«Για πάνω από χίλιες γενιές, οι ιππότες Τζεντάι ήταν οι φύλακες της ειρήνης και της δικαιοσύνης στην Παλιά Δημοκρατία. Πριν από αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς. Πριν από την Αυτοκρατορία». Η ιδέα αυτή που για τέσσερις δεκαετίες ήταν κρυμμένη μέσα στο σύμπαν του «Πολέμου των Αστρων», στη νέα εποχή ανασύρεται και γίνεται η βάση πάνω στην οποία θα χτιστεί η Υψηλή Δημοκρατία. Το νέο κεφάλαιο δηλαδή της σειράς των ταινιών «Star Wars» που δουλεύει ήδη η Disney μετά το τέλος της τριλογίας των σίκουελ με το «Επεισόδιο 9: Σκαϊγουόκερ, Η Ανοδος». Εδώ η ιστορία εκτυλίσσεται χιλιάδες χρόνια πριν από το φιλμ «Επεισόδιο 1: Η Αόρατη Απειλή», σε μια «χρυσή εποχή» για τους Τζεντάι, στην οποία είναι οι δυνατοί φύλακες της τάξης του γαλαξία. Ολες οι λεπτομέρειες για τη δράση τους περνούν από το χέρι της Κλόντια Γκρέι, της αμερικανίδας συγγραφέως που μαζί με μια ομάδα δημιουργών ανέλαβε να γράψει τη νέα φάση στην οποία μπαίνουν τα βιβλία και τα κόμικς του «Πολέμου των Αστρων» αρχικώς, που στη συνέχεια, υποτίθεται, θα υπηρετήσουν επίσης οι ταινίες αλλά και οι σειρές που θα προβληθούν στην πλατφόρμα Disney+.
Η Γκρέι μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα «El Pais» ανέφερε πως η έμπνευση για τις νέες περιπέτειες των ηρώων προέρχεται από τον Ομπι Γουάν, τον οποίο υποδύθηκε ο Αλεκ Γκίνες στην ταινία «Επεισόδιο 4: Μια νέα ελπίδα» του 1977. Εκεί, ο μάστερ των Τζεντάι περιέγραψε μια άλλη εποχή μυθική όπου το τάγμα του όχι μόνο δεν είναι εξαφανισμένο (όπως φαίνεται στις ταινίες) αλλά είναι εγγυητής της δικαιοσύνης. Εναν κόσμο που δυστυχώς οι θεατές δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσουν μέχρι τώρα, αφού ακόμα και τα πρίκουελ τον βρίσκουν στη στιγμή της παρακμής του κι όχι της δόξας του.
«Εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο, κι εγώ ανάμεσά τους, αναρωτηθήκαμε πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε πραγματικότητα αυτήν την ιδέα», επισημαίνει η ίδια. Από την πλευρά του ο Μίχαελ Σιγκλέν, καλλιτεχνικός διευθυντής του φραντσάιζ στη Lucasfilm, μιλώντας νωρίτερα στο BBC είχε δηλώσει: «Αυτή είναι μια ελπιδοφόρα, αισιόδοξη στιγμή, όταν οι Τζεντάι και η Γαλαξιακή Δημοκρατία βρίσκονται στο απόγειό τους. Αλλά, φυσικά, σε αυτή τη λαμπρή νέα εποχή έρχεται κάτι κακό». Επιδιώκοντας να προσφέρουν στους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες των βιβλίων και των κόμικς μια νέα γωνιά του γαλαξία για να εξερευνήσουν μέσα από πλούσιες ιστορίες, φτάνουν να αποκαλύψουν και τα στοιχεία που πλέον φοβίζουν τους Τζεντάι.
Για να είναι όσο πιο ρεαλιστική η Καινούργια Δημοκρατία και να υπηρετεί το όραμα του Τζορτζ Λούκας, η Disney έβαλε τα δυνατά της. Εδωσε την ευκαιρία στους δημιουργούς της να ανακαλύψουν πώς ξεκίνησαν όλα, διοργανώνοντας δύο τριήμερα ταξίδια στο μυθικό Skywalker Ranch. Ενα συγκρότημα που διαχειριζόταν ο εμπνευστής του «Πολέμου των Αστρων» για δεκαετίες, στήνοντας εκεί τις σημαντικότερες εταιρείες του ομίλου του, και σήμερα βρίσκεται 40 λεπτά μακριά από το Σαν Φρανσίσκο. Αυτές οι εγκαταστάσεις 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων σήμερα στεγάζουν μόνο τη Skywalker Sound, την εταιρεία που ασχολείται με την ηχητική κάλυψη των ταινιών. Σε αυτές τις εκδρομές, σχεδόν 20 δημιουργοί ήρθαν κοντά στην κληρονομιά του Λούκας κι επεξεργάστηκαν τις ιδέες τους για το πώς θα μπορούσαν να τη συνεχίσουν χωρίς να τη διαταράξουν.
