Η απλή και γραμμική προσέγγιση μας λέει ότι η υγειονομική τιθάσευση της πανδημίας οδηγεί στο «άνοιγμα» της αγοράς, στην επιστροφή της «κανονικότητας». Κάτι που άρχισε ήδη να γίνεται και όλοι ελπίζουμε ότι θα εξελιχθεί ομαλά με τη βοήθεια των μεγάλων υποστηρικτικών μηχανισμών της ΕΕ. Κυρίως του Ταμείου Ανάκαμψης και του πανδημικού προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (PEPP). Παρόλα αυτά κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις γερμανικές επιφυλάξεις για τα όρια της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ σε συνδυασμό με τον ιστορικό φόβο του πληθωρισμού που βρίσκεται στα θεμέλια της νομισματικής ένωσης.

Σταδιακά θα μειώνεται επίσης η ευκολία με την οποία χορηγούνται κρατικές ενισχύσεις από τις χώρες μέλη στις επιχειρήσεις τους, ανάλογα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, καθώς σε αυτόν τον μηχανισμό βρίσκεται ο πυρήνας της αλλοίωσης των κανόνων του ανταγωνισμού στο εσωτερικό της ενιαίας αγοράς και άρα η πηγή της δημιουργίας νέων ενδοευρωπαϊκών ανισοτήτων

Όλοι μάλιστα σχεδόν θεωρούν δεδομένο ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας, ακόμη και αν δεν τροποποιηθεί ρητά, με τη νομική έννοια του όρου, θα λειτουργεί με πιο ευέλικτο τρόπο, μετά τη λήξη της ισχύος της γενικής ρήτρας διαφυγής που ενεργοποίησε η πανδημία.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Τελευταία Νέα