Φέτος, η Εργατική Πρωτομαγιά της 1ης Μαΐου ορίστηκε για τις 4 Μαΐου και τελικά γιορτάστηκε στις 6 Μαΐου – σας μπέρδεψα; Και μόνο αυτό είναι ενδεικτικό του παραλογισμού, γύρω από μια τελετή που τελικά μόνον τους κατ’ επάγγελμα συνδικαλιστές και κομματικούς αφορά, ενώ για τους υπόλοιπους είναι μια αργία.
Ανεξαρτήτως του αν νόμος ορίζει τη μετακίνηση της αργίας εφόσον συμπίπτει με άλλη, η φετινή σύμπτωση της επετείου με το Μεγάλο Σάββατο απέδειξε ότι, επί της ουσίας του ζητήματος, τίποτε δεν εμποδίζει όσους θέλουν να τιμήσουν την επέτειο να το πράξουν, ακόμη και να είναι η μέρα της Ανάστασης. Διότι αυτό έκανε το ΚΚΕ, ανήμερα το Μ. Σάββατο στην Καισαριανή, όπου οργάνωσε κανονική πορεία-λιτανεία εκατοντάδων στελεχών του και κατάθεση στεφάνων στο Σκοπευτήριο, παρά τα υγειονομικά μέτρα.
Αν εξαιρέσουμε την υγειονομική διάσταση του θέματος, καλά έκαναν οι άνθρωποι, δικαίωμά τους είναι. Εζησαν τον μύθο τους στην Καισαριανή. Απέδρασαν από την ασφυκτική για τις ιδέες τους πραγματικότητα, φαντάστηκαν για λίγο ότι είναι στην εξουσία και χτίζουν τον σοσιαλισμό. Εμάς τους υπόλοιπους, όμως, γιατί μας ταλαιπωρούν και στις 4 και στις 6 του μηνός με πορείες στις οποίες και οι ίδιοι βαριούνται; Υποθέτω ότι αυτό συμβαίνει, επειδή γι’ αυτούς ο εορτασμός δεν έχει νόημα αν δεν επιβάλλεται ως ταλαιπωρία στους άλλους που δεν θέλουν να μετέχουν. Εξάλλου, η Αριστερά με την ελευθερία είχαν ανέκαθεν τεταμένες σχέσεις.
Πάντως, ο φετινός εορτασμός ήταν εμφανώς υποβαθμισμένος. Συνέβαλε ενδεχομένως η κακή διάθεση για τη συντριβή της Αριστεράς στη Μαδρίτη, ίσως και ο ανταγωνισμός από τα καφενεία που επιτέλους άνοιξαν ξανά. (Εκεί κι αν είναι που ζυμώνονται τα οράματα της Αριστεράς!..). Επίσης, ο εορτασμός αγνοήθηκε από τη λεγόμενη bon chic bon genre Αριστερά. Η Δανάη Στράτου δεν είδα να εμφανίσθηκε φέτος στο πλευρό του Γιάνη…
ΠΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΗ;
Υπάρχει μία φωτογραφία (από την Πρωτομαγιά της 6ης Μαΐου, που κανονικά ήταν στις 4…) στην οποία βλέπουμε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά από τη Βουλή να στέκονται υπερήφανα πίσω από ένα πανό με το μπακαλιαρίστικο σύνθημα «Λιγότερη δουλειά περισσότερη ζωή». Ανάμεσα στους βουλευτές αναγνωρίζω και τον λόρδο Γκάγκα του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην υπουργό Θ. Δρίτσα. Ζητάει και αυτός λιγότερη δουλειά και περισσότερη ζωή. Μα πόσο λιγότερη δουλειά, αναρωτιέμαι…
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ
Δεν πέρασε απαρατήρητη η νέα γκάφα του Αλέξη Τσίπρα στα αγγλικά, όταν αντί για «health care system» είπε «wealth care system», μπερδεύοντας την υγεία με τον πλούτο. Η λεπτομέρεια όμως που δεν έγινε ευρέως αντιληπτή ήταν ότι αυτό το νοηματικό λάθος ο Τσίπρας το έκανε ακριβώς στο σημείο που είχε κάπως καταφέρει να πιάσει τη σωστή προφορά. Στη λεπτομέρεια αυτή βρίσκεται η ειρωνεία της μοίρας του. Ο,τι και αν κάνει, όπως και αν το κάνει, δεν μπορεί να καλύψει τα κενά της παιδείας του, δεν μπορεί να υπερβεί τα όρια που θέτουν στις δυνατότητές του. Ως γνωστόν, μπορείς να πάρεις τον χωριάτη από το χωριό του, αλλά όχι και το χωριό από τον χωριάτη…
ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ
Με μεγάλη χαρά άκουσα τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Θ. Σκυλακάκη, να δηλώνει σε συνέντευξή του ότι «υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον σοβαρών επενδυτών για τη χώρα μας». Μακάρι! Από την άλλη, όμως, υπάρχει ο Χρ. Σταϊκού(ρ)ας, που έχει ένα ιδιαίτερο ταλέντο να περιπλέκει τα πράγματα και να καθυστερεί επενδύσεις. Οπότε ας μετριάσω τη χαρά μου…
ΕΘΙΓΗΣΑΝ
Πρόβλημα χρηματοδότησης των έργων στο Αρχαιολογικό Μουσείο – ας ελπίσουμε να είναι περιστασιακό. Το Ιδρυμα Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος, πληροφορούμαι, έχει μπλοκάρει προσωρινώς τη χορήγηση των 50 εκατομμυρίων για την πραγματοποίηση του έργου, επειδή εθίγη από την αναφορά της υπουργού Λίνας Μενδώνη στη συμφωνία του Ιδρύματος με την Εθνική Πινακοθήκη για την επέκτασή της. Είναι ζήτημα εγωισμού του χορηγού, με άλλα λόγια, γι’ αυτό και εκτιμώ ότι θα ξεθυμάνει…
