Αναζήτηση
Ποιος είπε βρε παιδιά εκείνο το ιστορικό «Μέτρον άριστον»; Ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος δεν ήταν; Ο Ελληνας πρόγονός μας δεν ήταν ή μήπως πρόκειται για κανέναν… βάρβαρο που δεν πρέπει να υπολογίζουμε;
Κι όμως, οι νεοέλληνες… αγρόν αγοράζουν. Ούτε από μέτρο ξέρουμε, ούτε από μια λογική που λέει ότι πρέπει να πορευόμαστε στη ζωή χωρίς ακρότητες.
Ή του ύψους ή του βάθους αυτός ο λαός. Ή μαύρα τα βλέπει ή όλα άσπρα και happy.
Ακόμη και στα εθνικά θέματα δεν έχουμε βάλει μυαλό. Οδηγούμαστε από ταπεινά ένστικτα όπως το μίσος, ο φθόνος, η απαρέσκεια.
Λειτουργούμε με οπαδικά σύνδρομα, σαν να έχουμε ντέρμπι αιωνίων και εδώ και τώρα πρέπει να ρίξουμε πέντε γκολάκια και να τρέξουμε να πανηγυρίσουμε φωνάζοντας «γ@@@αι η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός κ.λπ.».
Κάπως έτσι κινούνται εδώ και δεκαετίες οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ή θα τους βλέπουμε προδότες τους πολιτικούς τη μία μέρα και θα ζητούμε νέο «Γουδή» ή που θα τους αποθεώνουμε. Εκείνο το ρημάδι το μέτρο του Κλεόβουλου δεν το μάθαμε στο σχολείο.
Δείτε το συμβαίνει από χθες, μετά τον καβγά Δένδια με Ταβούσογλου. Βγήκαν τα οπαδικά μας, τα τουρκοφαγικά μας.
Ο Δένδιας που μέχρι την Πέμπτη το πρωί ήταν προδότης γιατί πήγε για συνομιλίες στην Αγκυρα, «αναβαπτίστηκε». Μόνο φουστανέλες δεν του έχουν βάλει ακόμη και να κρατά γιαταγάνια σφάζοντας τους… Τουρκαλάδες.
Δείτε μόνο εφημερίδες και ιστοσελίδες που αρέσκονται σε πατριωτικές κραυγές. «Εγραψε ιστορία», γράφει μια πατσαβουροφυλλάδα δήθεν δημοκρατική και πατριωτική, αλλά πιο ξεπουλημένη κι από το τελευταίο χαρτί υγείας.
«Στο όνομα του ελληνικού λαού», η άλλη. «Κατέλαβε την Αγκυρα», ο ένας, «άλωσε την Τουρκία», ο δεύτερος, «τσάκισε τους Τουρκαλάδες» το τρίτος.
Βεβαίως άρχισαν και οι… πολιτικές αναλύσεις για τη στάση Δένδια. «Δελφίνος και με τη βούλα», γράφουν ή «Τρέμει ο Κυριάκος» ή ακόμη κάποιοι ανόητοι «επαγγελματίες Ελληναράδες» ποστάρουν: «Επιτέλους, ήρθε στην εθνική γραμμή Σαμαρά απέναντι στους μειοδότες του Μητσοτάκη».
Προσοχή: Ολοι αυτοί είναι που έλεγαν προδότες τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση γιατί… κάνουν διάλογο.
Οι ίδιοι που έλεγαν να πάρουμε τα όπλα και να στρατοπεδεύσουμε στην «Κόκκινη Μηλιά» ή αυτοί που ούτε λίγο ούτε πολύ προέτρεπαν το πολιτικό σύστημα να δώσεις καμιά 100 δισεκατομμύρια ευρώ, από αυτά που μας περισσεύουν, για να αγοράσουμε όπλα και να φτάσουμε μέχρι τον Σαγγάριο.
«Εσκί Σεχίρ κι Αφιόν Καραχισάρ», ερχόμαστε. «Αέρα Τουρκαλάδες». 
Βεβαίως, να μην παραλείψουμε να αναφερθούμε και στη χολή που είχαν ρίξει για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον Κοτζιά ο οποίος είχε πει «να μην είμαστε μοναχοφάηδες».
Γιατί προφανώς για τους υπερπατριώτες αυτό είναι εθνική προδοσία. Και πάει λέγοντας. Προδότες οι Αριστεροί, προδότες στην κυβέρνηση, πατριώτες οι… πιο δεξιοί.
Όμως, η εξωτερική πολιτική δεν ασκείται με συνθήματα. Τα διεθνή ή τα διακρατικά fora δεν είναι γήπεδα που ο καθένας μπορεί να βρίζει, να απαξιώνει ή να αποθεώνει ανάλογα με τη διάθεσή του, με την «απόδοση» εκείνης της στιγμής ή τη συμπάθεια και αντιπάθεια στην φανέλα.
Η εξωτερική πολιτική είναι μαραθώνιος κι όχι κούρσα 100 μέτρων. Δεν είναι φωτογραφία της στιγμής όπου αποφασίζεις να αντιδράσεις δυναμικά κι όπως πρέπει και γίνεσαι ήρωας, αλλά αν δεν μιλήσεις είσαι ανθέλληνας και προδότης.
Η εξωτερική πολιτική δεν είναι καν αντικείμενο συζήτησης από τα τρολ του διαδικτύου ή τους άσχετους «καναπεδάτους» που κάθονται με τις ώρες και γράφουν ανοησίες στα social media.
Δεν μπορεί να είναι τα ελληνοτουρκικά θέματα κουτσομπολιό στους δρόμους και σίγουρα δεν είναι… ελαφρολαϊκά θεματάκια για να έχει άποψη ο κάθε αδαής που κάνει κριτική επί παντός του επιστητού.
Χρειάζεται μέτρο, σύνεση, σοβαρότητα και διαχρονική εθνική ομοψυχία η αντιμετώπιση των εξωτερικών προκλήσεων.
Χρειάζεται αποφασιστικότητα για την υπεράσπιση των δικαίων μας και προετοιμασία και των Ενόπλων Δυνάμεων και του λαού για κάθε ενδεχόμενο. 
Αυτό που δεν χρειάζεται είναι η υπερβολή, η στοχοποίηση, το μίσος, ο διαχωρισμός των πολιτών και των πολιτικών σε προδότες και μειοδότες και σε υπερπατριώτες.
Ολοι αγαπάμε την πατρίδα μας, ας σταματήσουμε αυτό το αλληλοφάγωμα.
Καλά τα είπε ο Δένδιας λοιπόν στην Αγκυρα. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να κάνει αλλιώς αφού προκλήθηκε.
Όμως, μην μεγαλοποιούμε μια στιγμή της εξωτερικής πολιτικής και αισθανόμαστε «εθνικά υπερήφανοι» λες και δεν θα υπάρξει συνέχεια. Λες και κατατροπώσαμε τον προαιώνιο εχθρό.
Αυτό δεν είναι μέτρο, είναι υπερβολή που κάνει κακό στην πορεία της χώρας.
Η λογική των άκρων είναι αυτή που δεν βοηθά την Ελλάδα να σηκώσει κεφάλι. Όταν το αντιληφθούμε όλοι τότε θα πάμε καλύτερα.
