιδί να μην πειράξουνε… Παρακαλώ την Παναγίτσα», είπε με δάκρυα στα μάτια η μητέρα του.
Για την αδερφή του, Λίτσα, ο Γιώργος Καραϊβάζ ήταν το στήριγμά της. «Έναν τον είχα και τον είχα στήριγμά μου. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ό,τι πρόβλημα κι αν είχα, έπαιρνα τον Γιώργο και το συζητούσα. Ήταν πάρα πολύ δοτικός. Τα παιδικά μας λόγια ήταν λίγο φτωχικά, οι γονείς μας παλεύανε για εμάς, να μεγαλώσουμε με τα καλύτερα εκείνης της εποχής», ανέφερε και εξομολογήθηκε πως είχε να τον δει τέσσερα χρόνια λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.
Και συμπλήρωσε στη συνέχεια: «Ο Γιώργος ήταν ένα ήσυχο παιδί, χαμηλών τόνων. Ο πατέρας μου είχε μια μονάδα με ζώα, ο Γιώργος βοηθούσε τον πατέρα μου. Αντί να πάρει, όμως, ψωμί στο σακί του, έπαιρνε τα βιβλία του. Και παντού είχε βιβλία, διάβαζε πάρα πολύ….
Τελευταία φορά που του μίλησα ήταν 5 Απριλίου με μηνύματα. “Καλημέρα αδερφέ μου, καλή εβδομάδα” του έστειλα, “Καλημέρα Λιτσάκι μου, καλή εβδομάδα” μου είχε απαντήσει».
