Αναζήτηση
Λίγα 24ωρα μετά την ομολογία του 32χρονου πιλότου για το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, ο πατέρας του «σπάει» τη σιωπή του.
Όπως αναφέρει, η προσοχή του είναι επικεντρωμένη στη μικρή Λυδία, την εγγονή του η οποία βρίσκεται με την οικογένειά του, την ώρα που καλείται να διαχειριστεί το γεγονός ότι ο ίδιος του ο γιος είναι δολοφόνος και σκότωσε την 20χρονη Καρολάιν.
Ο πατέρας του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου εξομολογήθηκε ότι έχασε δύο παιδιά και ότι προσπαθεί να μην έχει περισσότερο κακή τύχη ένα παιδάκι που δεν φταίει σε τίποτα.
«Το μωράκι είναι μαζί μας. Το μόνο που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι η τύχη αυτού του μωρού και θέλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο συγκεντρωμένοι πάνω σε αυτό. Ως πατέρας αυτή τη στιγμή, έχω χάσει δύο παιδιά. Προσπαθώ να μην έχει περισσότερο κακή τύχη ένα παιδάκι που δεν φταίει σε τίποτα», είπε στον Alpha.
Tι θα γίνει με την επιμέλεια της μικρής Λυδίας
Εντός της εβδομάδας κοινωνικοί λειτουργοί – οι οποίοι θα επισκεφτούν τόσο την οικογένεια της αδικοχαμένης Καρολάιν στην Αλόννησο, όσο και την οικογένεια του συζυγοκτόνου, Μπάμπη Αναγνωστόπουλου – θα αποφασίσουν ποιος θα αναλάβει την επιμέλεια της μικρής Λυδίας, της κόρης της δολοφονημένης Καρολάιν.
Πάντως, η μητέρα της 20χρονης, δεν φαίνεται αρνητική στο να μοιραστεί η επιμέλεια μεταξύ των δύο οικογενειών.
Έτσι, το σενάριο της συνεπιμέλειας μοιάζει να είναι ψηλά, κάτι που – όπως έχει δηλώσει – επιθυμεί και ο ίδιος ο πιλότος.
Παράλληλα, ο εισαγγελέας θα δει ποιοι θα είναι τρόποι επικοινωνίας του 32χρονου με το παιδί του.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει καλή διάθεση και από τις δύο πλευρές ώστε να γίνει το καλύτερο για το παιδί, ενώ και ο κατηγορούμενος αναμένεται να ζητήσει να βλέπει το παιδί του, όπως έχει δικαίωμα να κάνει.
«Το 2006 στο συνέδριο της διεθνούς εταιρίας για τη μελέτη του τραυματικού στρες στα παιδιά παρουσιάστηκε υπόθεση με κοριτσάκι 18 μηνών που παρακολούθησε τη δολοφονία της μητέρας του από τον πατέρα της. Από την ηλικία των 11 ετών παρουσίασε σοβαρά συμπτώματα μετατραυματικού άγχους, δισεπίλυτα. Μέχρι τότε το παιδί δε θυμόταν τίποτα. Καμιά φορά σκεφτόμαστε ότι είναι πολύ μικρό το παιδί για να έχει αναμνήσεις από αυτό που έχει ζήσει ως μάρτυρας. Και όμως βλέπουμε ότι μπορεί να υπάρχει ανάμνηση του ίδιου του περιστατικού», εξήγησε ο ψυχίατρος, ψυχοθεραπευτής, Δημήτρης Παπαδημητριάδης.
«Δεν είμαι σίγουρος ότι η συνεπιμέλεια είναι η καλύτερη λύση για αυτό το παιδί και ότι δε θα εργαλειοποιηθεί για τη μείωση της ποινής του δράστη. Υπάρχει πολλή δουλειά μπροστά στην ψυχική αποκατάσταση αυτού του παιδιού, από εξειδικευμένους ειδικούς. Δεν είναι μόνο θέμα αγάπης, αλλά και το αίσθημα της ασφάλειας. Τα παιδιά χρειάζεται να νιώθουν ασφαλή», πρόσθεσε ο ίδιος.
