Γλυκά Νερά: Διαμαρτυρία το απόγευμα στο Σύνταγμα στη μνήμη της Καρολάιν

Μια από τις πιο φρικτές διεθνώς γυναικοκτονίες, αυτή της εικοσάχρονης Καρολάιν, ήρθε να προστεθεί στον μακρύ και, όπως φαίνεται, ατελείωτο κατάλογο γυναικοκτονιών και της χώρα μας. Δράστης ένας νέος, εύπορος, προνομιούχος άνδρας, ένας «καλός πατέρας», στην πραγματικότητα, όμως, ένα πατριαρχικό τέρας, που η προσωπικότητά του θυμίζει το άλλο τέρας, τον κατά συρροή δολοφόνο γυναικών Κύπριο αξιωματικό.

Σχεδίασε ψυχρά και με κάθε λεπτομέρεια το έγκλημα, χρησιμοποιώντας για κάλυψη το ίδιο του το παιδί και μη διστάζοντας να δολοφονήσει ακόμα κι ένα ανυπεράσπιστο ζώο, γιατί, όπως ισχυρίστηκε, «Μου ζήτησε να χωρίσουμε, γι’ αυτό την σκότωσα», επιβεβαιώνοντας πως ένα από τα κύρια κίνητρα που υποκινούν τους άνδρες να σκοτώσουν, είναι οι προσπάθειες για τον έλεγχο και την κατοχή/κυριότητα των γυναικών, σύμφωνα με τη θεωρία «του ιδιόκτητου θηλυκού», που ενισχύει και αναπαράγει την πατριαρχία.

Ένα από τα κύρια κίνητρα που υποκινούν τους άνδρες να σκοτώσουν είναι οι προσπάθειες για τον έλεγχο και την κατοχή/κυριότητα των γυναικών σύμφωνα με τη θεωρία «του ιδιόκτητου θηλυκού», που ενισχύουν και αναπαράγουν την πατριαρχία.

Ένα  νομικό  σύστημα συντελεί με τον τρόπο του στη διαιώνιση των δομών που επιτρέπουν τη γυναικοκτονία. Αρνείται ή δεν είναι σε θέση να επικεντρωθεί στον μισογυνισμό των εγκλημάτων, μεταφέρει την ενοχή στα θύματα, αποδέχεται το διπλό πρότυπο ηθικής και τελικά αναδεικνύει και επιβεβαιώνει την αποτυχία του κράτους να προστατέψει τον μισό του πληθυσμό.

Και που είναι η Πολιτεία σε όλα αυτά; Με ποιον τρόπο προστατεύει τον μισό και παραπάνω πληθυσμό της; Αρνούμενη να αναγνωρίσει τον όρο (τι φοβάται, αλήθεια, όταν χρησιμοποιεί λ.χ. τον όρο παιδοκτονία;), ψηφίζοντας νόμους σαν τον πρόσφατο περί «συνεπιμέλειας», κλείνοντας αυτιά και μάτια στις προειδοποιήσεις για αυτού του είδους των, κατά κανόνα, αόρατων για τους φορείς της πτυχών, που διέπουν τις συγκρουσιακές συζυγικές σχέσεις και, όχι σπάνια, οδηγούν σε άγριες γυναικοκτονίες, όπως αυτή της Καρολάιν;

Τα φεμινιστικά και γυναικεία κινήματα πενθούν, αλλά επιβεβαιώνουν την απόφασή τους να συνεχίσουν να αγωνίζονται, μαζί με τα κινήματα σε όλο τον κόσμο, για να πάψουν οι γυναικοκτονίες. Και απαιτούν, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς τα θύματα, την ένταξη του όρου στον νομικό κι ευρύτερα στον δημόσιο λόγο, καθώς ο όρος γυναικοκτονία, μεταξύ άλλων, υποκινεί  σε αγώνες για μια κοινωνική και πολιτιστική αλλαγή, που δεν θα ανέχεται την έμφυλη ανισότητα και βία και δεν θα έχει χώρο γι’ αυτού του είδους τα φαινόμενα, σύμφωνα και με τη Διακήρυξη της Βιέννης του ΟΗΕ του 2013.  Να κατοχυρωθεί νομικά τώρα ο όρος γυναικοκτονία