«Είναι ένας χώρος σχεδιασμένος για να πυροδοτεί τη φαντασία με όλη την έννοια του όρου», θυμάται η Γκρέι, επιστρέφοντας νοητά σ’ εκείνα τα ταξίδια. Οι πιο δυνατές αναμνήσεις από εκεί είναι τα χειρόγραφα με τα σχόλια και τις διορθώσεις που έκαναν διάφοροι σεναριογράφοι που πέρασαν από τις ταινίες του σύμπαντος του «Πολέμου των Αστρων». «Εχουν αυτή την καταπληκτική βιβλιοθήκη γεμάτη βιβλία που ενθουσιάζουν. Από μελέτες συγκριτικής μυθολογίας έως υποβρύχιας φωτογραφίας… Τα πάντα. Και σε αυτά πού και πού συναντάς χειρόγραφες σημειώσεις και συνειδητοποιείς ότι εκεί, στην ίδια σελίδα, ένας τέτοιος καλλιτέχνης από μια άλλη ταινία είχε εμπνευστεί το ίδιο πράγμα με σένα. Τα ίχνη του είναι ορατά», επισημαίνει η συγγραφέας. Κρατώντας αυτές τις στιγμές και κάνοντας βόλτες στο Skywalker Ranch και στα διαλείμματα των συναντήσεων για να τις επεξεργαστεί, κατάφερε αυτή όπως και η υπόλοιπη ομάδα να βάλει τις δημιουργικές της σκέψεις σε μια τάξη.
Αφού εκτέθηκε στα απαραίτητα ερεθίσματα, η δημιουργική ομάδα της Disney άρχισε να συνθέτει τον νέο κόσμο του «Πολέμου των Αστρων». Με διαφορετικούς στόχους και κατά κάποιο τρόπο με καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες που απομακρύνονταν από τη γνωστή μυθολογία των Τζεντάι αλλά όχι από την ουσία της. Η πιο μεγάλη τομή που φέρουν είναι στο σύστημα οργάνωσής τους. Ειδικά στις πρώτες ταινίες, το συγκεκριμένο τάγμα (μαζί με τον Γιόντα) χαρακτηριζόταν από άκαμπτη γραφειοκρατία και στρατιωτική οργάνωση, προϊόν των μεγάλων πολέμων που έκαναν για τη Δημοκρατία κι άφησαν τελικά λίγο χώρο για ελευθερίες. Αυτό από εδώ και πέρα αλλάζει. «Είναι λυπηρό να βλέπεις τον Γιόντα να έχει γίνει τέτοιος γραφειοκράτης. Ετσι; Στα πρίκουελ υπάρχει μια ακαμψία στην τάξη που δεν υπάρχει στην Υψηλή Δημοκρατία. Κάθε Τζεντάι μπορεί να εκφράσει την πνευματική του σχέση με τη Δύναμη. Εχουμε ακόμα κι έναν τύπο Τζεντάι, τους Περιπατητές του Μονοπατιού (wayseekers ο πρωτότυπος τίτλος τους), που αναλαμβάνουν αυτό το πνευματικό μονοπάτι με τον δικό τους τρόπο, ως νομάδες», σχολίασε η Γκρέι που στην κουβέντα που έκανε με την ισπανική εφημερίδα είχε μαζί της επίσης και τον Μίχαελ Σιγκλέν.