Κίνηση για την απεργιακή 8 Μάρτη

Η δολοφονία της Καρολάιν μας γεμίζει οργή και θυμό απέναντι στο δολοφονικό σεξισμό και το σύστημα που τον αναπαράγει. Για άλλη μία φορά θρυμματίζονται τα στερεότυπα που θέλουν τους θύτες της ενδοοικογενιακής βίας να είναι «χαμηλών τάξεων», «αμόρφωτοι», «σκοταδιστές μουσουλμάνοι». Για άλλη μια φορά βάφεται με αίμα το αφήγημα για «πρότυπο» ζευγάρι, που η γυναίκα πάγωσε τις σπουδές της και στα είκοσι είχε ήδη κυοφορήσει δύο φορές. Για μια ακόμα φορά ακούμε τις γελοιότητες περί δολοφονίας «εν βρασμώ ψυχής». Για άλλη μια φορά ακούμε ότι η δολοφονημένη γυναίκα «απειλούσε» να πάρει το παιδί και να φύγει. Για άλλη μια φορά ο δολοφόνος μπορεί να κατηγορεί «αδίστακτους» μετανάστες με το ρατσισμό να ξεχειλίζει από τα ΜΜΕ και την αστυνομία.

Επί σαράντα μέρες οι θεωρίες για σπείρα ληστών που μιλούσε με «σπαστά ελληνικά» μονοπωλούσαν στα δελτία ειδήσεων και στις ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ με απαραίτητο συμπλήρωμα την επίδειξη «αγάπης» του δολοφόνου για το θύμα του. Να μην τολμήσει η ΕΛΑΣ να παρουσιάσει την εξιχνίαση σαν επιτυχία, τη στιγμή που είχε φτάσει να επικηρύξει τους ανύπαρκτους ληστές με τριακόσιες χιλιάδες ευρώ κι ενώ η Δήμητρα της Λέσβου ήταν στα αζήτητα για δύο μήνες.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρει τεράστια ευθύνη για αυτή τη δολοφονία. Ψήφισε το νόμο για τη συνεπιμέλεια που θα άφηνε στα χέρια του δολοφόνου ένα παιδί, που μετατρέπει τα διαζύγια σε ατελείωτες δικαστικές αντιπαραθέσεις, στήριξε το συνέδριο της υπογονιμότητας που ήθελε τις γυναίκες μηχανές αναπαραγωγής.

Ψήφισε το αντεργατικό νομοσχέδιο που καταργεί το οχτάωρο, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και την όποια προστασία των γυναικών. Διέλυσε κάθε δημόσια δομή για τη στήριξη του μεγαλώματος των παιδιών αλλά και δομές που μπορούν να απευθύνονται γυναίκες θύματα της ενδοοικογενειακής βίας. Στηρίζει με κάθε τρόπο τους πλούσιους εκ-βιαστές. Η ΕΛ.ΑΣ. επικηρύσσει «μετανάστες ληστές», ενώ κάθε γυναίκα που καταγγέλλει σεξιστική βία αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση, κάθε μετανάστης είναι φύσει εγκληματίας.

Ως εδώ! Μπορούμε να βάλουμε τέλος στο σεξισμό και το ρατσισμό! Πάρτε πίσω τους νόμους που θέλουν να γυρίσουν τις γυναίκες στο μεσαίωνα και φύγετε! Όλες και όλοι στην απεργία και πανελλαδική κινητοποίηση των νοσοκομείων στις 23 Ιούνη. Οι εργαζόμενες στην Υγεία, μαζί με τους συναδέλφους τους, ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει αυτή η ρατσιστική και σεξιστική πολιτική της ΝΔ και μας καλούν να δώσουμε αυτή τη μάχη ενάντια στη διάλυση του ΕΣΥ και των εργασιακών δικαιωμάτων μαζί!