Στο νέο βιβλίο που επιμελείται η ίδια με τίτλο «The High Republic: Into the Dark» και κυκλοφόρησε τον περασμένο Φεβρουάριο, οι Τζεντάι είναι τελείως εναλλακτικοί τύποι στρατιωτών. Δεν είναι τυχαίο που καταλήγει να συγκρίνει τον χαρακτήρα Ριθ Σίλας με την Ερμιόνη, την έξυπνη φίλη του Χάρι Πότερ. «Είναι κάποιος που αισθάνεται πιο άνετα μ’ ένα βιβλίο στα χέρια του. Κάποιος που αν του πείτε “Πρέπει να πας σ’ έναν πλανήτη γεμάτο κινδύνους” απαντάει “Ποιος, εγώ;”». Ακόμα κι έτσι, η Γκρέι υποστηρίζει ότι στον νέο «Πόλεμο των Αστρων» που δημιούργησαν, ξεφορτώθηκαν τους μνημειώδεις πολέμους για να ανοίξουν τον δρόμο και να εμφανιστούν νέοι χαρακτήρες που εκπληρώνουν άτυπους ρόλους στην τάξη των Τζεντάι. Αυτοί μάλιστα οι λογοτεχνικοί ήρωες δεν έμειναν στη θεωρία μόνο. Οι καλλιτέχνες της Lucasfilm και της Disney, οι ίδιοι που σχεδίασαν τον εμβληματικό Νταρθ Μάουλ ή τη βασίλισσα Αμιντάλα, ανέλαβαν κι αποτύπωσαν τελικά τις εικόνες τους στο χαρτί, ανάλογα με τις κατευθύνσεις που είχαν από τους συγγραφείς.
H ποικιλομορφία των χαρακτήρων είναι ένα από τα στοιχεία στα οποία δίνει ιδιαίτερη έμφαση η νέα εποχή του «Πολέμου των Αστρων». Για παράδειγμα, η Κιβ Τρένις, η κεντρική πρωταγωνίστρια της σειράς κόμικς της Marvel για την Υψηλή Δημοκρατία, είναι γυναίκα, μαύρη και μ’ ένα πολύ προχωρημένο χτένισμα (έχει ξυρισμένο το μισό της κεφάλι και στο υπόλοιπο μακριά μαλλιά). Στην προτελευταία σελίδα του πρώτου τεύχους μπορεί να εμβαθύνει σε αυτήν τη διαφορετική ματιά ο αναγνώστης παρατηρώντας τους νεαρούς Τζεντάι να δίνουν όρκο πίστης στο τάγμα τους, σε μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα με χαμόγελα, δάκρυα συγκίνησης και φωτόσπαθα. Την ίδια αναβαθμισμένη εικόνα θα έχουν και οι αντίπαλοί τους κακοί, με δύο νέα τάγματα, των Νιχίλ και των Ντράνγκιρ, να στέκονται απέναντι στους Τζεντάι. Το τάγμα των Νιχίλ αποτελείται από βάναυσους, άγριους κακοποιούς με έδρα το Ούτερ Ριμ. Είναι το είδος των πλασμάτων που ζωντανεύουν στους εφιάλτες των ηρώων και μπορούν να εμφανιστούν σε όποιο σημείο του γαλαξία επιθυμούν. Χρησιμοποιούν παράξενες, εκφοβιστικές τακτικές για να εξοντώσουν τους αντιπάλους τους, καταφεύγοντας ακόμα και στα χημικά όπλα ή στο δηλητήριο. Οι δε Ντράνγκιρ είναι οντότητες με φυτική καταγωγή που απέκτησαν κακή συνείδηση κι επιδιώκουν τώρα να απλωθούν στα γαλαξιακά σύνορα για να τα κάνουν δικά τους.
Σκοτεινό ή φωτεινό, όποιο κι αν είναι τελικά το αποτύπωμα των ηρώων του νέου «Πολέμου των Αστρων», όσο κι αν διαφοροποιούνται από τους γνωστούς αγαπημένους προκατόχους τους, συνεχίζουν να συνεισφέρουν σ’ έναν σκοπό που μένει αναλλοίωτος. Αυτό που μένει ίδιο με την προηγούμενη κληρονομιά του Τζορτζ Λούκας, σύμφωνα με τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Lucasfilm Μίχαελ Σιγκλέν, είναι το ταξίδι σ’ έναν άλλο κόσμο κι αυτή η αίσθηση της απόδρασης από την πραγματικότητα. «Ειδικά σε αυτές τις εποχές, αν μπορούμε να κάνουμε τους ανθρώπους να ξεφύγουν, θα έχουμε κάνει τη δουλειά μας καλά», καταλήγει στην «El Pais».
